‘Andy is niet te lief. We zijn gewoon zo opgevoed’

Fränk Schleck, een van de favorieten voor de eindzege in de Vuelta, weet zeker dat hij of zijn broer ooit de Tour wint

Als Fränk de Ronde van Spanje niét wint, kan dat het gevolg zijn van zijn recente huwelijk en het gebrek aan wedstrijdritme. ‘Als dat zo is, jammer dan, er zijn belangrijker dingen in het leven.’

Je wordt genoemd als kandidaat-winnaar van de Vuelta. Ben je met die ambitie naar hier gekomen?

“Ik ben erg gemotiveerd, heb hard getraind en ik zit op het goede gewicht. Maar het blijft een feit dat ik in de Tour mijn sleutelbeen op drie plaatsen heb gebroken. Ik mis wedstrijdritme. Sinds mijn val in de Tour heb ik alleen in Hamburg gekoerst. Dat is maar één dag. Ik voel dat het stilaan terugkeert. Ik heb de voorbije dagen goed standgehouden. In de tweede en derde week zou ik echt goed moeten zijn.”

Was de Vuelta al bij het begin van het seizoen een doel?

“Neen. Ik zag de Vuelta als een ideale manier om het seizoen te beëindigen. Nog eens drie weken competitie in de benen en dan stilaan afsluiten. Zo ziet Andy het nu. Hij maakt zich niet druk en hij maakt zich niet moe.”

Het zijn na je val best wel een paar drukke weken geweest voor jou. Je moest worden geopereerd, je bent daarna ook getrouwd.

“Normaliter zou ik in augustus de Tour du Limousin rijden. Maar die viel net op de datum die we vorig jaar al hadden geprikt voor ons huwelijk. Voor de Ronde van de Limousin wilde ik mijn huwelijk niet verschuiven. Er zijn dingen in het leven die belangrijker zijn dan koersen. Zullen dat nu de koersdagen zijn die ik tekort blijk te komen om de Vuelta te winnen? Tant pis. Jammer dan. Mijn huwelijk was ook heel mooi. Ik heb nergens spijt van.”

Er zijn renners die zelfs de geboorte van hun kind willen missen voor de koers.

“Mijn gezin, mijn familie, dat is voor mij veel belangrijker dan de fiets. Er zullen maar weinig mensen zijn die dat niet begrijpen. Ik ben vier maanden geleden vader geworden, Lia is twee dagen voor de Amstel Gold Race geboren. Dat had ik voor niets in de wereld willen missen. Lia kwam ter wereld om zes uur ’s morgens, ’s avonds ben ik naar de Amstel vertrokken. En de hele nacht was ik wakker gebleven bij m’n vrouw. Het was een beetje lastig in de Gold Race, maar het was het waard.”

Klopt het dat je ploegleider Bjarne Riis niet blij was met het feit dat je wegbleef uit de Tour du Limousin?

“Neen. Mijn eerste idee was om de Ronde van Denemarken te rijden. Maar die kwam te vroeg na mijn sleutelbeenbreuk. Dan dacht ik: ik ga twee dagen meerijden in de Tour du Limousin. De eerste etappe was 150 kilometer, de tweede een tijdrit van veertig kilometer. Was het zinvol om dat te rijden? Neen. Daar heb ik het met Bjarne over gehad. Ik zie niet in hoe hij ongelukkig kan zijn. Hij was het die zei: ‘Doe toch maar niet.’”

Laten we eens terugkeren naar jouw ongelukkige Tour de France. Je viel in de befaamde kasseienrit naar Arenberg, de Tour was nog maar vier dagen ver. Hoe heb je het vervolg van de Tour beleefd?

“Vooral de drie eerste dagen na mijn val heb ik het zeer moeilijk gehad. In het leven heb je hoogten en laagten. Als je diep zit probeer je daaruit te komen, als je hoog zit leer je daarmee om te gaan. Maar nooit heb je de twee tegelijk. Bij mij was dat wel zo. Ik was doodongelukkig en gefrustreerd dat ik niet in de Tour kon zijn, maar ik weende ook tranen van vreugde toen ik zag hoe schitterend Andy het deed. Dat was in het begin heel raar.”

