De wraak van Devolder
Stijn Devolder is Belgisch kampioen. Zes jaar na Ronse en drie jaar na Leuven doet Devolder er een derde Belgische titel bij. Drie jaar was het ook geleden sinds hij zijn laatste koers won. Vorige week werd hij nog geweerd uit de selectie voor de Tour.
Waar komt Stijn Devolder toch vandaan? "Ik vraag het me ook af", zei Devolder, nadat hij voor de derde keer in zijn carrière Belgisch kampioen was geworden. Zijn niet-selectie voor de Tour leek alleen maar te bevestigen wat iedereen steeds meer dacht. Dat het geloof in de renner weg was. Ook in zijn eigen ploeg. Zelfs bij zijn ploegleider Dirk Demol met wie hij een zeldzame vertrouwensrelatie heeft.
Stijn Devolder was een renner op de dool. Zijn laatste overwinning behaalde hij in 2010. Dat jaar won hij de Ronde van België en werd hij twee keer Belgisch kampioen: op de weg en als tijdrijder. Daarna werd het stil rond de West-Vlaming, twee keer winnaar van de Ronde van Vlaanderen (2008 en 2009), maar ook dat leek een eeuwigheid geleden.
Wat volgde was een verhaal van niet ingeloste verwachtingen, van een grote vertrouwenscrisis en recent bleek hij ook met de belastingen overhoop te liggen. Gemoedsrust was ver zoek. Maar dit jaar was het verhaal ook dat Devolder zichzelf als renner had teruggevonden. Dat bleek echter niet uit de resultaten. Tot bij het Belgische Kampioenschap op de lastige omloop van La Roche-en-Ardenne alvast niet. En toch.
Zijn terugkeer naar de ploeg van de verguisde Johan Bruyneel was de eerste stap in de wedergeboorte van Devolder. Succes heeft vele vaders, maar dat Devolder in een vertrouwde omgeving beter gedijt is er blijkbaar een van. Hoe gecontesteerd die omgeving de voorbije maanden ook is geweest. Je wilt als ploeg niet het hele dopingverhaal van Lance Armstrong over je uitgestort krijgen. Devolder zag er geen graten in.
Wedergeboorte
Vroege tekenen van een wedergeboorte kwamen er in de Ronde van Vlaanderen, waarin Devolder het pad effende voor de overwinning van Fabian Cancellara. Daarna mocht hij weer aan zichzelf denken. Het Belgisch kampioenschap en de Ronde van Frankrijk waren zijn volgende doelen.
Devolder vertelde hoe toegewijd hij daar naartoe had geleefd. Woensdagavond na Halle-Ingooigem zette hij een punt achter een voorbereiding van weken. Na afloop van de wedstrijd ging hij nog bijtrainen achter de bromfiets. "Het was af", zei Devolder nadat hij 340 kilometer in een dag had gefietst.
Dat hij uitgerekend woensdag te horen kreeg dat hij niet mee mocht naar de Tour, leek hem gek genoeg niet te deren. "Ik heb er niet bij stil gestaan. Ik was zo hard met het Belgisch Kampioenschap bezig dat het nieuws over de Tour van me af leek te glijden."
Hij zal dan maar wat meer genieten van zijn succes in het BK, lachte hij gisteren. Ook dat heeft hij de voorbije jaren te weinig gedaan. Twijfels maakten plaats voor een renner die weer in zichzelf gelooft. "Ik was vergeten hoe goed ik was. Maar nu sta ik er weer."
Onweerstaanbaar
Devolder behaalde de overwinning in La Roche-en-Ardenne op de ouderwetse manier. In de voorlaatste ronde, vijfentwintig kilometer voor de streep, reed hij onweerstaanbaar uit een groepje van overgebleven favorieten weg. Daarbij ook Philippe Gilbert en Gianni Meersman. "Iedereen wist dat dit de winnaar was. We hebben het zelfs niet geprobeerd om achter hem te rijden", zei Meersman. In geen tijd was Devolder buiten bereik.
Met zijn derde titel evenaart Devolder het record van Rik Van Steenbergen. Alleen Tom Steels, vier keer Belgisch kampioen, deed nog beter. En bij deze titel moet het niet blijven. "Ik wil in deze trui nog een grote klassieker winnen", zei Devolder, met dat hernieuwde vertrouwen. De E3 Harelbeke, Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix, bedoelde hij.