Waarom vrouwen vaker huilen
Het cliché klopt: vrouwen huilen vaker en langer dan mannen. Maandelijks gemiddeld vier huilsessies van zes minuten. Terwijl de mannen maar één keer tranen laten, twee à drie minuutjes lang. Onderzoeker Ad Vingerhoets: 'Mannen weten zich geen raad met vrouwentranen, zéker als het hun partner niet is.'
Eerst de droge cijfers. Vrouwen huilen jaarlijks 30 tot 64 keer, mannen gemiddeld 8 tot 17 keer. Vier keer minder, dus, en ze zijn er ook sneller mee klaar. Bij twee derde van de mannen is de huilbui na minder dan 5 minuten overgetrokken. Veertig procent van de vrouwen doet er toch een kwartiertje over. De nieuwe cijfers komen van professor Ad Vingerhoets, klinisch psycholoog aan de universiteit van Tilburg en wereldberoemd om zijn expertise rond huilgedrag.
Nochtans: "Bij grote emoties rond de drie grote thema's - liefdesverdriet, overlijden en heimwee - huilen mannen en vrouwen even vaak en even intens", zegt de professor. "Het verschil zit hem in de kleinere, meer dagelijkse emoties. Vrouwen huilen zoveel vaker, simpelweg omdat ze zich meer blootstellen aan emotionele situaties. Ze werken meer in de verzorging en zorgen traditioneel meer voor de kinderen. Zij houden meer van 'jankfilms' en lezen doorgaans meer gevoelige literatuur. Tussen haakjes: mannen huilen óók wel bij emotionele films, maar dan vooral bij specifieke thema's als 'winnen/verliezen' en 'kameraadschap'. Denk aan Saving Private Ryan."
Onhandig tijdens jacht
Tweede reden waarom vrouwen vaker snotteren is hulpeloosheid. "In tegenstelling tot het algemeen idee heeft huilen minder met verdriet en meer met machteloosheid te maken. Huilen is hulp vragen. Na een brand of computercrash voelen vrouwen zich sneller hulpeloos. Huilen is dan de eerste reactie. Mannen worden eerst boos en roepen."
Het is een open deur, maar hormonen hebben een hoofdrol - meer specifiek testosteron. "Het mannelijk hormoon remt tranen af. Waarom? De oerman had alleen maar evolutionair nadeel bij huilen tijdens de jacht: tranen belemmeren het zicht en maakten hem een 'gehandicapte' prooi voor roofdieren. Oudere mannen hebben minder testosteron in het bloed en dus wenen zij sneller, net als mannen tijdens een behandeling tegen prostaatkanker. Ook transseksuelen in hormoonbehandeling merken het verschil meteen. Last but not least speelt sociale druk mee. Jonge jongetjes staan al snel onder druk om minder te huilen, niet door ouders maar door leeftijdsgenoten."
Vingerhoets stuitte op een paradox. Hoe geëmancipeerder en rijker het land, hoe meer de vrouwen er huilen, zo blijkt uit zijn analyse van 5.000 interviews in 37 landen. Dat terwijl moeder-de-vrouw in een arme machomaatschappij meer reden tot janken heeft. "In geëmancipeerde landen zijn de sociale regels rond huilen losser, het mag spontaner."
Jankpiek: 18-22 uur
Vingerhoets geloofde aan het begin van zijn carrière nog dat heetgebakerde Spanjaarden en Italianen meer zouden janken dan flegmatieke noorderlingen. Fout. "Het tegendeel bleek waar. In IJsland en Scandinavië wordt het meest van heel Europa gehuild, in Zuid-Europa het minst. Mensen huilen nu eenmaal het meest tussen 18 en 22 uur 's avonds en in zuiderse landen zit men dan nog op straat. In groep huil je niet."
Mannen weten vaak niet hoe ze moeten omgaan met een huilende vrouw, zeker als die vrouw in kwestie niet hun partner is. "Vrouwentranen irriteren mannen of ze negeren de huilbui gewoon. Het fysiek troosten van een vrouw die geen dichte familie of vriendin is, is voor mannen erg ongemakkelijk. Ze vrezen dat de dames zouden denken dat ze fysiek te dicht komen en van de situatie misbruik zouden maken."