FC Vlaanderen volgens Peeters
Kris Peeters (CD&V) wil dat de volgende Vlaamse minister-president mee de ministerposten verdeelt. In het ideale geval is hij die 'verdeler'. Geen sprake van, reageren partijvoorzitters. 'Hij is arrogant', reageert Bart De Wever (N-VA).
"Peeters zegt wat hij wil. Ik vind het arrogant dat hij nu al Onderwijs claimt en spreekt over de verdeling van de posten, terwijl de kiezer zich nog moet uitspreken." N-VA-voorzitter Bart De Wever brandt het idee van de minister-president af. Peeters wil dat de minister-president meer zeggenschap krijgt bij de samenstelling van de regering.
"Dit is democratische onzin", zegt ook sp.a-voorzitter Bruno Tobback. "De minister-president is niet de president van een republiek, die zelf zijn ploeg kan samenstellen. Hij kan niet beslissen wie hij wil en niet wil, tenzij hij meer dan 50 procent van de stemmen haalt."
Nu hebben de partijen zeggenschap over wie in de regering belandt. Als de onderhandelingen over het regeerakkoord rond zijn, gaan de partijvoorzitters op zoek naar geschikte kandidaten, al heeft elke partij haar eigen procedures. Dat zorgde bij de regeringsvorming in 2009 voor enkele verrassingen, met onder meer de Kaltstellung van Frank Vandenbroucke (sp.a) door zijn toenmalige voorzitter Caroline Gennez. Op zulke surprises zit Peeters duidelijk niet opnieuw te wachten. Naast Ingrid Lieten (sp.a) belandde ook Philippe Muyters (N-VA) uit het niets in de regering.
"Ik heb begrip voor zijn standpunt", zegt Groen-voorzitter Wouter Van Besien. "De samenstelling van zijn regering is net een van de redenen waarom ze niet goed functioneert. Het beleid op Werk, Mobiliteit en Onderwijs schiet grondig tekort. Dit is een bliksemafleider." Ook hij bedankt beleefd voor het voorstel.
"De aanduiding van ministers is een zeer delicate oefening", weet CD&V-voorzitter Wouter Beke. "Daarbij moet rekening worden gehouden met bepaalde gevoeligheden, capaciteiten en regionale evenwichten." Over het voorstel van zijn partijgenoot Peeters wil hij zich niet uitspreken. "Maar de aanduiding van de ministerposten ligt bij CD&V niet enkel bij de voorzitter. Voor de Vlaamse regering hebben ook de fracties hun zeg." Parlementslid Jean-Jacques De Gucht (Open Vld) hernieuwde zijn pleidooi om het Vlaams Parlement in hoorcommissies te laten oordelen of de voorgedragen ministers geschikt zijn.
Voorakkoord
Vooral onderwijsminister Pascal Smet (sp.a) is de gebeten hond. Door botweg diens portefeuille op te eisen voor een volgende legislatuur, lijkt Peeters te kennen te geven dat hij de Brusselaar liever niet in zijn ploeg had gehad. Een desavouering, die Tobback allerminst smaakt.
"Ik zou ook heel wat kunnen vertellen over minister van Werk Muyters, over zijn beleid rond jongerenwerkloosheid bijvoorbeeld. Maar die verantwoordelijkheid laat ik aan De Wever", stelt hij scherp.
"Ik vraag me trouwens af waarom Peeters op Onderwijs mikt. In Vlaanderen is het de gewoonte dat de grootste partij de minister-president levert en de tweede partij de minister van Onderwijs, want dat is het departement met het grootste budget. Als hij een voorakkoord heeft met N-VA, dan mag hij dat ook gewoon zeggen."
"Onzin", reageert Beke. "Door de staatshervorming neemt het relatieve gewicht van Onderwijs af. En tradities kunnen doorbroken worden."