Ochoa, de eenzame doelman, voorkwam een grotere blamage voor de Rouches

Twintig minuten voor de aftrap door de boxen in Brugge: ‘Lonely boy’ van The Black Keys. Na vijfentwintig minuten op het veld: een beduusde blik bij Ochoa, kauwgom in de mond. Op dat moment net voor een tweede keer geklopt. De handen in de zij, een Spaanse vloek er tegenaan. De actie van Schrijvers was mooi, de afwerking evenzeer.

Vlak voor de 1-0 had Ochoa nog een knappe save in huis op een poging van Vormer. Dat Vanheusden de bal dan domweg - en zeer ongelukkig - in eigen doel werkt...
Het typeert de Mexicaanse international dat hij een minuut lang op de verdediger inpraatte.

Ochoa werd wel vaker in de steek gelaten door zijn defensie. Bij de 2-0 werd matig verdedigen van Kosanovic afgestraft, bij de 3-0 legde niemand Dennis iets in de weg. Ochoa speelde met Standard vier matchen op Jan Breydel. De balans is pijnlijk voor de doelman: vijftien tegengoals. Gemiddeld meer dan drie per wedstrijd.

Niet dat hij vandaag enige schuld trof. Integendeel. Hij voorkwam een nog grotere blamage voor de Rouches. Op zijn eentje, veel steun kreeg hij daarvoor niet. Voor de rust redde hij nog op pogingen van Vormer en Dennis.

In de tweede helft was Ochoa de enige op niveau bij de Luikse club. Een overlever. Dennis probeerde het met een voorzetschot: Ochoa tikte op de lat. Een schot van Vanaken: Ochoa duwde weg. Een trap van Schrijvers: Ochoa werkte in hoekschop. Een poging van Vormer: Ochoa tikte in hoekschop.

Tien minuten voor tijd werd hij toch voor een vierde keer geklopt. De voorzet vanop links kwam te gemakkelijk, Wesley reageerde sneller dan Vanheusden en schoot onhoudbaar binnen. Niets tegen te beginnen.

Het zegt genoeg als je doelman bij een 4-0-nederlaag nog de beste man op het veld is. Ochoa is al een heel seizoen lang de meest constante Rouche.