'Voor Weiler gaan wij door het vuur'
Als er één breuklijn is voor het seizoen van Anderlecht, dan wel 24 november. De dag dat trainer René Weiler zijn doelman wisselde. Frank Boeckx (30) als kampioenenmaker? Vandaag kan het echt zover zijn.
Zou er iemand zijn die het hem niet gunt? Frank Boeckx, misschien wel de meest sympathieke voetballer van de Belgische eerste klasse, kan vanavond de titel pakken met Anderlecht. De slotparagraaf van een sprookje dat twee zomers geleden geschreven werd door Peter Smeets, spelersbegeleider, en Herman Van Holsbeeck, manager van Anderlecht. Boeckx lacht: "In het begin was het misschien verrassend dat ik in de goal stond. Maar nu? Ik vind het geen verrassing meer. Ik heb sindsdien ook bevestigd. Jullie vinden het een sprookje? Het voelt toch redelijk echt aan."
Maar toch: hoe noem je het anders, een scenario waarin een 28-jarige keeper wil stoppen en de wereld rondreizen, vervolgens een laatste kans krijgt bij de grootste club van België, om zich van derde doelman op te werken tot de man die de paars-witte verdediging weer stabiel maakt.
De cijfers zeggen veel. In de periode vóór Boeckx kreeg Anderlecht 1,2 goals per match tegen, met één clean sheet per drie matchen. Sinds de Vlaams-Brabander in doel staat, incasseert paars-wit amper 0,65 goals per match, met één clean sheet per twee matchen. Boeckx wuift zijn persoonlijke verdienste weg. "Het is een ploegprestatie, gasten. Verdedigen begint vooraan, bij Teodorczyk of Kiese Thelin. Het is niet louter de taak van de defensie of de keeper."
Dat zijn statistieken beter zijn dan die van Manuel Neuer of Thibaut Courtois wil de Anderlecht-doelman ook niet horen. "Wat kan ik daar nu op zeggen?", lacht hij. "Ik ga echt niet met die eer lopen. De eer moet naar de ploeg gaan."
Anderlecht heeft één voordeel: de druk die afgelopen weekend op de topper tegen Club zat, is intussen grotendeels van de ketel. Paars-wit zit in een heel comfortabele positie richting eindstreep. Winnen in Charleroi is zelfs geen must om kampioen te worden - één misstap van Club Brugge volstaat.
Gezonde nervositeit
"Daar gaan we echt niet op rekenen. We willen het zo snel mogelijk afmaken. Anders ga je die laatste match toch weer met stress in. Makkelijk zal het niet worden, we zijn niet vergeten dat we thuis tegen Charleroi hebben verloren. In dat opzicht zit er toch weer wat gezonde nervositeit op de match. Dat is goed. Het is veel gevaarlijker om te denken dat je er al bent."
Dat de titelstress afgelopen weekend wel voor wat rare kronkels heeft gezorgd, heeft Boeckx ook kunnen zien. Zijn coach kreeg het aan de stok met een medewerker van Club Brugge en trapte een bal zelf het veld op, terwijl zijn maatje Lukasz Teodorczyk de schijnbaar onstuitbare drang kreeg om zijn middelvinger op te steken. Boeckx verdedigt hen: "Teo bedoelde zijn gebaar helemaal niet zo slecht. Dat het een spijtige reactie is, daar ben ik het mee eens. Maar het was eerder lachwekkend bedoeld. Zoals Mister Bean (die in de film Bean zijn middelvinger op een ludieke manier in het rond gooit, NVK). En wat de coach betreft, hij zal zichzelf niet zomaar verliezen. Daar zijn ook stress en provocaties aan voorafgegaan. Het kan gebeuren dat je in die omstandigheden jezelf heel even verliest. De spelers steunen hem. We gaan voor hem door het vuur."
Geen betere manier om hun loyaliteit te bewijzen dan vanavond de titel te pakken. En dan, wie weet, de vijvers van Neerpede induiken om de titel te vieren. "Doe maar", lacht Boeckx. "Maar ik heb niets gepland. Nee, als ik iets doe, zal het spontaan zijn. Maar ik ben daar te oud voor geworden, vrees ik." Maar niet te oud voor sprookjes, toch?