Opgeleid en goedgekeurd

Maarten Vancoillie en Marcia Bwarody zijn allebei gezegend met een familienaam die slechts met heel veel moeite in een goed klinkende jingle te wringen is. Een handicap die hen niet belet om pijlsnel radiocarrière te maken.

Vancoillie vormt vanaf deze week een ochtendduo met Sven Ornelis. Bwarody neemt het middagblok voor haar rekening.

Vooral voor Bwarody is dat een position switch die kan tellen. "Vijf jaar geleden was er nog geen sprake van radio. Ik wou interieurarchitecte worden, alleen had ik geen kaas gegeten van bouwfysica en wiskunde. Uiteindelijk ben ik journalistiek gaan studeren en tijdens die opleiding kwam ik op gegeven moment in een radiostudio terecht. Er was meteen een klik. Met een koptelefoon op even in een wereld vol muziek mogen vertoeven, is gewoon een fijn gevoel. Ik was nooit van plan radio te maken, nu wil ik niks anders meer doen."

Ook Vancoillie droomde niet meteen van een radiocarrière. "Tot ik op school een project over radio moest maken en ik in de studio zag hoe de dj's met een paar knopjes op hun mengpaneel een bepaalde sfeer konden creëren. Dat wou ik ook wel eens proberen." Dat proberen deed Vancoillie bij Radio 2 waar hij aan de slag ging na het winnen van Belgodyssee, een wedstrijd voor jonge radiomakers.

Na Radio 2 kwam Vancoillie bij de Q-Academy terecht, een intensieve opleiding waarmee Q-music de jonge radiotalenten die bij hen terechtkomen verder wil polijsten. Een aanpak die zijn vruchten afwerpt, want ook Bwarody is een product van die eigen radioschool. Vancoillie: "De combinatie van les krijgen, praktijkervaring opdoen en constant geëvalueerd worden zorgt ervoor dat je heel snel vooruitgang maakt. Al is het ook vaak confronterend. Ik heb hier in mijn eerste maanden negen proefuitzendingen gemaakt om dan te moeten horen dat ze hier en daar wel iets goeds gehoord hadden." (lacht)

Bwarody: "Soms krijg je na zo'n proefuitzending van je coach te horen: 'Amai Marcia, dat trok echt op niks.' Maar liever zo dan op antenne op je bek gaan."

Nachtbraken

Op antenne gaan doen de Q-talenten traditiegetrouw tijdens de nachtelijke uurtjes. Zowel Bwarody als Vancoillie namen in het verleden de vroege ochtendshift tussen vier en zes voor hun rekening. "Een zege", vindt Vancoillie. "Ik heb heel veel geleerd tijdens die nachtuitzendingen. Je mag tussen vier en zes al eens de mist in gaan. De luisteraars zijn op dat uur vergevingsgezind, ze zijn gewoon blij dat er 's nachts nog iemand net als zij aan de slag is. Je moet als radiomaker de kans krijgen vlieguren te maken. Radio maken is als vogelen, hoe vaker je het doet hoe beter je wordt."

Bwarody: "Je hebt tijdens die nachtuitzendingen ook een trouw publiek; bakkers, truckchauffeurs, machinisten, veiligheidsagenten. Allemaal mensen voor wie je een houvast bent tijdens eenzame momenten en die je meteen in hun hart sluiten."

Vancoillie: "Je bent voor die mensen bijna een vriend. Wanneer je 's nachts hardop een vraag stelt, beginnen meteen daarop alle lichtjes van de binnenkomende lijnen te flikkeren, terwijl dat op een beter beluisterd moment vaak niet het geval is."

Al heeft dat nachtbraken ook een schaduwzijde. Bwarody: "Het zorgde voor een acuut gebrek aan daglicht en daar leed mijn humeur wel onder." Tegelijk is het cadeau doen van een radioprogramma op een ontiegelijk uur een goede manier om als programmadirecteur te testen hoeveel je aanstormend talent ervoor over heeft om op de radio te komen. Vancoillie: (lacht) "Je zou het ook zo kunnen zien. De randfactoren zijn zwaar natuurlijk. Als je elke nacht om kwart voor drie opstaat moet radio veel goedmaken."