Wonen is overroepen
Met Philippe Van Cauteren (46), directeur van het Gentse S.M.A.K., ontbijten we tussen de reistassen. Het liefst van al is hij onderweg.
"Dit is zowat de enige plaats in Gent waar je het gevoel hebt niet in Gent te zitten." Op maandagochtend staren we samen met Philippe door het grote raam van zijn appartement naar de brug die het drukke verkeer richting Zuid loodst. "Men wil die brug afbreken maar ik ben ertegen. Die constructie is getuige van een ander tijdperk. En 's avonds is dat een prachtig betonnen lichaam, met al die lichtjes eronder", verklaart hij, terwijl we thee drinken met een Zebra-cakeje erbij.
De idylle wordt onderbroken door het geluid van een kotsende kat. Philippe rent naar de keuken voor keukenrol. Een echte huismus kun je hem anders niet noemen. Pas sinds 2004 verblijft hij terug in Gent. Daarvoor woonde hij in Fortaleza (Brazilië) en in Hamburg, totdat het S.M.A.K. hem weer claimde. "Ik ben niet echt gehecht aan een bepaalde plaats of woning", zegt hij. "Bij mijn herintrede in Gent heb ik eerst op hotel gewoond, in de Holiday Inn aan het UZ." Best aangenaam vond hij dat: "Er verblijven veel medische toeristen. Dat zorgde voor een bijzondere sfeer."
De woonkamer bevat heel symbolisch amper meubilair en twee reistassen. De meeste weekends spendeert Philippe dan ook on the road. "Dan ben ik het meest tevreden", verklaart hij. "Over twee weken vertrek ik op donderdag naar Kathmandu, ter voorbereiding van het Kathmandu International Art Festival. Dinsdag ben ik terug." Een verlengd weekendje Nepal, waarom niet.
De weekends die hij niét in het buitenland spendeert, staan in het teken van museumbezoeken. Afgelopen weekend zat hij dan weer gewoon in het S.M.A.K. "De expo van Rinus Van de Velde zorgt voor heel wat drukte", zegt hij. "Ik wilde het personeel geruststellen". Het museum is zijn echte thuis.