Wie is bang van 'Generation Why'?
De jeugd van tegenwoordig. Wie zijn ze, wat willen ze en, vooral, wat moeten we ermee aanvangen? Het devies is simpel, stellen de auteurs van 'De jeugd is tegenwoordig, een handleiding voor ouders, leraars en werkgevers': 'Gids, leg uit en wees niet bang.'
"We worden bedolven onder vragen over de jeugd, maar horen ook gigantisch veel onzin en clichés", zeggen auteurs Pedro De Bruyckere (Arteveldehogeschool) en Bert Smits (zelfstandig adviseur). "Onbegrip is van alle tijden, maar deze keer is het anders: de oudere generatie wil graag jong zijn, en de samenleving is in volle digitale transitie", zegt De Bruyckere.
De vraag van honderd miljoen: waarvoor staat de jeugd van tegenwoordig?
Bert Smits: "Authenticiteit."
Pedro De Bruyckere: "Samenzijn. Studeren doen ze in overvolle bibliotheken en ze vinden niets leuker dan televisie kijken met mama en papa. De vereenzaamde puber achter zijn pc: absoluut een mythe."
Smits: "Na 'Generation X' zijn we aanbeland bij 'Generation Why'. Er komt zoveel op hen af, ze moeten keuzes maken, en dus willen ze weten waarom. Jongeren hebben een grote honger naar inhoud: waar staan we voor, en waar willen we naartoe? Maar het politieke bedrijf boeit hen niet: teveel spelletjes, teveel strategie en dus niet authentiek." Nog een mythe: de moeilijke puber. "Het gros van de jongeren stelt het wel."
Een hart onder de riem voor ma en pa, want die voelen zich gigantisch onzeker, schrijven jullie.
Smits: "Vroeger gaf de dorpspastoor aan wat goed en slecht was, vandaag verzuipen ouders in opvoedingsmodellen en boeken met tips. En dat doet twijfelen. Terwijl jongeren best duidelijk zijn over wat ze verwachten van hun ouders: grenzen en leiding."
De Bruyckere: "Maar denk nu niet dat we terug gaan naar vroeger, de tijden van 'waarom? daarom!'. Vandaag moeten ouders hun beslissingen kunnen motiveren. Generation Why, alweer. En ook al is de wereld groot, voor jongeren blijven mama en papa hun ijkpunten, hun grote voorbeelden, hun helden zelfs."
Ook het onderwijs weet niet altijd wat ze jongeren wil meegeven, en hoe.
De Bruyckere: "Elk onderzoek leert ons hetzelfde: leerlingen hechten enorm veel belang aan hun leraars. Iemand die weet waarmee hij bezig is, die kiest wat wel en niet de moeite is om over te dragen en vervolgens zoekt naar de beste manier om dat te doen. Er wordt veel geëxperimenteerd voor de klas, maar op het einde van de dag willen jongeren geen bezigheidstherapie, maar relevante opdrachten."
Smits: "Pubers zijn heel hard op zoek naar zichzelf, en hebben daarbij hulp nodig. Leerkrachten kunnen in dat proces een bevoorrechte rol spelen."
Bedrijven vinden dan weer dat jongeren niet loyaal zijn. Tips?
De Bruyckere: "Jongeren zijn niet lui, het merendeel heeft een weekend- of vakantiejob. Maar ze zijn ook opgegroeid met gescheiden ouders, een vader met een burn-out en een moeder die vooral 'misschien straks' zei. Het gevolg? Een generatie die denkt: 'niet met ons'. Van de 'maybe later' evolueren we tot een 4/5-generatie, eentje die tijd voor zichzelf en het gezin wil."
Smits: "Dat jonge werknemers snel weer verdwijnen, danken bedrijven ook een deel aan zichzelf. Jongeren zetten hun eigen ontwikkeling centraal, en willen vooruit. Botsen ze op een gecrispeerde reactie, dan zijn ze weg. Flexibiliteit is het ordewoord."
Ouders, leraars, werkgevers, iedereen lijkt wel bang van de jeugd van tegenwoordig?
De Bruyckere: "Weet dat de belangen van de jeugd gelijkaardig zijn aan de onze, en dat ze alleen verwachten dan dat we doen wat we moeten doen. Dat we hen wat vaker uitleg moeten verschaffen, is niet omdat ze ons in vraag stellen, maar omdat de wereld complexer is geworden. Ze kijken naar ons voor hulp."