Direct naar artikelinhoud

Nieuwe millenniumdoelen in de startblokken

Onderhandelaars uit 193 landen zijn het na veel gedoe eens geraakt over een blauwdruk voor een plan dat de wereld tegen 2030 eerlijker, gezonder en duurzamer moet maken. Minder armoede, betere levensomstandigheden en milieubescherming zijn de hoofddoelen.

In het plan, bekend als de 2030 Agenda voor Duurzame Ontwikkeling, staan zeventien Duurzame Ontwikkelingsdoelen of 'SGD's' over onder andere de bescherming van de oceanen, gendergelijkheid, voedselzekerheid, klimaatverandering en economische ontwikkeling.

De SDG's, het resultaat van twee jaar overleg tussen landen en het middenveld, vervangen de acht millenniumdoelen die tussen 2000 en eind dit jaar de agenda hebben bepaald. Op een VN-top in New York in september, waar 150 wereldleiders hun opwachting zullen maken, moeten ze officieel worden aangenomen en dan gaan ze op 1 januari 2016 in.

Er is lof omdat er dit keer wel verbanden worden gelegd tussen onder andere duurzame ecosystemen, armoedebestrijding en economische ontwikkeling. Want bijna negentig procent van de economische productie van mensen die in extreme armoede leven, komt uit de natuur.

Niet bindend

Maar er is ook kritiek. Zo zijn de doelen niet 'bindend', de landen worden niet verplicht iets te bereiken. Bovendien zijn er 169 'subdoelen', wat erg veel is en bovendien zijn veel ervan niet meetbaar.

Jan Vandemoortele, de Belgische ontwikkelingseconoom die de millenniumdoelen mee ontwierp, heeft drie punten van kritiek. "Extreme armoede uitwissen, maar de toenemende ongelijkheid niet aanpakken, is het paard voor de kar spannen. Ook klopt het niet dat dit plan de hele wereld omvat. Ondervoeding is een thema, maar obesitas bijvoorbeeld niet. Ten derde is het een groot probleem dat de doelen zeer vaak niet meetbaar en dus ook niet controleerbaar zijn, waardoor het zeer de vraag is hoe echte vooruitgang zal worden gemeten. Dat is zeker niet in het voordeel van de armsten", zo schrijft hij in een reactie.

Bovendien bleek eerder op een top in Addis Abeba dat de financiering van de wenslijst, geschat op liefst 172 triljoen dollar, niet bepaald vlot loopt.