Direct naar artikelinhoud

Nieuw seksschandaal verhoogt druk op Berlusconi

Volgens de centrumlinkse oppositie wordt Berlusconi’s positie ‘onhoudbaar’. Ze vraagt Berlusconi’s bondgenoten nog maar eens om hem te laten vallen.

De Milanese magistraten stuurden het parlement een lijvig dossier van 227 pagina’s toe waarin nieuwe details stonden over de sekspartijtjes. Een van die ‘details’ is Iris Berardi, een Braziliaanse die in de stad Forli woont. Naast de 17-jarige Marokkaanse Karima el Mahroug, alias ‘Ruby’, is zij de tweede minderjarige vrouw die present gaf op de beruchte ‘bunga bunga’-feestjes. Berardi zou zich op in totaal 30 Berlusconi-partijtjes hebben aangediend. Twee daarvan vonden plaats toen de vrouw nog maar 17 was. Berardi, die volgens haar Facebookpagina geboren is in het Braziliaanse Porto Seguro (Bahia), zou zich ook op 13 december 2009 in Berlusconi’s villa in Arcore hebben opgehouden, de dag waarop de premier in Milaan een bronzen replica van de kathedraal in het gezicht kreeg.

De Braziliaanse is onder meer een bekend gezicht in het nachtleven van Bologna en liet zich ronselen via de website hostessweb.it. Op de site promootte ze zichzelf als mannequin, showgirl, actrice en ‘intiem’ en ‘halfnaakt’ (sic) fotomodel. “Exuberant en sympathiek”, citeert de krant Corriere della Sera vrienden en kennissen van de vrouw. Aan sommigen zou ze overigens hebben laten ontvallen dat haar huishuur door een niet nader genoemde man betaald werd. Of het om Berlusconi gaat, is niet duidelijk.

‘Stuk stront’

Uit de documenten vallen nog meer pittigheden te rapen. Zo blijkt dat Nicole Minetti, de tandartsassistente die na de kathedraalaanval mee de mond van Sua Emittenza repareerde en een zetel kreeg in het Lombardische regioparlement, de vrouw vooral die meisjes voor Berlusconi zocht, hem in realiteit diep veracht. “Silvio gedraagt zich als een stuk stront”, zei ze in een telefoongesprek dat in het kader van het onderzoek tegen haar werd opgenomen. “Het kan me geen reet schelen dat hij premier is. Hij is oud en basta. Hij laat me helemaal koud (...), maar hij gedraagt zich als een stuk stront om zijn slappe achterwerk te redden.” Enkele dagen voor het bewuste gesprek, gedateerd 11 januari jongstleden, zei la Minetti ook dat “hij doet alsof hij niet eens een telefoontje wil ontvangen. Maar wacht tot hij Ruby mist, dan zal hij aan mij denken.”

Of er is de eveneens afgeluisterde babbel met Barbara Faggioli, een van Berlusconi’s andere veline of babes: “Hij vindt het makkelijk om mij en jou in het parlement te stoppen. Zo is hij van ons af en denkt hij bij zichzelf: ‘daar betaalt de staat wel voor’.” Intussen wordt Minetti op 1 februari gehoord door het gerecht en wordt op de website van haar en Berlusconi’s partij, het Volk van de Vrijheid (PdL), geëist dat ze haar politieke functie laat vallen “wegens het beledigen van de premier”.

De onthullingen houden daar overigens niet mee op. Een andere Berlusconi-babe, Marysthell García Polanco, heeft een vriendje bij wie de politie onlangs twee kilogram cocaïne aantrof, zo blijkt uit de documenten.

Iets minder dan een op de twee Italianen wil intussen het ontslag van de premier, maar als er vandaag verkiezingen waren, zouden zijn partij en dus ook hijzelf weer winnen. Precies het feit dat Berlusconi in 2008 democratisch herverkozen werd is voor een van zijn partijgenoten en rechterhanden, minister van Buitenlandse Zaken Franco Frattini, aanleiding om elke wissel van de macht uit te sluiten.

“Het zou fout zijn uit te gaan van een vervanging van onze leider”, zei Frattini op een perslunch. “De PDL heeft de handen niet vrij om een nieuwe regeringsleider aan te stellen zonder dat er eerst verkiezingen zijn.” Steeds volgens de minister is Italië gebaat bij stabiliteit en is het daarom belangrijk dat Berlusconi aanblijft.

Zelf toonde ook Berlusconi zich gisterochtend bepaald strijdlustig. “Ik ben kalm en ook jullie moeten je niet laten ontmoedigen”, zei hij. “We moeten vooruit, aan concrete dingen denken, aan de dagelijkse problemen waar zoveel Italianen mee kampen.” Volgens de premier “leven we in een democratie en niet in een politiestaat” - een duidelijke uithaal naar de magistratuur, die prompt van een “aanval” sprak, en wel “van iemand die het principe verwerpt dat iedere burger gelijk is voor de wet”.