LEES MEER. Pieter Heemeryck voelt zich klaar voor de wereldtop in het triatlon: “Wereldkampioen worden op de halve afstand en kwalificeren voor Hawaï”

De stap van semi-prof naar prof heeft Pieter Heemeryck duidelijk geen windeieren gelegd. Twee weken geleden finishte de Vlaams-Brabander al als tweede in de Ironman 70.3 van het Mexicaanse Campeche, zondag was hij de sterkste in het Spaanse Salou.

Ondanks het moeilijke zwemnummer (veel hoge golven) kwam Heemeryck goed uit het water. Op de fiets pakte hij met de Fransman Antony Costes de kop. Om vervolgens in het lopen afstand te nemen van zijn enige overgebleven concurrent. In de afsluitende halve marathon kwam de Spanjaard Pablo Dapena van de Belgische BMC-Vifit-ploeg nog gevaarlijk opzetten, maar Heemeryck hield knap stand. Hij finishte in 3u46:40, anderhalve minuut voor Dapena.

Bij de vrouwen verlengde de Spaanse Judith Corachan Vaquera haar titel. Ze haalde het in 4u16:58, voor de Duitse Daniela Bleymehl (4u18:38) Ook hier was er een podiumplaats voor de Belgische BMC-Vifit-ploeg. De Britse Emma Pallant finishte als derde. Onze landgenotes Alexandra Tondeur en Tine Deckers werden respectievelijk vierde en elfde.

Heemeryck: “De zee was deze ochtend echt koud en woelig”

“Ik ben erg blij dat ik voor het eerst in mijn carrière voor Dapena eindig”, vertelde Heemeryck aan Belga. Heemeryck mikt dit seizoen op een resultaat op het WK Ironman 70.3 in Nice (Fra/8 september) en de Challenge van Samorin (Svk/2 juni). Eind dit jaar debuteert hij in het Mexicaanse Cozumel in een volledige Ironman, met als doel in oktober 2020 deel te nemen aan de Ironman van Hawaï.

“De zee was deze ochtend echt koud en woelig, maar ik bleef zonder problemen in de kopgroep”, liet Heemeryck, sinds begin dit jaar fulltime prof, na afloop optekenen. “Ik voerde nadien de forcing in de eerste 15 kilometer van het fietsen, maar de andere favorieten wilden niet overnemen. Dus besliste ik te wachten op de Fransman Anthony Costes, bij wie ik tot het einde van het fietsgedeelte bleef. In het lopen had ik geen problemen en kon ik mijn voorsprong behouden op Dapena.”

Reactie Tine Deckers

“Salou was bedoeld om wedstrijdritme op te doen,” vertelt Tine Deckers. “Veel meer heb ik er niet uit kunnen halen. Dat is een beetje jammer. Eens je aan die startlijn staat, ga je er toch voluit voor. Maar op dit vlakke parcours kan ik het verschil niet maken. En ik had de benen er vandaag nog niet voor. Langs de andere kant, mijn lichaam is nu wel helemaal uit zijn winterslaap geschud. Ik weet weer helemaal hoe het voelt om hard te gaan. In het zwemmen had ik het heel lastig, zo tegen de golven in. Ik was eerst mee met een groepje, maar ik heb hen toch moeten laten gaan. Op de fiets voelde ik meteen dat ik niet de goeie benen had. Maar ik heb gewoon doorgedaan, ook met de hoop dat het lopen zou meevallen. Dat was inderdaad het geval. Ik vond een goed ritme en dus ik kon met een goed gevoel de wedstrijd afronden. Nu nog een paar weken trainen in Frankrijk om dan helemaal klaar te zijn voor de halve Ironman van Marbella eind april. Nu zijn we echt vertrokken!”

Tine zet dit jaar opnieuw in op de twee mythische Franse wedstrijden: de Ironman France en Embrunman. “Ik ben ongeslagen in Nice. Als ik de wedstrijd opnieuw kan winnen, doe ik dat als eerste in de geschiedenis voor de zesde keer,” zegt Tine. “Embrunman is zes weken na Ironman France en zo mogelijk nog zwaarder dan Ironman Nice. Ik heb de wedstrijd al gewonnen, maar de combinatie met de zege in Ironman France is nog niemand gelukt. Dat motiveert natuurlijk. Ook omdat ik zo hou van dat superzware klimwerk.”