Wellens snakt naar seizoenseinde
Negen WorldTour-zeges heeft Tim Wellens al op zijn palmares. Voor de tiende, morgen in de Ronde van Lombardije, is een klein mirakel nodig. 'Mijn conditie is niet zoals gewenst.'
Laat dat Tim Wellens (25) vooral niet tegenhouden. Gisteren trok hij alvast op verkenning van de hertekende finale van 'Il Lombardia'. Er wordt opnieuw van Como naar Bergamo gereden, net als in 2014 toen Wellens vierde werd na Daniel Martin, Alejandro Valverde en Rui Costa. Het was zijn beste resultaat in een klassiek monument tot dusver. Maar daar houdt dan ook elke mogelijke vergelijking op.
"Het parcours is net iets zwaarder dan twee jaar geleden", leerde hij. De aankomst is min of meer gelijk, maar in de slotfase liggen twee nieuwe klimmetjes. Dat maakt een wezenlijk verschil."
Oktoberitis
Vooral de laatste steile helling naar Bergamo op 6,5 kilometer van de finish (ruim een kilometer lang aan gemiddeld 7,9 procent en pieken tot 12 procent) kan pijn doen. Zeker als je, zoals Wellens, in deze fase van het seizoen niet meer over je allerbeste vorm beschikt.
"In de voorbije Eneco Tour was het echt niet goed", geeft hij toe. "In de slotetappe deed ik nog een gooi naar de overwinning, maar jammer genoeg kreeg ik geen vrijgeleide. Conditioneel liep het gewoon niet zoals ik het zou willen."
'Oktoberitis', in wielerjargon. Dat lome, suffe eindeseizoensgevoel na een zware, beladen campagne. Het halve peloton heeft er last van.
Wellens ontsnapt er niet aan. Op topniveau sinds Parijs-Nice, prima Giro in de benen, sterk Belgisch kampioenschap en een uitmuntende Ronde van Polen met rit- en eindwinst in danteske weersomstandigheden. Maar daarna was het min of meer op.
In San Sebastián en Quebec beperkte hij de schade, maar de Olympische Spelen in Rio werden een zware tegenvaller. "Het einde nadert. Niets te vroeg. Al hoop ik toch nog een mooi resultaat te rijden in Lombardije."
Lotto-Soudal speelt morgen Tony Gallopin uit als kopman, Tim Wellens schikt zich in de jokerrol. "Ik hou van Lombardije. Het is een van de mooiste klassieke monumenten van het jaar en ik heb er fantastische herinneringen aan (zoals in 2014, JDK). Maar in dit geval is het hopen op goede benen. Ik sluip niet mee in een vroege vlucht, maar concentreer me ten volle op de finale. We zien wel wat het oplevert", besluit Wellens.