Fris, frivool, offensief
't Was een leuke, amusante avond op Sclessin. Daarvoor moeten we de bondscoach en zijn Rode Duivels bedanken. Zij serveerden fris, frivool en offensief voetbal. Tegen slechts Australië, da's juist, maar van kapotrelativeren wordt een mens ook niet vrolijk. Welaan dan, ziehier een opgewekt verhaal.
Als Marc Wilmots in de zomer van 2016 met de nationale ploeg naar zijn vakantiehuisje in Bordeaux trekt, mag het spel van de Rode Duivels niet meer het stofferige imago hebben waarmee zij zich in Brazilië presenteerden aan de wereld.
De bondscoach wil op het EK in Frankrijk de halve finale halen met dynamisch voetbal: gedurfder, sneller, met meer diepgang dan in Rio. Het wordt een werkje van twee jaar. Maar het loont de moeite. Dat hebben we gisteravond kunnen zien.
Het zegt veel dat de bondscoach zijn basisploeg meer dan een helft liet staan - tevreden als hij was met wat hij zag. De respons van het publiek - weliswaar met het irritant grijsgedraaide 'Waar is da feestje? Hier is da feestje!' - bevestigde de amusementswaarde.
Eén stak er bovenuit: Kevin De Bruyne. Vip op Sclessin. Er is de afgelopen maand(en) veel te doen geweest om het WK van Eden Hazard. Niet goed genoeg. De Bruyne ontsnapte die dans, hoewel hij ginder óók niet het maximum van zijn enorme reservoir aan talent etaleerde.
Het spreekt voor De Bruyne, ongetwijfeld zelfkritisch genoeg, dat hij van bij de eerste oefenwedstrijd van de nieuwe campagne zichzelf wilde rehabiliteren. Wát een recital, gisteravond.
Maar het was een coproductie, daar op het middenveld. De samenwerking met de gewezen zijspan van Standard, Defour-Witsel, draaide uitstekend. Defour trok de lijn van zijn prestatie op Club Brugge door. Duelkracht, pressing, en goed in de relance van verdediging naar aanval. Hij lag aan de basis van de treffer van Mertens vroeg in de wedstrijd (1-0).
Defours avond begon nog met awoert-geroep uit één hoek van het stadion, maar al gauw was de prestatie zó overtuigend dat het negativisme verstomde. Toen hij kort na het uur werd vervangen, ging iedereen zowaar staan en zong men zijn naam. Defour keerde als een keizer terug naar Sclessin.
Sheriff
Hetzelfde kan gezegd van Witsel. Op '6' of op '8', de waarde blijft hetzelfde. Moeilijk lijkt altijd even makkelijk bij hem. In zijn thuis joeg hij tien minuten voor het einde de 2-0 langs Ryan.
Het blonk allemaal wel bij de Rode Duivels, op deze zachte nazomeravond. Kompany, bijvoorbeeld. De sheriff was alweer licht geniaal in zijn nonchalance. Hij speelde au ralenti, om zijn spieren niet te belasten, met zijn shirt los uit de broek, maar de klasse droop ervan af. Ook hij zal in de zomer van 2016 die ene nare herinnering uit de WK-wedstrijd tegen Argentinië dienen weg te spoelen. Laten we hopen dat tegen dan op grootsheid geen leeftijd staat.
In het geval van Courtois moeten we daar niet voor vrezen: hij haalde de enige kans voor Australië netjes uit zijn doel. Ook niet bij Origi, die ruwe diamant. Of bij Januzaj.
Ach, loop het hele rijtje maar af. Ze waren allemaal goed gisteren, tot zelfs de ingevallen Nainggolan toe.
Het was máár tegen Australië, 't is wat het is, toch leverde deze interland nog maar eens het bewijs hoe rijk deze selectie is. En tot wat al deze jongens samen in staat zijn.
Het volstaat om het juiste register te vinden waarin de goudhaantjes kunnen excelleren. Het zal voor altijd onze overtuiging blijven dat de bondscoach in Brazilië het foute register opentrok. Maar je kunt niet in het verleden blijven leven. Wilmots heeft het geweer van schouder veranderd en het nieuwe project oogt mooi.
Het doet nu al wegdromen naar dat vakantiehuisje in Bordeaux.