REACTIES. Van Aert: “Licht uit op Oude Kwaremont” - Vanmarcke: “Bettiol verrast me niet” - Naesen: “Wreed afgezien”

Een valpartij in de E3 leek een kruis te maken door het voorjaar van Vanmarcke, maar kijk: Sep ging vandaag met de besten mee in de Ronde en mag hoop koesteren voor Parijs-Roubaix. Verrijzenis, terwijl het pas over twee weken Pasen is.  “Ik heb mezelf hier zwaar verrast. Mocht ik de tweede keer de Kwaremont halen, dacht ik al blij geweest te zijn. Maar hoe langer de koers duurde, hoe beter ik werd en mijn knie aanvoelde. Pas diep in de finale toen ik gelost werd stak de pijn weer op. Op de klimmetjes kon ik niet genoeg kracht zetten op die linkerknie, dus ik kwam sowieso tekort. Maar uiteindelijk kon ik Langeveld en Bettiol nog goed helpen. Dit sterkt me om straks een goeie Parijs-Roubaix te rijden.”

Zijn ploegmaat Bettiol, die verraste Vanmarcke niet. “Al sinds de Tirreno is hij heel sterk op dreef. Eigenlijk weten we al een paar jaar dat hij supersterk is. Als de kop goed staat en hij is goed voorbereid, is hij altijd gevaarlijk.”

7de plaats voor Oliver Naesen. Onze landgenoot was daarmee de eerste Belg in de uitslag van de Ronde van Vlaanderen. Een beetje verrassend gezien zijn ziekteverschijnselen (bronchitis) eerder deze week. “Ik kon niet wegen op de koers”, vertelde Naesen bij VTM. Enkel op de kasseihellingen kon ik iets doen, maar voor de rest heb ik afgezien, afgezien en nog eens afgezien. niet normaal. Ik heb de hele wedstrijd tussen mijn kader gehangen. Ik heb Silvan Dillier en Stijn Vandenbergh vrij snel gezegd dat ze hun eigen koers mochten rijden.”

Naesen zat op de eerste rij toen Bettiol ging op de Oude Kwaremont. “Eerst dacht ik dat ze hem lieten rijden, maar plots deed het ook bij mij enorm veel pijn. Toen besefte ik dat hij toch redelijk à la pédale is weggereden. Mensenlief. Ik had weinig adem op de hellingen. Ik hoop dat het volgende week beter, want anders is het toch wreed lastig.”

Vooraf één van de topfavorieten. Een hele eer voor Wout van Aert, maar zijn status verzilveren lukte niet. De drievoudige wereldkampioen veldrijden deed zijn verhaal na de wedstrijd bij VTM. “Ik voelde me goed vandaag, maar het was een rare koers. Het was moeilijk om in te schatten waar het nu echt ging gebeuren. De wedstrijd bleef daardoor gesloten tot de laatste passage over de Oude Kwaremont. Bettiol is een minder bekende naam, maar als je op zo’n cruciale passage wegrijdt, dan ben je de beste man in koers.” 

Van Aert moest op dat moment passen. “Ik zat vierde toen Bettiol ging. Volgen was op dat moment het hoogst haalbare, daarna was het koersen voor een ereplaats. In de laatste 20 kilometer was het beste er van af. Ik wou nog mee rondrijden achter Bettiol, maar het licht ging uit. Ik voelde me net iets minder sterk dan vorige week. Dat idee had ik, in zware koersen zoals de Ronde van Vlaanderen heb ik nog even tijd nodig om sterker te worden.”

Jasper Stuyven dwarrelde als negentiende binnen. Zelfde verhaal bij de renner van Trek-Segafredo, die het ook lastig had in de lange finale. “De koers brak snel open na de Muur. Mijn bedoeling in de finale was om weg te geraken met een klein groepje. Ik had gevoeld dat de Paterberg niet mijn klim zou zijn vandaag. Helaas is het niet gelukt. Ik ben wel blij met het gevoel vandaag. Ik kon voor het eerst dit jaar met een goed gevoel koersen. Dat geeft vertrouwen voor volgende week. Dan komt er nog een mooie wedstrijd aan”, aldus Stuyven bij VTM.