Beste VRT, graag méér Kamals op tv
De redactie van De Morgen zet de blik op oneindig. Vandaag: Robin Broos keek naar de laatste aflevering van Sorry voor alles.
Op een doordeweekse avond beland ik al eens in Café Jeeskesboom, een fijn volkscafé in centrum Leuven, met klanten van allerlei pluimage. Niet zelden gaan de tooggesprekken er over "de vreemdelingen" die zich maar niet willen aanpassen. Of over die kandidaat-burgemeester die onze stad "vol moskeeën wil bouwen".
Er is altijd wel iemand die probeert wat nuance in het debat te brengen. "Ze zijn toch niet allemaal slecht?" En steevast wordt die mens met één dooddoener de mond gesnoerd: "Mijn buurman Ali, ja, da's ne goeie. Maar hij is de uitzondering." Er zijn dus meer Ali's nodig. Helaas zitten die niet noodzakelijk in de Jeeskesboom.
Zondag zag ik zo'n Ali op Eén. Zijn naam: Kamal El Oualkadi. Een goedlachse Mechelaar die zichzelf nietsvermoedend had ingeschreven voor het candid camera-programma Sorry voor alles. "Kamal is een van de sympathiekste peren die ik ooit heb ontmoet", tweette bedenker Kamiel De Bruyne bij het begin van de uitzending. "De manier waarop hij gezellig de studio binnenwandelt. Heerlijk."
En echt. Zo à l'aise dat die man het over zich liet komen. Na de eerste verbazing ging hij eerst zijn kindjes troosten, want die waren wat geschrokken van de omvallende muur waarmee papa de studio was binnengevallen. Om dan schalks met het vingertje te zwaaien naar zijn broer/complotgenoot, met wie er later wel wordt "afgerekend". "Wordt er dan gevochten", wilde presentator Adriaan Van den Hoof weten. "Dat niet", lachte Kamal. Kortom, een geknipte kandidaat voor dit format.
Met verborgen camera's werd Kamals doen en laten een hele maand gefilmd. Dus zagen we hoe hij in de supermarkt overdreven geduldig achter twee slakken van bejaarden bleef lopen. Hoe hij gedienstig een vrouw te hulp schoot aan een doe-het-zelfzaak, om een doos naar haar afgelegen geparkeerde wagen te dragen. En hoe hij na een half uur rondlopen zélf zijn auto ging halen om de doos te vervoeren. Kortom, een man die je graag als buurman wilt hebben.
Modale Vlaamse man
Natuurlijk, de gekke situaties in Sorry voor alles zijn in scène gezet, maar de reacties zijn oprecht. Wanneer Kamal met zijn familie of vrienden praat, is dat in een Mechelse variant van het Nederlands. Wanneer hij met zijn vrouw gaat joggen, doen ze dat beiden in een outfit die recht uit de A.S.Adventure kan komen. En wanneer een sympathiek klinkende jongedame hem opbelt met een volstrekt ongeloofwaardig verhaal, spreekt hij gewoon met haar af. Kortom, dingen die je van elke modale Vlaamse man kan verwachten.
Het is de taak van de openbare omroep om de verscheidenheid in de maatschappij te weerspiegelen. En wat aan deze uitzending zo mooi was: het lag er niet vingerdik op. Dit was geen geforceerde kunstgreep om de quota te halen. En blijkbaar zijn die Ali's en Kamals niet moeilijk te vinden. De makers van Sorry voor alles hoefden alleen maar bij eentje aan te bellen om te weten: dit wordt een leuke kandidaat.
Een tv-column gaat het complexe diversiteitsvraagstuk niet oplossen. Maar televisie misschien wel. Met meer Kamals op het scherm zien onwetende tooghangers overal te lande dat niet alleen hun Ali "ne goeie"is. Daarom, beste VRT, graag méér van dit.
Sorry voor alles is nog te bekijken op vrtnu.be.