Wat deed Andy, dat hij je tranen van vreugde bezorgde?

“Zijn ritwinst op Morzine-Avoriaz om te beginnen, ik was daar heel graag bij geweest. Ik was in grote vorm. Ik had de Ronde van Zwitserland gewonnen. Dit jaar hadden we samen een hele mooie Tour kunnen rijden. Nog mooier dan wat Andy in zijn eentje heeft gedaan. Ik zeg niet dat ik de Tour had gewonnen. Maar we hadden het gekund.”

Was het jij of Andy die de Tour moest winnen?

“Dat maakte niks uit. We waren beiden kopman, we hadden onze troeven uit te spelen. We zouden het gedaan hebben zoals vorig jaar. Toen moesten we het tegen Lance (Armstrong) én Alberto (Contador) opnemen. Dit jaar was er alleen Alberto Contador om te bekampen.”

Lance en Alberto, dat waren vorig jaar toch grote rivalen in hun eigen ploeg?

“Dat waren ze niet. Ze hebben gekoerst als ploegmaats. Lance heeft nooit gezegd dat Alberto een tegenstander van hem was. Op de Ventoux heb ik drie keer aangevallen. Wat deed Lance? Hij volgde mij. Viel Andy aan, dan was het Contador die in zijn wiel kroop. Ze werkten samen. Overal las je dat de verstandhouding slecht was. Ik zeg niet dat ze de beste vrienden waren. Maar het zijn wel twee grote kampioenen die gekoerst hebben als echt professionals. Als je het mij vraagt hebben ze die hele controverse in de pers zelfs een beetje gecontroleerd. Vijanden waren ze nooit.”

Hoe het dit jaar ging tussen Andy en Alberto Contador deed een beetje terugdenken aan die twist tussen Armstrong en Contador. Andy heeft de controverse gevoed, na zijn kritiek op Contador dat hij hem niet had mogen aanvallen toen hij dat befaamde kettingprobleem kreeg. Contador verontschuldigde zich zelfs openlijk op YouTube.

“Ik wil daar niet te veel meer op terugkomen. Alberto heeft zich meteen geëxcuseerd. Dat is klasse. Het wil ook zeggen dat hij toegeeft dat hij een fout heeft gemaakt. Hij viel aan, dat was zijn keuze. We aanvaarden dat. Maar was dat het goede ding om te doen? Ik begrijp Alberto, ik begrijp Andy. Goed of slecht, het is niet aan mij om te oordelen.”

Andy heeft daar 39 seconden verloren, dat was precies wat hem scheidde van Contador in Parijs. Heeft die etappe over de Tour beslist?

“Ja, natuurlijk. Maar we moeten eerlijk zijn. Als ik ik niet val op de kasseien, raakt Alberto niet achterop en verliest hij geen tijd op Andy. We kunnen de lijst maken: de kettingkwestie, mijn val op de kasseien, de slechte proloog van Andy in Rotterdam. Andy heeft een sterke Tour gereden, hij was zeer dicht bij de eindzege. Maar Alberto heeft het gehaald. Hij was de sterkste.”

Fysiek waren ze elkaar waard. Was Contador sterker in het hoofd?

“Neen, dat was Andy. Andy heeft de Tour gereden als een groot kampioen. Tactisch foutloos, perfecte voorbereiding, en geen fouten gemaakt in de pers en naar zijn supporters toe. Daarom ben ik fier op hem, meer dan voor het feit dat hij tweede geworden is of dat hij acht dagen in het geel heeft gekoerst. Want ik weet hoe hard hij kan rijden.”

Misschien is Andy te lief.

“Neen. Zo zijn we gewoon opgevoed. Gisteren zei iemand dat Andy kritiek verdiende voor de kettingkwestie, dat het zijn schuld was geweest. Hou toch op. We zijn zoals we zijn. Lief, chaotisch, zo is Andy. En zo werkt het. Andy gaat de Tour winnen. We gaan de Tour winnen.”

Je was heel erg geëmotioneerd in Parijs. Die beelden zagen we op de Belgische televisie.

