Direct naar artikelinhoud

Lampard als hartenbreker

Harten gebroken, harten gewonnen. Chelsea-icoon Frank Lampard redde een punt voor Manchester City tegen zijn ex-club. Hij was de meest bezongen held in een teleurstellende topper, waarin een sterke Kompany Diego Costa aan de leiband hield en Hazard flitste met een assist.

Het was een moment dat elke Chelseafan de handen voor de ogen sloeg. Tien minuten voor tijd duwde invaller Frank Lampard, Chelseas meest geprezen speler van het afgelopen decennium en via zusterclub New York op uitleenbasis bij Man City beland, de gelijkmaker (1-1) onder de graaiende armen van Thibaut Courtois.

Een doelpunt dat de titelstrijd redde, met Chelsea op dat moment virtueel zes punten los op Arsenal, acht op City, zelfs tien op United. 'Super-Super-Frank' galmde oorverdovend door het Etihadstadion, een reactie op de song die het Chelseavak ter ere van de weggelopen zoon meerdere keren had aangezet. Lampard juichte niet bij zijn goal. Uit respect.

Na de match ging hij de Chelseafans bedanken voor de steun. Iedereen bezong hem, enkel José Mourinho, zelden een groot verliezer, reageerde zuur: "Ik geloof niet in die verhalen van passie en liefde. Toen hij tekende voor City was de liefde over." Zijn hart had krak gezegd. Wie had nu ook weer beslist Lampards contract niet te verlengen?

Kompany domineert

De verwachte clash tussen Vincent Kompany en Diego Costa kwam er dan weer niet. Kompany, met aan zijn hand dat andere beest, Eliaquim Mangala (ex-Standard), gaf een master class in verdedigen. Ondanks die ene tegengoal. De 'Special Forces' van City hadden Diego Costa, goed voor zeven goals in vier wedstrijden, bijna 90 minuten in hun greep, zijn pre-assist en dat schot op de paal uitgezonderd.

Het fysieke duel tussen Costa en Kompany was van het beste entertainment in een eerste helft die weinig om het lijf had, behalve veel overtredingen. Costa, zelf ook geen doetje, kon de strijd met de Rode Duivel best waarderen. Nadat die hem met zijn sterke lijf een keertje had afgeblufd, kreeg Kompany een half stadion op de banken. De Spaanse spits gaf hem een appreciërend tikje mee.

Kompany zou ook Hazard enkele keren overpoweren. Zijn collega-international ging zelfs letterlijk over de dij. Overigens, pas voorbij het uur trapte Kompany zijn eerste verkeerde pass.

In een tactiek waar Chelsea in de eerste plaats aan lijfsbehoud dacht, en dan pas aan aanvallen, had Eden Hazard het dus niet makkelijk, niet enkel omdat hij tegen Kompany moest opboksen. Hij moest meer dan acht minuten wachten op zijn eerste balcontact en ook de dribbels kwamen er zelden uit. Het was verre van de one-manshow die hij vorig seizoen in Manchester opvoerde. Ondanks gedisciplineerd meeverdedigen, naar het beeld van zijn ploeg en die van de City-collega's. Courtois moest slechts één keer goed plat.

Pas na de tweede gele kaart van Zabaleta, na een fout op Costa, kwam Hazard even los. Hij zette op eigen helft een briljante counter op. Hazard kreeg de bal en gooide die dan naar de andere flank. Via Fabregas, Ivanovic en Costa kwam die op rechts weer in het bezit van de doorgelopen Hazard, waar hij de gemeten voorzet trapte. Schürrle werkte aan de tweede paal simpel af. Een tegenaanval op zijn mooist, ondertekend door Hazard.