'Straks worden we 125 jaar'

De man die zijn volk havermout leerde eten, is terug. Na de controversiële bestseller De voedselzandloper, waarin hij onder meer brood, aardappelen en pasta in de ban deed, neemt Kris Verburgh in zijn nieuwe boek het proces van veroudering onder de loep.

Met Veroudering vertragen wil de jonge arts opnieuw enkele "misverstanden" uit de wereld helpen. Zo is verouderen volgens hem niet het gevolg van slijtage, noch bestaat het om "overbevolking" tegen te gaan. Veroudering zou binnenkort ook omgekeerd kunnen worden.

"Biologisch gezien is er geen enkele reden waarom veroudering en sterfelijkheid moeten bestaan", klinkt het in De Telegraaf. "De natuur heeft er namelijk geen baat bij dat we doodgaan. Het evolutieproces is maar in één ding geïnteresseerd: dat we ons voortplanten. Hoe langer we leven, voor hoe meer nakomelingen we zorgen. Een lange levensduur is dus juist ideaal."

Verburgh zegt dat we voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid weten hoe verouderen werkt. "Dankzij de ontdekking van DNA en de opkomst van de moleculaire biologie." Een van de redenen dat we nog geen 1.000 worden, is volgens Verburgh omdat goede genen vroeger helemaal geen nut hadden. "In de oertijd waren onze verre voorouders vaak tegen de leeftijd van dertig jaar verongelukt, of opgevreten door een sabeltandtijger. Dat verklaart waarom we er tot de leeftijd van dertig jaar gezond en fit uitzien, en dan beginnen af te takelen. Veroudering is dus een soort verwaarlozing door Moeder Natuur."

Eeuwig leven

Bovendien zijn onderzoekers tot de conclusie gekomen dat het verlengen van onze levensduur niet zo ingewikkeld is als we altijd dachten. Nu onze maatschappij steeds veiliger wordt met winterjassen, antibiotica, hartoperaties en luipaardvrije straten, stijgt onze levensduur zienderogen. Mutaties die ervoor zorgen dat we langer leven, hebben nu wél nut. Het eeuwige leven binnen handbereik dus. Maar dan moeten we zelf ook ons steentje bijdragen. Door gezonder te gaan eten, bijvoorbeeld.

"Ik ben als arts allang blij als mensen nu zonder al te veel kwalen de 80 halen", zegt Verburgh. "Hart- en vaatziekten, type-2-diabetes, de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, osteoporose, beroertes: het zijn allemaal verouderingsziekten die we kunnen uitstellen door anders te eten." Of beter gezegd: gezonder te gaan eten.

"Het is een kwestie van minder rood vlees, minder koolhydraten en meer gezonde vetten." Een korte samenvatting van De voedselzandloper. Daarnaast ontwikkelde Verburgh voor zijn nieuwe boek ook een vierstappenplan van voedingsgewoonten, dat gedetailleerd uitlegt welke vitaminen en mineralen extra belangrijk zijn. Niet te veel snelle suikers en koolhydraten, wel veel voedingsstoffen die de juiste energie aanleveren. En ga vooral niet op dieet, aldus Verburgh nog. "De ene calorie is niet de andere calorie. Het is veel belangrijker wat je aan voeding binnenkrijgt dan de hoeveelheid", aldus de arts.

Conclusie: het échte eeuwige leven blijft uiteraard een illusie, maar anders eten kan er wel voor zorgen dat we een eventuele hartaanval op 80-jarige leeftijd krijgen in plaats van op 60.

Verveling

De vraag is alleen of mensen wel 1.000 wíllen worden. Honderd jaar dezelfde job, en een schoonmoeder die zichzelf maar blijft verjongen? Leuk is anders. Maar zelfs daar komt een oplossing voor, besluit Verburgh. "Er zal in de toekomst medicatie op de markt komen tegen verveling. Pillen kunnen ervoor zorgen dat je bijvoorbeeld meer dopamine of endorfine aanmaakt, zodat je continu gemotiveerd of gelukkig bent."

Veroudering vertragen van Kris Verburgh is uitgegeven bij Prometheus - Bert Bakker, en vanaf vandaag voor 19,95 euro te koop.