Twintig jaar Sturm und Drang

Hun roepnaam hebben ze van Schillers Die Räuber, een toneelstuk dat geheel volgens de hoogromantische tijdsgeest met de vrijheidsgedachte koketteert. De juveniele Roovers vonden de idee van een groep studenten die zich in de Boheemse bossen terugtrekt om het leven te herdenken een perfecte metafoor voor wat een toneelgezelschap zou kunnen zijn.

Hun ontstaan als gelegenheidsgezelschap was geen daad van verzet of een poging om zich tegen de pikorde binnen de theaterwereld af te zetten. Tg STAN en De Koe waren hen in die artistieke latrelatie voorgegaan en heel wat anderen volgden.

Acteur Robbie Cleiren: "Veel groepen zijn ontstaan vanuit het Conservatorium Antwerpen en dat had te maken met hoe wij onderwezen werden over wat toneel kan zijn: niet alleen uitvoeren, maar ook mee verantwoordelijkheid nemen en zelf keuzes maken."

Actrice Sara De Bosschere, immer gretig, vult aan: "Het heeft ook te maken met het unieke van het Vlaamse podiumlandschap. Bij ons is er geen nationale traditie zoals in Frankrijk of Duitsland. De stadstheaters waren eerder al omvergeworpen. De overheid in Vlaanderen heeft unieke kansen geboden om op een geheel eigen manier het kunstenlandschap te definiëren naar hoe de kunstenaars werken en daar plukt iedereen nog altijd de vruchten van."

Buitenbeentjes

Op het compliment dat ze een unieke toets hebben, reageren ze bescheiden. "Je kunt een meesterwerk nooit afdwingen", relativeert acteur Luc Nuyens. Hun credo is het geloof in de autonomie van de toneelspeler als fundament van theater. Die overtuiging hebben ze meegekregen van leermeesters als Herman Teirlinck, Dora van der Groen en Sam Bogaerts.

De Roovers hebben met de jaren onderweg niets van hun frisheid en vitaliteit als theatermakers verloren. Het Sturm und Drang-gevoel van indertijd is gebleven. Als grootste gemene deler wijzen ze zelf hun liefde en passie voor het vak aan. Die vlam slaat duidelijk over, want met de jaren hebben ze een trouw publiek aan zich weten te binden. Eens de Rooversfan, altijd de Rooversfan.

De Roovers hebben een uitgesproken voorliefde voor klassieke teksten en repertoire. Hun oeuvre bestrijkt een heel scala aan literaire kleppers zo divers als Ibsen, Camus, Shakespeare, Heiner Müller, Büchner, Ovidius, Miller, Aischylos, O'Neill, Tsjechov...

De tekstkeuze gebeurt intuïtief. De zoektocht is gebaseerd op zaken die hen in hun privéleven bezighouden en tegelijk groter zijn dan dat. Ook al zijn ze honderden jaren geleden geschreven, de thematiek moet iets te melden hebben over de wereld van vandaag. Hun driedelige Dollarcyclus, een serie over de financiële en morele crisis van het kapitalisme, is daar een sprekend bewijs van. Het eerste stuk, Timon van Athene, onderzocht wat geld met een mens doet en op dat moment was Griekenland in volle crisis. De Roovers scharen zich dan ook achter de boutade van dramaturge Marianne van Kerkhoven: "Theater staat in de wereld en de wanden zijn van huid". Ze verbannen een sloganeske manier om naar de waarheid te kijken. Hun benadering wil de nadruk leggen op nuancering en het in vraag stellen. Actrice Sofie Sente zegt hierover: "We brengen stukken die uw zelfverzekerdheid als persoon aantasten en het besef brengen dat veel in het leven afhangt van een kantelmoment. We willen het bange vermoeden laten binnensluipen dat ook jij een verlopen personage uit Harry Hope (het centrale personage uit de nieuwste de Rooversvoorstelling 'Alsemkomt', jds) zijn bar zou kunnen zijn, waren de dingen anders gelopen dan nu. We cultiveren de twijfel."

---

ID-kit de Roovers

werd in 1994 opgericht door acteurs Robbie Cleiren, Sara De Bosschere, Luc Nuyens en Sofie Sente

hun eerste voorstelling was De wilde eend van Ibsen in een regie van Sam Bogaerts

fotograaf en scenograaf Stef Stessel is vanaf het begin nauw verbonden bij het Rooverstraject en bepaalt ontegensprekelijk mee de typische Rooversstijl

buitenshuis waren er Roovers te zien in:

- theater: tg STAN, FroeFroe, Theater Stap, BLOET/Jan Decorte, Laika, De Tijd, NTGent, Bronks, Muziektheater Transparant, Maatschappij Discordia, De Onderneming, theater Malpertuis, HETPALEIS, Kaaitheater, Dood Paard, Walpurgis, Toneelhuis, De Kakkewieten...

- film: Rundskop, Groenten uit Balen, The Broken Circle Breakdown, Dirty Mind, De helaasheid der dingen...

- tv: Marsman, Wat als?, Clan, Deadline 14/10, Het eiland, Recht op recht...

---

Feest in het Schooiersparadijs

ALSEMKOMT
Tot februari op tournee Speellijst www.deroovers.be

Alsemkomt is het sluitstuk van hun Dollarcyclus. Deze keer onderzoeken de Roovers de vraag of we echt durven te zijn wie we willen zijn en wat we daarvoor moeten opofferen. Dat is heel wat, zo blijkt.

De setting is Harry Hopes bar. Als openingsbeeld covert Mauro Pawlowski heel toepasselijk 'After Midnight' van JJ Cale. What you see is what you get: een schooiersparadijs bevolkt door drankorgels, kroegtijgers, hoeren. Deze zielige bende losers kijkt reikhalzend uit naar het bezoek van handelsreiziger Hickey, die jaarlijks langskomt om Harry's verjaardag te vieren. De kater die op het klemzuipen volgt, is anders dan de gebruikelijke. Harry's poging om iedereen in de spiegel te laten kijken en zijn leven een andere richting uit te sturen, loopt faliekant af, niet in het minst voor hemzelf.

Behalve zichzelf beschikken de Roovers voor deze productie over nog een geheim wapen: Stefaan Degand als zielenknijper Hickey. Degand is een curiosum als acteur. Met zijn ogen als vlammenwerpers en bijzondere mimiek vult zijn dreigende présence de hele scène. Is hij aan het woord, dan neemt het spel een versnelling als een straaljager.

De speeltekst gaat terug op Amerikaans toneelschrijver Eugene O'Neills The Iceman Cometh (1936) en die staat voor door de wol geverfd psychodrama. Al opent dat de deur voor wat drammerigheid, toch zorgen de mooi geïntegreerde muzikale interventies van Pawlowski gelukkig voor een voorstelling wars van al te veel uitleggerigheid.

De Roovers sluiten met verjaardagsvoorstelling Alsemkomt hun Dollarcyclus waardig af en wij kunnen alvast uitkijken naar de volgende twintig jaar.