Direct naar artikelinhoud

'Het publiek moet me niet sparen omdat ik jong ben'

Theatermaker Louis Janssens is zestien en ontevreden. Hij krijgt amper plek op de planken en organiseert daarom zelf een theaterfestival. Hij staat open voor kritiek en suggesties, maar hem schattig vinden is verboden.

Ik wil niet langer beschouwd worden als schattig en ik wil ook niet meer in de living spelen." De 16-jarige acteur Louis Janssens maakt zich kwaad in een brief. Hij is gepassioneerd door theater, maar krijgt niet genoeg kansen om zich te bewijzen op de scène. Janssens zette zijn ergernissen op papier en postte 150 handgeschreven brieven. Theatergezelschappen, redacties, acteurs en de minister van Cultuur kregen een exemplaar in de bus. De tiener nodigt hen allemaal uit op zijn eigen theaterfestival. Met DE Studio Large Theaterfestival wil hij een podium bieden aan jonge gezelschappen en ook een beetje aan zichzelf. Hij speelt er zijn eigen stuk Wie je op je rechterwang slaat, keer je ook je linkerwang toe. "Het viel me op dat veel mensen anders naar voorstellingen kijken wanneer ze weten dat het door een 16-jarige is gemaakt", vertelt Janssens.

We zitten in het salon van het vroegere Studio Herman Teirlinck. Kunstenhuis Villanella kreeg het prachtige pand in erfpacht van de stad Antwerpen. Janssens' festival zal er doorgaan. Het salon van DE Studio, zoals het gebouw nu heet, bevindt zich aan het eind van een lange gang die tussen een wirwar van kamers slingert. Janssens heeft zijn lange lijf op een van de zetels gedrapeerd. Mensen mogen hem volgens zijn brief dan wel schattig vinden, zo ziet hij er niet uit. De tiener is twee koppen groter dan ondergetekende en praat zelfverzekerd. "Na een voorstelling vertellen mensen dat ze het 'knap' of 'tof' vinden dat ik als 16-jarige al met theater bezig ben. Of ze zeggen 'Oh schattig dat jullie al een voorstelling spelen'. Maar daar heb ik geen boodschap aan, ik wil weten wat ze van de inhoud vinden. Ze mogen heel streng zijn. Het publiek moet me niet zachter benaderen omdat ik jong ben."

Janssens geeft toe dat hij soms ouder wil zijn. "Ik zit nu nog in de middelbare school en wil studeren en op kot gaan. Aan de andere kant besef ik ook wel dat ik nu nog geen verplichtingen heb. Ik maak theater omdat ik dat graag doe. Ik moet er mijn brood nog niet mee betalen. Mensen vergeven je ook sneller wanneer je als jongere fouten maakt." Toch is Janssens het beu om te horen dat hij niet volwassen genoeg is om voorstellingen te maken.

Samen met theatergezelschap Compagnie De Snor, dat hij oprichtte met Ferre Marnef, maakt hij scherpe voorstellingen. "In de laatste productie van Compagnie DeSnor kijken we als kritische jongeren naar de samenleving", legt de acteur uit. Voor Wie je op de rechterwang slaat, keer je ook je linkerwang toe speelt gastactrice Robin Ekkart mee. "We hebben een jaar gewerkt aan dit stuk. We repeteren in de kerst-, krokus-, paas- en zomervakantie. Net zoals bij vorige stukken, vertrekken we vanuit improvisatie. We vertellen over dingen die volgens ons misgaan in de wereld. De revoluties in het Midden-Oosten komen aan bod, zonder dat ze concreet benoemd worden.

Verder hebben we ook een stukje gemaakt rond een Facebookpagina die ons alledrie verontwaardigt. Elke week stemmen mensen wie de mooiste puber van de wereld is. De reacties op die foto's zijn echt hallucinant." Rampenplan, een andere voorstelling van Janssens, ging ook over actuele onderwerpen. "Ik wil geen verhaaltje vertellen", zegt de tiener. "Ik zal ook niet snel in een stuk van Shakespeare spelen. Mijn voorstellingen moeten zich nu afspelen, ze moeten gaan over wat er vandaag gebeurt. Maar niet alle scènes zijn even kritisch. Er zitten ook luchtige momenten in de voorstelling, zoals een dans-en liefdesscène. Of een scène waarin ik in een kikkerpak op het podium sta. We lijsten ook op wat we grappig vinden."

Janssens schrijft de stukken samen met zijn gezelschap. Ze werken zonder regisseur en bepalen zelf hoe de show eruit ziet. Een veeleisende werkwijze, waar tijd in kruipt. "Ik repeteer en speel haast non-stop in de zomer. Ik ben dit jaar uit de scouts gestapt omdat ik nooit een heel kamp kon meemaken. Ik moest altijd gaan repeteren of acteren. Deze zomer was uitzonderlijk druk. Ik speelde een stuk tijdens de Zomer van Antwerpen, gaf een toespraak op Theater aan Zee en ik organiseer nu zelf een festival."

Janssens' omgeving kijkt bezorgd naar zoveel werklust. "Mijn vader zegt wel eens dat ik moet stoppen zodra ik te veel stress heb. Over het algemeen steunen mijn ouders me wel. Papa werkte lang zelf in de theaterwereld en mijn mama wilde zelf actrice worden. Op zich word ik meer gesteund dan tegengewerkt, hoor. Die brief vergroot de negatieve reacties een beetje. Ik heb er een heleboel antwoorden op gekregen en ze waren allemaal positief. Alain Platel (theatermaker die zelf op jonge leeftijd begon met zijn carrière, CVH) heeft me een kaartje gestuurd. Van Joke Schauvliege kreeg ik een brief en gezelschappen als Compagnie de Koe en STAN reageerden."

Straks kruipt 'de jongste festivaldirecteur van het land', weer achter een bureau om de laatste brieven te schrijven. "Ik ga er ook eentje naar de koning sturen, je weet maar nooit."

DE Studio Large Theaterfestival, van 24 tot 26 augustus. Het is een deel op het programma van DE Studio. Met dat festival wijdt Villanella hun nieuwe onderkomen in. Tickets en info op www.destudio.com en www.destudiolargetheater-festival.wordpress.com