“We wilden het geslacht op een speciale manier te weten komen”, zegt Véronique in Story. “Dus vroegen we de gyneacoloog om het te noteren op een briefje. Dat heb ik ongeopend doorgegeven aan mijn stiefvader, die patissier is. Hij heeft een taart gemaakt met een blauwe vulling en die hebben we aangesneden in het bijzijn van heel wat vrienden. Zo ontdekten we het allemaal samen!”

Véronique geeft toe wel soms bang te zijn dat ze haar zoontje niet zal begrijpen. “Als hij weent, heeft hij dan pijn? Of wil hij voetballen? Thomas had hetzelfde gevoel bij een meisje. Maar dat komt wel goed, zeker?”

Thomas staat er op dat zijn zwangere vriendin in dezelfde kamer blijft als hij piano speelt. “Zo wil hij ons kindje van jongsaf aan vertrouwd maken met zijn klassieke muziek.”

Lang thuisblijven met haar baby, dat kan Véronique zich niet veroorloven, zegt ze. “Ik kan geen drie maanden thuisblijven, dus hij zal sowieso van kleins af aan meekomen naar de koffiebars. We zien wel of dat lukt”.