Direct naar artikelinhoud

De biecht van drie heel alledaagse dopingzondaars

Smalle, noemden zijn vrienden hem wel eens. Al lachend. Maar op de duur durfde Filip (23) zelfs het strand niet meer op in ontbloot bovenlijf. Beschaamd voor zijn 'mager kinderlijf', bang voor leedvermaak. "Ik worstelde met een laag zelfbeeld. Begon als een gek te fitnessen, maar veel breder werd ik daar niet van. Ik had er gewoon geen genetische aanleg voor. Terwijl mijn vrienden gespierde torso's kweekten, bleef ik er als een jongen van zestien uitzien."

Tot hij enkele maanden geleden een doosje pillen aantrof in het apotheekkastje van zijn moeder, een fervente atlete. "Testosteronversterkers. Mijn ma kreeg er baardstoppels van, maar ik was meteen verkocht. In enkele maanden tijd kwam ik tien kilo bij in spieren. Plotseling kreeg ik schouders waarvoor ik normaal jaren zou moeten trainen." Na de eerste kuur volgde al snel een tweede. Illegaal spul of niet. "Ik heb me nog nooit zo fit gevoeld. De energie raast door mijn lijf. Ook bij de meisjes heb ik meer succes. Ik had dit al veel eerder moeten doen."

EEN HELE MENUKAART

De federale Hormonencel trok vorig weekend aan de alarmbel. De eerste dopingdoden in België zijn een feit. Het gebruik van verboden producten blijft gevaarlijk stijgen. Niet alleen binnen de topsport, ook in het uitgaansmilieu en de fitnesscentra gaan anabolen en groeihormonen vlotjes rond. Het slikken en spuiten begint soms al op zestien, zeventien jaar.

"Het probleem is dat jongeren vandaag vaak te ongeduldig zijn. Ze willen meteen resultaat zonder er deftig voor te trainen." Frank Hauben, al jaar en dag uitbater van fitnessclub Spartacus in Sint-Amandsberg in Gent, grijpt naar een bodybuildingtijdschrift. Glimmende, geoliede spierbundels in spannende Speedobroekjes. "Die boekskes doen er geen goed aan. Jonge gasten zien die kleerkasten op de cover en beginnen te dromen. De stap naar verboden producten is soms snel gezet. Pas op, je mag ze niet allemaal over dezelfde kam scheren. De fitnesswereld telt genoeg voorbeelden die aantonen dat het ook op natuurlijke wijze kan."

Rudy tilt een halter van 100 kilo alsof het een pak cornflakes is. Het resultaat van jaren lang zwoegen, wilskracht en proteïneshakes, zo blijkt. "Geen vuiligheid. Al heb ik het wel overwogen. Maar de goesting was snel over toen de dokter de risico's opsomde: nier- en hartproblemen, levertumoren, een waterhoofd. En daarbij: ik mocht niet van mijn vrouw."

Ook Dennis (47) kreeg al menige dokterswaarschuwing ingepeperd. "Bangmakerij. Ik heb nog nooit iemand uit het fitnesswereldje weten sterven aan leverkanker. En ik ken nochtans veel gasten die zwaar aan de producten zitten. Als je weet waar je mee bezig bent, is er geen enkel probleem. Ik kan het weten, ik kuur al vijftien jaar. Anabolen, steroïden, hormonen. Er is een hele menukaart om uit te kiezen."

VERSLAAFD AAN SPIEREN

Zelfs door zijn katoenen trainingspak tekenen de spieren zich haarscherp af. Een bast waar Stallone jaloers op zou worden. Nog even en de buitenwipper kan niet meer door de deur. Zo'n vijf keer per week slooft Dennis zich uren lang uit in de fitness. Wedstrijden zeggen hem niets, vertelt hij. "Ik wil er gewoon goed uitzien. Mijn lichaam is mijn kunst. De media heeft het alleen maar over anabolen, men vergeet dat producten alleen geen bodybuilders maken. Knip de oren van een ezel, en het wordt nog altijd geen paard. Ik ken ze wel: de jongens die eerst anabolen nemen, zich daarna laten gaan op vakantie, twintig kilo verliezen en opnieuw in de anabolen vliegen. Daar heb ik weinig respect voor. Trainen is een must. Alleen: iedereen loopt op een gegeven moment tegen zijn limiet aan. Op honderd kilo, na vijf jaar trainen, stootte ik op mijn grens. En ja, dan grijp je naar extra product."

Goedkoop is het niet. Voor één anabolenkuur betaal je al snel 1.000 euro. Dennis schaft zijn producten aan op de zwarte markt. "Ik heb betrouwbare connecties." Deca-Durabolin. Primobolan. Recht de bil in, met een injectienaald. Want, zegt hij: "Pillen passeren langs de lever, dat is om problemen vragen."

