'Sletten' betogen nu ook in Brussel tegen seksisme

"Kijken mag, aanraken niet." Met de billen zo goed als bloot in een minuscuul shortje paradeert de 19-jarige Gitte door het zonnige Brussel. Met zwarte stift heeft haar moeder de niet mis te verstande boodschap op haar benen gepend. Voor haar wandelt een jonge vrouw, die weinig meer aanheeft dan een kanten bh. "One, two, three, four. We don't want to be a whore", roept ze luid. "We komen op voor de rechten van de vrouw", legt Gitte uit.

Of die dan zo belaagd wordt? "Voor vrouwen is het niet evident om veilig op straat rond te lopen", zegt ze. "Of denk jij dat ik zo de straat op kan, zonder me heel wat gedoe op de hals te halen?"

In navolging van grote steden als Londen, Johannesburg en Las Vegas kreeg ook Brussel gisteren zijn eerste 'slutwalk'. Naar schatting 350 vrouwen én mannen trokken al dan niet schaars gekleed de straat op tegen seksisme en seksueel geweld. Geen overbodig statement, vindt organisatrice Mirre Vercoutere. "Een ludieke actie, uiteraard, maar eentje die voortvloeit uit oprechte kwaadheid om de opmerkingen die we dagelijks moeten slikken, en het seksueel geweld waarvan nog te veel vrouwen het slachtoffer zijn."

Alle goede bedoelingen ten spijt roept de slettenbeweging bij velen vragen op. Antimannen, zegt de één. Vrouwen die zich sexy kleden doen dat toch net om een bepaald effect te sorteren, zegt de ander. Nonsens, vindt Vercoutere. "Als een vrouw een sexy jurk aantrekt, betekent dat niét dat ze om opmerkingen vraagt, laat staan dat ze aangeraakt wil worden. Vrouwen hoeven helemaal niet in eigen boezem te kijken. Ik moet nu denken aan hoofddoeken. Die willen we afschaffen, maar ondertussen moeten vrouwen zich wel meer bedekken?"

En mannen die zich door de sletten gereduceerd voelen tot bronstige varkens, wil Vercoutere graag sussen. "We hebben een boodschap voor heel de maatschappij: een bepaalde manier van kleden hoeft niet automatisch gekoppeld te worden aan opmerkingen. En we kunnen ons niet vinden in het beeld van de vrouw zoals ze geportretteerd wordt in muziekclips en foto's in tijdschriften."

Alles draait, zegt Vercoutere, om keuzevrijheid. Je gedragen zoals je wilt, je kleden zoals je wilt, zonder gezeik. "En dat gaat evengoed op voor mannen. Daarom leggen we expliciet de link naar andere slachtoffers van discriminatie, zoals holebi's. Een man die zich graag vrouwelijk kleedt, moet die vrijheid krijgen."

Dat die boodschap kleeft, getuigen de mannen die opdaagden in short en stiletto's. Ze worden geflankeerd door mannen die hand in hand met hun vriend meewandelen, of een jongen die een kartonnen bord hoog de lucht insteekt: "Men can stop rape". Ook de jonge Vladimir uit Anderlecht vergezelt met plezier enkele vriendinnen, vertelt hij. "Seksisme is toch geen vrouwenzaak?"