Eerst praten, dan een wapen

Politiepersoneel mag geweld gebruiken, maar wordt ook opgeleid om zich te verdedigen wanneer geweld tegen hen gebruikt wordt. "Maar elke situatie is anders", legt hoofdinspecteur Olivier Blijkers, lesgever geweldbeheersing bij de federale politie. "Ben je alleen of met een collega, zit je in een voertuig of ben je te voet aan het patrouilleren, het speelt allemaal een rol in de manier waarop je reageert."

Daarom hangt het ook af van de 'situationele analyse'. "De bedoeling is altijd om iemand met zo weinig mogelijk geweld te overmeesteren, maar iemand die vlakbij een vuurwapen trekt, zul je anders aanpakken dan iemand die vanop 15 meter agressief uit de hoek komt. in het vakjargon spreken we over de zandlopertechniek. Eerst praat je in op de agressieveling, lukt dat niet dan kan je de wapenstok of de pepperspray hanteren."

No-gozones

Voor die twee laatste wapens worden specifieke basistrainingen gegeven. "16 uur voor de wapenstok en 8 uur voor het gebruik van traangas", klinkt het. "En alles wordt jaarlijks tijdens 5 sessies van 4 uur opgefrist door elk personeelslid."

Dat politiepersoneel steeds vaker aangevallen wordt, is volgens criminoloog Brice De Ruyver niet verwonderlijk. "Gezagsdragers in het algemeen worden niet meer vanzelfsprekend aanvaard", vertelt De Ruyver. "Gezag moet je nu verdienen. Bovendien schrikt een uniform sommigen niet meer af en zijn in bepaalde buurten in grootsteden no-gozones ontstaan waar er een sluimerend conflict heerst tussen bepaalde individuen uit een wijk met hun illegale handeltjes en de politiediensten die er af en toe moeten tussenkomen."

In het geval van de Antwerpse incidenten is het einde van de ramadan een bijkomende factor. "De ontlading van het einde van zo'n rigide periode wekt bij sommigen blijkbaar agressie op waardoor ze serieus uit de bol denken te moeten gaan en zelfs niet terugdeinzen voor politie. Een ontoelaatbaar fenomeen."