'Sommige dingen zijn geen grap'
Terwijl Geert Hoste aankondigt dat er geen nieuwe conferences meer komen, werkt muzikant Stijn Meuris voorzichtig aan zijn eigen eindejaarsshow. Maar dat wil niet zeggen dat hij in de voetsporen van Hoste treedt.
Ik heb hier amper ervaring mee", benadrukt Stijn Meuris meteen. Op Theater Aan Zee heeft de zanger net een try-out gespeeld van Tirade, de conference die hij dit jaar op de planken hoopt te brengen. En waarin hij het concept helemaal anders hoopt aan te pakken dan zijn bekendere collega's. Al is Tirade nog een work in progress, beklemtoont Meuris eens te meer.
"Ik ben het gewend om op een podium te staan, maar inhoudelijk is dit nog een ander paar mouwen. Wat ik nu vooral probeer te onderzoeken, is of het wel klopt dat ik dit doe. En voorlopig lijkt de conclusie te zijn: dit klopt absoluut. Het is belangrijk dat ik dat voel, want ik heb geen behoefte aan een nieuwe hobby. Ik doe dit vanuit een gevoel van urgentie."
Vanwaar komt dat gevoel?
"Ik ben oprecht verbaasd dat er in ons artistieke circuit zo weinig inhoudelijke scherpte aan de dag wordt gelegd. Dat verontrust mij, en ik vind het jammer. Zeker in dit tijdsvak: in de 51 jaar dat ik leef, heb ik nooit meegemaakt dat ik elke dag sta te kijken van wat er gebeurt in deze wereld. Ik vind dat we daar meer mee moeten doen. Als je enkel op een podium gaat staan om te entertainen, vind ik dat een gemiste kans."
Is dat wat u komieken als Geert Hoste en Michael Van Peel verwijt?
"Voor alle duidelijkheid: ik verwijt hen niets. Ik heb respect voor mensen die al zo lang met zo veel overgave hun vak uitoefenen. Je moet het maar doen, vijfentwintig jaar lang. Want nu weet ik: zo'n show is fucking veel werk, man.
"Wat Michael doet is zeer goed en het is al helemaal anders dan wat Geert Hoste doet, maar het is nog steeds niet op het scherp van de snee. De knipogen waarmee zij hun grappen vertellen, die zullen er bij mij niet inzitten."
Dan klinkt Tirade niet zo grappig.
"(lacht) Humor speelt wel een rol, hoor. Maar het mag spijkers met koppen slaan. Ik zou het niet erg vinden als het politiek establishment niet helemaal op zijn gemak is. Niet alleen bij Tirade; in het algemeen. Want die spanning is volledig weg. Dat politici die worden aangepakt in een conference glunderend applaudisseren, daar heb ik het moeilijk mee. Sommige dingen zijn geen grap: dat is de insteek van Tirade."
Valt er nog iets nieuws aan te vangen met het genre van de eindejaarsconference?
"Dat is een heel goede vraag, waar ik ook mee worstel. Ik merk dat het kan, al moet ik daar meteen aan toevoegen dat ik niets nieuws uitvind. Ik grijp eerder terug naar wat Freek de Jonge deed in de jaren 80 en naar wat Theo Maassen nu doet. Wat hij brengt, is echt heel straf: hij vertelt een verhaal, en in dat verhaal zit een redenering, en achteraf denk je: 'Fuck, man. Hij heeft net de staat van het land gefileerd, en tegelijk heb ik gelachen.'
"Is dat comedy? Dat weet ik niet. Het is misschien een vorm van comedy, maar ook van storytelling en maatschappelijk inzicht. Dat vind ik veel interessanter dan de ene grap na de andere vertellen - al heb ik veel respect voor wie dat doet, want dat is evengoed een moeilijk vak."
Nu Hoste stopt, moet zijn publiek van 60.000 man elders heen. Kunnen ze bij u terecht?
"(lacht) Dat moet je aan die 60.000 individuen vragen. Het is niet meteen het jongste publiek, dus ik ga er niet echt vanuit dat zij op zoek zijn naar iets anders. Ik heb ook niet de ambitie om die rol te vervullen. Dat is eerder iets voor Alex Agnew, Wim Helsen of Michael Van Peel. Voorlopig wil ik het vooral bescheiden houden. Wie weet mislukt dit gewoon. Als straks blijkt dat geen enkele zaal geïnteresseerd is om Tirade te programmeren, moeten we dat eerlijk durven te zeggen. Maar nu gaan we er echt voor."