“Bjarne had me naar Parijs uitgenodigd. We zijn elkaar in de armen gevallen en Bjarne heeft gezegd dat we de Tour hadden gewonnen, als ik erbij was geweest. Hij heeft me een fiets gegeven, gezegd dat ik deel uitmaakte van de ploeg. Ik heb de ereronde gereden op de Champs Elysées, met de andere jongens. Voorzichtig natuurlijk, op die kasseitjes. Ik was nog maar net geopereerd.”

En nu rijden jullie samen de Vuelta. Hoe zit dat?

“Normaal had Andy volgende week twee ProTourkoersen in Canada moeten rijden. Maar twee dagen na mijn val belde hij me: ‘Ben je gemotiveerd voor de Vuelta?’ Niet echt, zei ik. ‘Goed, ik bel je over drie dagen terug.’ Drie dagen later vroeg hij me weer of ik gemotiveerd was voor de Vuelta. Ik zei: ‘Ja, ik heb er erg veel zin in. Goed, zei hij, dan zal ik jou daar helpen. Dat is het. Onze relatie is niet uit te leggen. Hij is mijn ploegmaat, mijn broer en mijn beste vriend. Heel speciaal.”

En het maakt jullie niet uit wie wint.

“Precies. Ik herinner me heel goed, toen ik de Amstel won, dat Andy thuis zat te wenen van vreugde. Ik voelde me gewoon blij. In Luik-Bastenaken-Luik stond Andy op het podium. En daar stond ik te wenen. Als hij zich tot bloedens toe in de hand snijdt, voel ik meer pijn dan hij. En omgekeerd is het precies zo. Gek is dat.”

Kunnen we het over jullie nieuwe ploeg hebben?

“Je kunt het proberen.”

Dan maar zo: als jullie zoals je net vertelde zo dicht bij Bjarne Riis staan, is het dan niet moeilijk om op te stappen?

“Natuurlijk. Dit is mijn achtste seizoen met Bjarne. Hij heeft me de kans gegeven om profrenner te worden. Hij heeft me de tijd gegund om te groeien en hij heeft me heel veel geleerd. Maar dan is er die Luxemburgse ploeg die we kunnen vormen. In die nieuwe ploeg zullen we niet alleen renner maar ook ambassadeur van ons land zijn. De opportuniteit is fabuleus. Daarom hebben we beslist om in dat project te stappen.”

Het is echt wel een ploeg die rond jullie is gemaakt.

“In het begin hoorde je altijd maar: de ploeg-Schleck. Maar er is meer dan ons. Natuurlijk zal voor de Tour alles rond ons draaien. Maar het is niet onze ploeg. We zijn geen manager, daar zijn andere mensen voor die weten wat ze doen. Wij moeten doen waar we goed in zijn: hard met een fiets rijden.”

Vragen over de nieuwe ploeg waren taboe in de Tour. Het leek of de Schlecks en Bjarne Riis daar al uit elkaar waren gespeeld.

“Er waren zoveel geruchten in het begin. Maar concreet was er lang niks. Wat konden we Bjarne zeggen zolang we niks bevestigd hadden gekregen? We hebben zelfs nog met andere ploegen gepraat, er waren ook andere voorstellen. We hebben Bjarne beloofd hem als eerste op de hoogte te brengen. Dat hebben we gedaan, twee dagen voor de Ronde van Zwitserland. We wilden het correct spelen. Niet zoals Carlos Sastre, zeggen dat we blijven en opstappen nadat hij de Tour heeft gewonnen. We moesten Bjarne de tijd geven om zijn ploeg opnieuw te organiseren. Hij heeft dat niet slecht gedaan, met de aanwerving van Contador.”

Zien we jou tot slot op het wereldkampioenschap in Geelong?

“Pfff, ik weet het nog niet. Ik beslis op het einde van volgende week. Maar ook al is het zo dat mensen zeggen dat het parcours moeilijker is dan velen denken, dan nog zie ik niet waar mijn kansen liggen. Dat WK is voor renners als Bennati, Goss, Pozzato, Gilbert natuurlijk. Wat is die sterk.”

Gilbert heeft de Amstel gewonnen net als jij. Waarom zou jij dan geen wereldkampioen kunnen worden?

“Gilbert heeft meer punch dan ik. Hij maakt indruk. Een steengoede renner die beide voeten op de grond houdt.”