Anno 2013 pak je een gsm-dief online terug

Diefstal van een smartphone betekent niet alleen het verlies van een smak geld, maar ook de definitieve verdwijning van zelfgeschoten plaatjes van die ene unieke zonsondergang op Fuertevantura, een serie van een wilde avond met de maten op café of de perfect gekadreerde sushirol op uw bord. Tenzij u een automatische kopie opslaat via iCloud, Dropbox of andere digitale databanken die aan uw electronica gekoppeld zijn. Vergeet de dief of de nieuwe eigenaar die functie uit te schakelen, dan kijkt u gewoon via de computer mee.

Een paar dagen nadat zijn iPhone tijdens de Gentse Feesten uit zijn broekzak verdween, zag Frederik De Bosschere beweging in de cloud. Zijn telefoon had een nieuwe naam gekregen: Said. In het fotoalbum zaten niet alleen sfeerbeelden van de vroege ochtenden op de Vlasmarkt, maar ook kiekjes van theehuizen, sishabars en een zonsondergang. Said was in Marokko. Met de telefoon van De Bosschere.

Link met dief

Een telefoonrekening van honderd euro voor een telefoontje naar Marokko had al een belletje doen rinkelen, de browsergeschiedenis toonde Marokkaanse hits en de namen in zijn telefoonboek zijn vervangen door een Arabisch klinkende contactenlijst. "Op een paar Belgische namen en nummers na. Die breng ik naar de politie, daar moet de link zitten tussen de dief en de nieuwe eigenaar. Dat spreekt hem niet vrij: hij weet dat het toestel gestolen is. We zitten nu samen in de cloud, dus hij ziet ook wat ik doe. We werken op dit moment eigenlijk op basis van wederzijds vertrouwen."

Hij kan er smakelijk om lachen want zijn telefoon, die beschouwt hij toch als verloren. "Dankzij Said ben ik ook een beetje op vakantie aan de kust."

Dus zwiert hij elke beweging van Said online, voorzien van geestige commentaren.

Eigenlijk verboden

De Bosschere is niet de eerste die het internet als publieke schandpaal gebruikt. Een Duitse toeriste kwam na een dronken skinny dip op Ibiza uit het water om vast te stellen dat haar telefoon, samen met haar kleren, verdwenen was. Enige tijd later verscheen Hafid in het vizier, een kerel uit Dubai met een voorliefde voor blinkende bakken en glitterende kaftans. Hafid ging een stapje verder dan Said, hij begon via de Skypeapplicatie naar contacten van de Duitse toeriste te bellen.

De politie zegt dat alle bewijsmateriaal over mogelijke dieven en eigenaars welkom is. Bij aangifte kunnen foto's of andere gegevens opgegeven worden. Maar foto's online zetten, is verboden. De schending van de privacy kan enkel in opdracht van het parket, bijvoorbeeld bij zaken van vermiste of vermoorde personen.

Internationaal heeft de zoektocht via de cloud nog niets opgeleverd. Een Brit wiens laptop in Londen werd ontvreemd, kwam terecht bij een Iraans gezin in Teheran. De familie vond zichzelf online terug en stuurde doodbeschaamd een berichtje dat ze niet op de hoogte waren van de diefstal. Apple is in Iran, dankzij de economische sancties, niet te koop. De barmhartige Brit schonk het gezin zijn computer en verwijderde de beelden.

Hij heeft nagedacht over de privacy van Said, zegt De Bosschere. "Maar het zou werkelijk kafka-iaans zijn als dit voor mij gevolgen heeft. Er worden foto's genomen met mijn camera op mijn toestel en die beelden belanden in mijn cloud. Ik beschouw ze dus als mijn intellectuele eigendom. Ik heb er mij bij neergelegd dat ik mijn telefoon nooit meer ga terugzien. Dan kan ik er evengoed nog wat plezier aan beleven. En hopelijk kunnen de Belgische contacten van mijn nieuwe vriend de politie helpen om meer diefstallen in de toekomst te voorkomen."

Frederik De Bosschere krijgt alle foto's die Said - hij omschrijft de man als zijn 'nieuwe vriend' - neemt, in zijn digitale databank. Die foto's post hij op zijn blog en voorziet hij van commentaar. Een selectie, inclusief titel en bijschrift van De Bosschere.