Direct naar artikelinhoud

Stieg Larsson had ‘nog honderd boeken’ kunnen schrijven

“Ik kan nog honderd boeken schrijven in de Millennium-reeks. Dat is geen probleem, zolang iemand ze wil uitgeven en er mensen zijn die ze willen lezen.” Dat zei de Zweedse misdaadschrijver Stieg ‘Millennium’ Larssson in een interview op 27 oktober 2004, dat nu in The Daily Telegraph werd gepubliceerd.

Het zou Larssons laatste interview zijn. Twee weken later, op 9 november, stierf de schrijver op 50-jarige leeftijd aan een hartaanval. Hij heeft het succes van zijn Millennium-thrillers niet mogen meemaken.

Larsson was ten tijde van het interview werkzaam voor het antiracistische tijdschrift Expo en had nog geen letter fictie gepubliceerd. Hij had tot dan toe artikelen geschreven over racistische en fascistische organisaties, met als gevolg dat hij doodsbedreigingen kreeg uit die hoek. Volgens interviewer Lasse Winkle, eisten die bedreigingen hun tol, gecombineerd met Larssons lange werkuren en het feit dat hij een kettingroker was.

Larsson nam daarom elke dag een andere weg naar kantoor. Hij verliet de ene dag zijn huis langs de voordeur en de andere dag via de kelder aan de achterkant van het gebouw. Zijn naam stond niet op de bel van het appartement dat hij deelde met zijn partner Eva Gabrielsson.

Larsson liep al langer rond met het idee voor een thrillerreeks, maar in 2001 kreeg hij de ingeving die tot de boeken zou leiden. “Ik vroeg me af hoe Pippi Langkous er nu zou uitzien. Hoe zou ze zich als volwassene gedragen? Ik besloot van Langkous een 25-jarige marginaal te maken. Iemand zonder vrienden en met gebrekkige sociale vaardigheden.” Daaruit ontstond Larssons heldin Lisbeth Salander.

Het tegenwicht vond hij in een ander personage van de Zweedse schrijfster Astrid Lindgren: de jonge detective Kalle Blomkvist. “Ik maakte er een 45-jarige journalist van, Mikael Blomkvist, die het tijdschrift Millennium uitgaf.”

Larsson vond ook dat de maatschappij een rol moest spelen in zijn boeken. Voorts wachtte hij met het verzenden van zijn manuscripten tot zijn derde boek klaar was. “Met drie was de fundering gelegd. Over die personages kan ik nu zoveel boeken schrijven als ik wil. Mijn oorspronkelijk synopsis was voor vijf boeken.” (ER)