Kunsthuis Opera Ballet Vlaanderen stelt eerste seizoen voor
Het 'Kunsthuis' heeft nu zowel de voormalige Vlaamse Opera als het Ballet van Vlaanderen onder één dak en is daarmee de grootste culturele instelling van Vlaanderen. Voorlopig is het nog een 'cohabitation', die vooral economische schaalvoordelen oplevert. Aviel Cahn en Assis Careiro sluiten een artistieke samenwerking niet uit, maar concreet is dat nog niet. Op één aspect na: dankzij de samenwerking met de opera kan het ballet nu bij alle producties livemuziek aanbieden.
En er is een nieuw logo. Na Kellogs, Ketnet en de Kunstendag voor Kinderen heeft nu ook het Kunsthuis zijn gestileerde K. Maar daaronder gaat voorlopig alles zijn gang, bij de opera wat avontuurlijker dan bij het ballet. Dat laatste zorgt voor twee grote producties: de reprise van Onegin van John Cranko en een hoeksteen uit het repertoire: Don Quichot van Alexei Fadeyechev, op muziek van Ludwig Minkus. Interessanter wordt wellicht een gemengde avond ter nagedachtenis aan Jeanne Brabants, waar een van haar choreografieën (Dialoog) en een van haar favorieten (De groene tafel van Kurt Jooss) zal staan naast nieuwe stukken van Ricardo Amarante (In Flanders Fields) en Wayne McGregor (Outlier).
In de opera mag Guy Joosten zijn dertig jaar als regisseur vieren met een reprise van de drie Mozart-Da Ponte- opera's. Daarnaast ook hier steunpilaren van het repertoire, met Elektra van Richard Strauss, Khovansjtsjina van Moessorgski en La Juive van Halévy. Deze opera stond op het verlanglijstje van Marc Minkowski bij zijn passage in de Vlaamse Opera maar stootte op een veto van intendant Marc Clémeur. Nu komt Peter Konwitschny regisseren.
Misschien de interessantste productie wordt Akhnaten van Philip Glass. Het is een van de betere werken uit het oeuvre van de cross-overcomponist. Daarenboven worden voor deze regie van Nigel Lowery de kostuums gemaakt door Walter Van Beirendonck en zal Geert Van Rampelberg er zijn operadebuut maken als verteller. Als gemeenschappelijk thema voor het seizoen vond Opera Vlaanderen (On)Macht. Vele van de geprogrammeerde opera's gaan immers over macht en onmacht in de politiek en/of in het persoonlijke leven.