Hoe parende padden Haiku Herman ‘extra dimensie’ geven

Haikubundel van Europees president Van Rompuy valt in de smaak bij wereldpers

Zelf hoopt Herman Van Rompuy dat zijn haiku’s in de schaduw zullen staan van zijn verwezenlijkingen op het Europese podium. Of dat zal lukken? ‘Tja, we hebben nog niet zoveel gezien van hem hé... Maar het is mooi meegenomen dat hij toch een persoonlijkheid blijkt te hebben’, vat Duits journaliste Katerin Brand laconiek samen.

Hij komt net terug van een blitzbezoek aan Washington en heeft nog vlug een vers neergepend voor de gelegenheid, glimlacht Van Rompuy minzaam. “Een echte haiku moet twee keer gelezen worden, vertrekt meestal vanuit een natuurervaring en heeft een pointe”, doceert hij. Om vervolgens zijn jongste spruit te declameren. “Twee dagen weg/de wereld is veranderd/de fruitboom bloeit.”

De man die dinsdag nog enigzins bedremmeld de hand schudde van de Amerikaanse president Barack Obama, die geen tijd had voor een persoonlijk onderhoud met de Europese numero uno, krijgt twee dagen later een pak meer applaus. Dat past in de presentatie van zijn eerste haikubundel, die simpelweg Haiku heet. Eenvoud en harmonie staan centraal, trouw aan de Japanse verzentraditie. Een en ander geldt volgens de dichter Van Rompuy ook voor de politicus Van Rompuy: “Een haikudichter kan in de politiek niet extravagant, superijdel of extremistisch zijn. Hij zal zijn zin voor evenwicht in zijn actie inbouwen.”

De Japanners zijn apetrots. “In Japan is al heel wat van zijn werk vertaald. Hij is al lang geen amateur meer, maar een gevoelige dichter die de stijl van de haiku respecteert. Een betere ambassadeur voor onze poëzie hadden we ons niet kunnen dromen”, fluistert Mariko Matsue van de financieel-economische krant Nikkei overtuigd.

Haiku is een werkje geworden met verzen van diverse pluimage. “God, goedheid, liefde/gekregen en gegeven/vullen een leven” opent de bundel, even verderop vindt de aandachtige lezer een staaltje van Van Rompuys liefde voor de natuur: “In de sloot paren/de padden zich driftig/het lenteleven in.”De Latijnse vertaling van die laatste haiku klinkt eerlijk gezegd een stuk muzikaler in de oren: “Aestus in fossa/bufones copulantes/ver suum vivunt.”De bundel is, jawel, vertaald in vier talen en de buitenlandse pers vindt het allemaal geweldig.

“We zien nu een andere kant van de toppoliticus Herman Van Rompuy”, stelt Sangeeta Shastry van persagentschap Reuters vast. “This is a funny story.” Ook haar collega Vanessa Mock, die werkt voor de Wereldomroep en The Independent, heeft veel waardering voor Haiku Herman. “De meeste Britten mogen dan smalend doen over ‘de Europese president met zijn kinderachtige versjes’, de ongewone kunst die hij beoefent maakt hem alleen maar sympathieker. Het geeft hem een extra dimensie.”

Van Rompuy zelf laat het zich welgevallen. “Ik ben met haiku’s begonnen in 2004, en ik ben er sindsdien niet mee opgehouden. Nooit geobsedeerd of passioneel gedreven, maar wel met ‘goesting’, zoals dat bij mijn natuur past.” En hij heeft nog een streep droge humor in de mouw zitten. Op de vraag waarom hij geen haiku’s schrijft over B-H-V, antwoordt Van Rompuy fijntjes: “B-H-V? Nee, daar zit te weinig natuur in. En te weinig harmonie.”

Maar op de vraag of zijn rapport in Europa even uitmuntend is als zijn poëzie, reageert niet iedereen even affirmatief. “Het is te vroeg om daarover te oordelen”, antwoordt Vanessa Mock. “In het begin leek hij een grijze muis, maar hij heeft toch al getoond dat hij ambitieuzer is dan dat.”

Dat vindt ook Katerin Brand van de Duitse zender Westdeutscher Rundfunk (WDR): “Ik heb eigenlijk geen idee wie hij is en waar hij voor staat. Maar het is wel goed dat er iemand met persoonlijkheid aan de top van Europa staat.”

Of om het met een haiku te zeggen: ‘Dichter Van Rompuy/haalt onderscheiding, maar dat/telt niet in de Raad’.