Direct naar artikelinhoud

Controverse om strips

Sommige strips beroeren nog steeds de gemoederen. Recent verschenen drie zulke strips of aanverwante boeken.

Filmfanfare had heel wat voeten in de aarde. Regisseurs en producers spraken zich in de media negatief uit over het te veel aan opportunisme en te weinig aan professionaliteit vanuit de stripscène, die geen toestemming voor zo'n project had gevraagd. Maar zie, het boek waarbij verschillende stripmakers een bekende Nederlandse film op één pagina samenvatten, verscheen toch. Een maat voor niets, zo blijkt, want Filmfanfare (Oog & Blik) is flauw en ongeïnspireerd. Als dit boek de Nederlandse stripscène op de kaart moet zetten, zijn ze eraan voor de moeite. Het lijkt meer op een groots opgezet schnabbelproject.

Filmfanfare is een volledig overbodig en nutteloos boek waarbij het versmelten van de Zevende met de Negende Kunst gewoon een excuus is. Natuurlijk zijn er auteurs die het beste van zichzelf geven, maar het geheel is zielloos, terwijl de vraag blijft voor wie dit boek bestemd is. Voor de film- of de stripfan? Meer dan de helft van de films zijn bij ons overigens onbekend gebleven. Alsjemenou!

Gringos Locos (Dupuis) is een strip, maar tegelijkertijd een tijdsdocument van hoe de legendarische reis naar de VS en Mexico uit 1948 verliep van de drie Belgische stripgrootmeesters Morris, Franquin en Jijé. De kinderen van die laatste twee konden zich niet vinden in de door scenarist Yann opgevoerde anekdotes. Op zich is dat al grappig, want tijdens die reis waren ze een stel kleine kindjes en wat kunnen die zich nog van deze trip überhaupt herinneren? Hun in het boek opgenomen recht van antwoord is zwak en ondermaats, hun geloofwaardigheid lijdt eronder.

Yann argumenteerde dat hij enkel Franquins humoristische visie op die reis wilde eren. De weduwe Morris was de enige die het ook zo las. Voor eenieder die daar ook toe in staat is, is dit heerlijk leesvoer, fantastisch getekend en geschreven op een anekdotische, non-conformistische manier die doet denken aan de legendarische verhalen op de Spirou-redactie, in de tijd toen de dieren nog spraken. De erven zouden moeten brullen van vreugde in plaats van onmogelijk te zeuren als kleine kinderen. Fijn dat ze hun vaders willen eren, maar veel van hun reacties zijn overtrokken. Benieuwd hoe hun vaders hier op hadden gereageerd. De tijden zijn veranderd, de gevoeligheden blijkbaar ook. Nou moe!

Kuifje, een dubbelbiografie van Harry Thompson verscheen in 1991 bij Balans/Kritak, maar stootte op een veto van de erven. Het was lange tijd niet verkrijgbaar, maar is er nu opnieuw in een Engelstalige pocketeditie (verdeling Exhibitions International). Thompson, die voor de BBC ooit de klassieke mediacomedyshow Have I Got News for You creëerde, stierf in 2005. Zijn boek blijft echter bestaan, twintig jaar later is het nog steeds een van de betere Hergé-boeken. Getuigen als Bob De Moor werden geïnterviewd, heel wat mensen wilden anoniem blijven. Ook in deze herdruk wordt vermeld dat het tot stand kwam zonder enige hulp van de Stichting Hergé. Duizend bommen en granaten!