Direct naar artikelinhoud

Amper 3 procent van werkloze 50-plussers vindt opnieuw werk

Bijna de helft van de werkgevers wil geen 50-plussers aanwerven. Dat blijkt uit een onderzoek van de socialistische vakbond ABVV bij oudere werklozen. Het attitudeprobleem bestaat langs beide kanten, zo blijkt.

Het ABVV ondervroeg vijfhonderd 50-plussers die recent werkloos werden over hun ervaringen bij het zoeken naar werk. Ook al geeft de vakbond zelf toe dat die bevraging geen grootse wetenschappelijke studie is, toch geeft ze een 'buikgevoel' van wat er leeft bij werkzoekende 50-plussers. En dat gevoel zegt hen vooral dat ze afgeschreven zijn voor de arbeidsmarkt. 95 procent zegt wel degelijk nog te willen werken, maar amper 13 procent denkt nog een kans te maken om snel een job te vinden. Ongeveer 45 procent van die werkzoekenden geeft aan dat de werkgever tijdens het sollicitatiegesprek liet blijken dat zijn of haar leeftijd een probleem was.

Tegenover het hoge aantal van de 50-plussers dat zegt nog te willen werken, staat wel een belangrijke nuance. Zo zegt bijna 35 procent van die ondervraagden dat ze wel willen werken, maar dat ze het tempo van vroeger niet meer aankunnen. Bijna een kwart wil dan weer enkel nog deeltijds werken. Ongeveer 30 procent merkt dan ook op dat de aangeboden vacatures niet bij hun profiel passen, omdat de eisen naar tempo, uurrooster en prestatiedruk te hoog gegrepen zijn. Desondanks solliciteerde de grote meerderheid van hen meer dan vijf keer in het afgelopen jaar. Een minderheid van 18 procent doet die moeite niet meer. Maar ruim een kwart wordt ook nooit uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek, en zij die wel de kans kregen zijn dan weer teleurgesteld. Voor 45 procent was de leeftijd een struikelblok, slechts een minderheid van die sollicitanten (20,8 procent) had het gevoel dat er echt geluisterd werd naar hun vragen en verwachtingen. De cijfers lopen gelijk met de indicatoren van de VDAB en het Departement Werk en Sociale Economie. De kans dat oudere werkzoekenden aan de bak komen lijkt al jaren rond de 3 procent te blijven hangen.

Problemen met de VDAB

Ondanks alles wil de overheid dat we met zijn allen langer blijven werken. Zeker nu de modaliteiten veranderen voor vervroegd pensioen of tijdkrediet is de onzekerheid groot bij tal van mensen. Dat is tevens het gevoel dat leeft bij de infosessie '50+' die we bijwoonden bij het ABVV Kortrijk. Hannelore Lammens is 'bijblijfconsulente' en heeft afspraak met een vijftal vijftigplussers die recent werkloos zijn gevallen. Dergelijke sessies zijn verplicht en kunnen gevolgd worden bij de VDAB of bij de vakbond. De toon bij de vakbond is dan ook lichtjes anders dan bij de VDAB. Dat geeft Lammens onomwonden toe. "Bij de vakbond krijg je meer inzage omtrent je rechten, terwijl bij de VDAB de sessies meer gericht zijn naar werk." Wie de sessie kiest via de vakbond heeft daar vaak een goede reden voor. "Het zijn meestal mensen met een medisch probleem, en dat willen ze niet zomaar aan de VDAB meegeven. Of ze hebben in het verleden al problemen gehad met de VDAB." Lammens bereid de mensen voor zodat ze sterker in hun schoenen staat bij een confrontatie met de VDAB of de RVA. Of om hun rechten bij een sollicitatiegesprek uit te puren. De werkgevers krijgen tijdens haar betoog regelmatig een veeg uit de pan. "Terwijl de werklozen en de werknemers hard aangepakt worden", klinkt het in zuivere vakbondsretoriek. Of de mensen rond de tafel die op zoek zijn naar info en begeleiding daar mee geholpen zijn? "Ik probeer het positief te benaderen, maar het attituteprobleem ligt toch voornamelijk bij de werkgevers." Die mening wordt grotendeels gedeeld aan de tafel, al wil niemand herkenbaar getuigen. "We hebben zo al problemen genoeg, dit kan enkel maar tegen ons werken", klinkt het. De verhalen van Daisy (53), Christine (50) en Nicole (58) zijn zo uit het dagelijkse leven geplukt. Werkloos, door een herstructurering, faillissement of ziekte. Nog maar weinig illusies, en vooral veel ervaring met diverse administraties. Hopend op een vervroegd pensioen, een medisch attest, of toch maar die opleiding volgen voor zorgkundige? Ze luisteren vooral naar de bijblijfconsulente, en of er veel blijft hangen is nog maar de vraag. "Het is een hele boterham", zucht Christine. Of ze nog hoopt op een job, vraag ik haar. "Wie zal mij nog willen denk je?"