"Gebruikers van anabolen spelen Russische roulette", schreef dopingmagistraat Francis Clarysse in het jaarverslag van de Hormonencel. De illegale producten zijn afkomstig uit clandestiene labs binnen en buiten de EU en worden meestal via internet aan de man gebracht. Tik op Google 'anabolen' in en je stoot op een hele reeks websites waar alle mogelijke prestatieverhogende middelen te koop worden aangeboden.

Maar zoals onlineshoppers van viagra niet zeker zijn dat ze een erectiestimulerend middel dan wel rattenvergif kopen, zijn er ook zekere risico's verbonden aan een anabolenaankoop. Dennis: "Ik zal nooit iets inspuiten wat ik niet ken. Er circuleert veel namaak. Rommel die véél gevaarlijker is dan anabolen. Veel jongeren kopen hun spul op het internet, of tegen fel verminderde prijs in Turkije. Zonder instructies. Ze weten niet eens dat een cocktail van producten ertoe kan leiden dat je lichaam achteraf oestrogeen aanmaakt. Of dat ze een nakuur moeten volgen om die aanmaak van vrouwelijke hormonen tegen te gaan. En dan schrikken ze dat ze plotseling borsten ontwikkelen, haar op vreemde plaatsen krijgen en dat hun ballen tot knikkers verschrompelen."

Nee, klinkt het lichtjes geagiteerd, zelf heeft hij daar nog nooit last van gehad. "Zie ik er niet gezond uit misschien? Verantwoord gebruik, dat is de sleutel. Of ik soms aan stoppen denk? Waarom zou ik? Een loper stopt toch ook niet met lopen. Een schoon lijf is als een drug. Verslavend. Je gaat je doel steeds weer verleggen: van 75 kilo naar 80 naar 100, enzovoort. En nu moet ik gaan, mijn dochter heeft examen morgen en ik help haar studeren."

JAREN IMPOTENT

Koen (25) kent de roes maar al te goed. Het gevoel dat je alles en iedereen aankunt. Hij was dan ook vastbesloten dat zalige gevoel zo lang mogelijk vast te houden. Tot hij op een dag plotseling niet meer kon presteren in bed. "Dat was schrikken. Bovendien bleken mijn leverwaarden hoger dan normaal. Die hebben zich gelukkig na enkele weken hersteld, net als mijn libido. Ik ben meteen gestopt na die hormonenkuur. Zeker toen ik hoorde dat er mannen zijn die soms jaren impotent worden door die kuren."

De weerbots liet niet lang op zich wachten. Tachtig kilo heffen was plotsklaps geen fluitje van een cent meer, maar zweten en afzien. "Ze spreken niet voor niets van een jojo-effect. Sommigen gooien op dat moment de handdoek in de ring, maar ik ben blijven sporten. De eerste weken deed ik wel meer cardio- dan krachttraining. Het ging anders niet."

Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en oogt Koen weer messcherp. "Voortaan train ik volledig naturel. Heel af en toe steekt de verleiding weer de kop op. De producten zijn zo makkelijk te krijgen: een minuutje zoeken op internet, betalen en niet veel later staat het postpakketje al voor de deur. Maar dan vraag ik me af: voor wie zou ik het doen? Ik weet dat die kuren mijn lichaam uiteindelijk verkloten. De gevolgen voor je gezondheid duiken soms pas jaren later op. Ik ken mannen die er een halve depressie aan hebben overgehouden. Zo agressief werden dat ze zichzelf niet meer onder controle hadden. Of verlamd raakten omdat ze hun spuit verkeerd hadden gezet. Dan liever iets minder spieren."

VECHTEN TEGEN DE BIERKAAI

Fitnesscoaches zoals Frank Hauben proberen hun klanten zo goed en zo kwaad als mogelijk in te lichten over de gevaren van anabolica en groeihormonen. Hauben: "Meer kun je niet doen. Als ik zie dat jongens op enkele weken dubbel zo breed worden, dan heb ik wel een vermoeden maar geen bewijzen. Ik probeer wel met hen te praten. Dan haal ik voorbeelden als Rudy aan. Schrijf maar op: het is lang niet zo dat iedereen in het fitnessmilieu gebruikt. Soms lukt het jongeren te overtuigen om natuurlijk te trainen, soms is het vechten tegen de bierkaai."

Filip is in elk geval niet van zin snel zijn testosteronversterkers bij het vuilnis te kieperen. Daarvoor kickt hij net iets te hard op zijn 'nieuwe' lichaam. "Een bodybuilder hoef ik niet bepaald te worden, maar die brede schouders wil ik niet meer kwijt. Ik zie het ook niet als mezelf bedriegen. Ik train er ook heel hard voor. En gevaar? Ik ervaar tot nu toe geen neveneffecten. Nu ja, ik sta de hele dag zo bronstig als een stier door de extra testosteron. Maar daar valt mee te leven. Het komt erop aan voorzichtig te zijn en niet te overdrijven. Te veel Dafalgan is ook niet goed."