'Als ik kon kiezen, dan zou ik zeggen: liever niet lesbisch'

Lili en Elisa staan meer dan eens stil bij de vragen die later in dat kleine kinderhoofdje van Thelma zullen dollen, zoals: 'Hoe komt het dat ik twee mama's heb?'

Elisa: "We weten gewoon dat het traject minder makkelijk zal zijn dan wanneer er een papa in het spel was. We moeten ons daar geen illusies over maken. Hopelijk kan ze er gewoon goed mee om."

Lili: "Het hoeft ook helemaal geen negatieve impact te hebben. Maar die vragen zullen er komen, zeer zeker. Er zal een hoofdstuk in haar en ons leven komen, waarin dat een punt wordt. Dan zullen wij zo goed mogelijk antwoorden."

Elisa: "Ik kan soms nu al naar haar zitten kijken en daarmee bezig zijn. Iets in mij denkt dan: ik heb je toch niks vervelends aangedaan, hé? Ergens ben ik daar toch bezorgd over, dat het wel negatief zou kunnen zijn. Mensen zijn nu eenmaal niet zo lief voor elkaar. Als je ziet hoe de wereld aan het verrechtsen is, wat sommigen allemaal lopen te spuien. Dan hoop ik uit de grond van mijn hart dat ze niet te veel naar haar hoofd geslingerd krijgt."

Het perfecte kind

We leggen Elisa en Lili een denkoefening voor, gebaseerd op een idee van filosoof Edgar Dahl. Hij publiceerde in 2003 een controversieel artikel waarin hij ervoor pleitte om embryo's te screenen en te selecteren op hun seksuele geaardheid, mocht dat ooit mogelijk zijn. Voor mochten wetenschappers ooit stoten op het 'homo-gen'. Zo zouden heterokoppels bewust een holebikind kunnen vermijden of 'wegselecteren'. Holebikoppels zouden dan weer net expliciet voor een homoseksueel embryo kunnen kiezen. Als ze dat zouden willen.

Lili: "Ik denk wel dat veel ouders die selectie zouden doen, dat zij een homoseksueel embryo zouden wegfilteren. Niet vanuit de wens naar het perfecte kind, dat niet. Wel vanuit de angst dat hun kind het anders later moeilijk zou hebben."

Elisa: "Stel dat ik dat nu zou kunnen beslissen voor Thelma, dan zou ik ook zeggen: liever niet. Liever niet lesbisch. Dat is eigenlijk wel erg, hé. Maar dat heeft te maken met de perceptie van anderen. Ik zou het doen om haar te beschermen. Het 'perfecte kind' staat er ook voor mij helemaal los van. Tuurlijk, als Thelma lesbisch zou blijken: het is wat het is. Maar als je dat op voorhand zou kunnen uitsluiten? Er valt iets voor te zeggen. (denkt na)"

Lili: "Ik twijfel toch, hoor. Ik denk niet dat ik het in deze tijden zou wegselecteren. Met de mogelijkheden die wij vandaag hebben, het geluksgevoel dat ik persoonlijk ervaar, en vele anderen met mij in het holebi-zijn. Ik zou er niet op ingrijpen. Maar stel nu dat werkelijk alle ouders dat gen gaan wegfilteren. Tja, dan zou ik het ook doen. Anders dreigt je kind als een soort eenzaat over te blijven, dat zou ik wel erg vinden. Maar het blijft toch wel ingrijpen op je kind. Het embryo is er al, het leven is er al. Daar blijf ik het toch moeilijk mee hebben - met die gedachte dat ik haar ergens niet zichzelf zou laten zijn."

Elisa: "Het is dubbel. Ik ben nu voor mijn job vaak met suïcidepreventie bezig geweest. Als je dan ziet dat lesbische pubermeisjes een van de grootste risicogroepen zijn voor zelfdoding, dan denk je daar ook eens over na. Ik heb gelukkig nooit zelf zo diep gezeten. Maar het is wel allemaal simpeler, denk ik, als het gaat zoals het meestal gaat. En dat wens je je kind wel toe."

Lili: "Mijn moeder heeft een paar maanden geleden op een familiefeest, waar mijn nicht en haar man ook waren, vlakaf gezegd: 'Ik had liever zo'n man naast jou gezien in plaats van Elisa.' Zowel Elisa als Thelma waren er toen bij. Dat heeft me enorm gechoqueerd. Ik moet zeggen: dit zit in de categorie reacties die ik mijn eigen kind niet zou toewensen, mocht ze zelf lesbisch zijn. Dus ja, die selectie. Het blijft iets om over na te denken, mocht dat ooit aan de orde zijn."

Elisa, Lili (en Thelma) zijn om privacyredenen fictieve namen.