'Vantornout was mijn favoriet'
Niels Albert heeft zijn favorietenrol op het BK niet kunnen verzilveren met een tweede driekleur als prof. De regerende wereldkampioen had de wedstrijd meer dan driekwart onder controle, tot hij in de slotronde geen antwoord meer had op een versnelling van Vantornout.
Samen met Kevin Pauwels kwam Niels Albert als de grote winnaar uit de kerstperiode. Albert schreef Loenhout en Diegem op zijn naam, zette de BpostBank Trofee naar zijn hand en heroverde de leiding in de Wereldbeker. Als je op het BK dan ook nog een parcours op maat - met een lange zandstrook, Alberts specialiteit - krijgt voorgeschoteld, mag je ambitie hebben.
Extra troef: Zijn grootste concurrenten Sven Nys en Kevin Pauwels stonden aan het Zilvermeer met een bang hartje aan de start. De ene omdat hij amper een week geleden op minuten gereden werd na ziekte, de andere omdat die nog maar bij het zien van een paar zandkorrels al ineenkrimpt. Toch slaagde Albert er niet in de wedstrijd naar zijn hand te zetten op het einde. Meer nog, hij haalde zelfs het podium niet.
Vriestemperaturen
"Goh, dat is maar bijzaak", verduidelijkte hij. "Naar een BK kom je om te winnen. Of je tweede of achtste eindigt, maakt niets uit. Maar de ontgoocheling is groot, dat ontken ik niet. Anderzijds, Klaas Vantornout is verdiend Belgisch kampioen geworden. Ik denk niet dat hij één moment in de wedstrijd uit de top drie is geweest. Hij anticipeerde op elke versnelling en maakte het in de slotronde knap af. Niets op aan te merken."
"Geen verrassing voor mij overigens, want ik had Vantornout voor de start al getipt als topfavoriet omdat de vriestemperaturen de omloop nog een stuk rapper hadden gemaakt, waardoor het moeilijker was om voor afscheiding te zorgen. En omdat Klaas een fantastische loper is. Ik herinner me Ardooie begin oktober, daar liep hij mij en Sven Nys gewoon uit de wielen op die lange modderstroken."
Niet dat Albert de West-Vlaming geen weerstand bood, integendeel. In de eerste koershelft nam de wereldkampioen een aantal keer zijn verantwoordelijkheid om kloofjes te dichten, dieper in de finale nam hij zelf de koers in handen. Met nog twee ronden voor de boeg plaatste hij een verschroeiende loopversnelling in de zandstrook, maar Vantornout gaf geen krimp.
"Heb ik daar de titel verloren? Misschien. Ik verschoot er een cartouche, ja. Maar was het iets lastiger geweest, had ik misschien wel het verschil kunnen maken. Als en indien, he. Daar koop je niets mee. Praat na de vaak. Vantornout wint en ik ben vierde. De wereld zal er niet mee vergaan. Morgen is het opnieuw cross."
Extra druk
Dat hij nu met heel wat meer druk richting Amerika trekt voor het WK, daar gaat Albert niet mee akkoord. "Ach nee. Ook al stelde ik me bij de start van het seizoen het doel een regelmatigheidscriterium te winnen en een trui te pakken. Met de BB-Trofee heb ik al zeker één klassement op zak."
"Volgende zondag in Hoogerheide kan ik ook de Wereldbeker winnen. Daar hangt ook een trui aan vast, niet? En wat Louisville betreft, daar start iedereen opnieuw vanaf nul. En als er al sprake zou zijn van druk, geen probleem. Ik kan er wel mee om. Maar er is bij mijn weten geen sprake van moeten."