Brugpensioen: veel geblaat, weinig wol
Minister van Werk Kris Peeters (CD&V) staat op een zucht van de uitwerking van 'passende beschikbaarheid'. Moeten mensen op brugpensioen nu actief naar een job of niet? Ondanks de stoere taal van de regering in het voorjaar, ziet het ernaar uit dat in de praktijk zo goed als alles bij het oude blijft.
Beschikbaarheid. Eén simpel woord, goed voor twee weken politieke vlammende ruzie. In maart ontbrandde binnen de federale regering een felle discussie over de vraag: moeten bruggepensioneerden weer aan het werk en hoe gaan we dat afdwingen?
Vooral voor Open Vld en N-VA kon het niet dat ze in hun hangmat zouden gaan liggen tot hun effectieve pensioen. Dat ze slechts 'passief beschikbaar' zouden zijn, zoals de sociale partners wilden, was voor hen onaanvaardbaar. In de plaats kwam de zogenoemde 'passende beschikbaarheid', waarbij de bruggepensioneerde meer op maat begeleid wordt naar een job. Er zou gekeken worden naar de competenties, niet enkel het diploma.
Redelijk vaag allemaal, maar de regio's zouden geconsulteerd voor de concrete uitwerking. Minister van Werk Kris Peeters (CD&V) overlegde intussen met zijn Vlaamse collega Philippe Muyters (N-VA). Ook de VDAB, die moet instaan voor de begeleiding, boog zich over de kwestie.
"De VDAB levert nu al heel goed werk", zegt Thomas Pollet, woordvoerder van minister van Werk Philippe Muyters (N-VA). "Werkzoekenden worden ook op dit ogenblik individueel en van nabij opgevolgd. De jobaanbiedingen worden op maat gescreend." Versta: veel aanpassingen zullen er niet moeten gebeuren om de beschikbaarheid ook 'passend' te maken.
Trajectbegeleiding
Toch veranderen de regels licht. Bruggepensioneerden krijgen nu een 'trajectbegeleiding' naar een job opgelegd, terwijl dat vroeger een optie was. De grote vraag is of die verplichting hen ook een nieuwe baan zal opleveren.
De VDAB beseft dat tevergeefs zal moeten geïnvesteerd worden in bepaalde mensen. Welke werkgever zit in godsnaam te wachten op een 58-jarige bouwvakker met een versleten rug? Maar ook een doorsnee bediende of een gewone arbeider zal allicht telkens verliezen van de moordende concurrentie van jongere sollicitanten. Enkel bij knelpuntberoepen, zoals kraanman of verplegend personeel, zal de activering echt vruchten afwerpen.
Werkgevers en vakbonden verwachten nauwelijks impact op het terrein. Bronnen binnen de Vlaamse regering evenmin. Waren die twee weken politieke crisis dan echt nergens goed voor?
Peeters houdt voorlopig de lippen op elkaar. Het dossier over 'passende beschikbaarheid' is immers nog niet helemaal rond. De minister legt momenteel de laatste hand aan een algemeen wetgevend kader op federaal niveau. Daarvoor moest hij nog wachten op advies van de andere regio's. De Waalse regering deed gisteren als laatste haar aanbevelingen per brief. Minister van Werk Eliane Tillieux (PS) zou nog om extra middelen vragen om de passende beschikbaarheid te kunnen organiseren.
Hoewel hij op een zucht staat van afronding, is het voor Peeters bij elke stap uitkijken voor een uitschuiver. Elk suggestie dat de maatregel wordt uitgehold en nauwelijks iets uithaalt, kan het oude protest van Open Vld en N-VA opnieuw doen oplaaien. De twee regeringspartijen moeten nog finaal hun fiat geven.
Vicepremier Alexander De Croo (Open Vld) blijft voorlopig geloven in het nut van de 'passende beschikbaarheid'. "Het brengt in eerste plaats een mentaliteitswijziging met zich mee", zegt hij. "Iemand die op zijn 58ste weet dat hij nog een nieuwe job zal moeten zoeken, zal niet zo snel met brugpensioen gaan. En daar moeten we naartoe: iedereen langer aan het werk."