Match van de laatste kans?

Een open training bij Chelsea is uitzonderlijk. Maar toen José Mourinho tien minuten na de topper tegen Manchester City zijn drie invallers, zijn ongebruikte bankzitters en vier tribuneklanten, onder wie De Bruyne, liet opdraven voor een extra sessie op het hoofdveld van Stamford Bridge, bleven wij een uur langer op ons stoeltje zitten. Om te zien dat onze landgenoot op training het kopje niet laat hangen: een grapje met Michael Essien, een lach, speels gerol over het veld en wat plaagstoten met Cesar Azpilicueta. Business as usual.

De Bruyne, zo horen we, berust in zijn lot als vaste tribuneklant, weet dat hij niet in de bovenste schuif ligt bij zijn trainer, maar probeert er wel het beste van te maken. Tegen beter weten in misschien, maar hij beseft dat slap trainen hem met een mogelijke uitleenbeurt in januari in het verschiet geen stap vooruit zal helpen. Hij haalt de motivatie uit de kleine dingen: doorgedreven trainingssessies en het plezier met de ploegmaats - voor hen is hij zeker geen 'outlaw'. Aan oorlog maken heeft hij nog geen seconde gedacht. Braafjes wacht hij op die ene, eerlijke kans.

Trofeeën

De Bruyne is niet de enige speler die worstelt met de rotatie van Mourinho, ondanks de goeie resultaten nog altijd op zoek naar zijn beste elf. De tien die hem zondag flankeerden, kennen het gevoel. Daarbij: een Spaans, Europees en wereldkampioen (Mata), een Spaanse international (Azpilicueta), een Braziliaanse sterkhouder (Luiz), een spits die drie keer de Champions League won (Eto'o), een UEFA Cupwinnaar (Willian) en twee prijzenpakkers uit het vorige Mourinho-tijdperk bij Chelsea (Essien en Obi Mikel). Op de Tsjech Kalas na was De Bruyne van die elf de minst ervaren van allemaal.

De 150 officiële wedstrijden van onze landgenoot, noch zijn prijzenkast met één Belgische titel en één Belgische beker, wegen op tegen het verzamelde zilverwerk van zijn maats - gemiddeld zo'n zes trofeeën per kop. Uit de toon viel De Bruyne echter niet in dat gezelschap. Hij scoorde zijn doelpunt en kreeg zelfs een compliment toegezwierd van Steve Holland, eerste assistent, en ook Rui Faria, fysiektrainer, keek aandachtig toe.

"Kevin laat goeie dingen zien op training", bevestigde ook Hazard. Alles wijst er dus op dat De Bruyne straks op Arsenal een nieuwe kans krijgt, al had hij daar zondag nog geen toezegging over gekregen.

Als De Bruyne daadwerkelijk aan de aftrap staat, is dat voor het eerst sinds 24 september. Toen trok hij tegen derdeklasser Swindon Town een laatste keer het Chelseashirt aan. Hij haalde in die League Cupwedstrijd, net als enkele andere spelers, niet zijn beste niveau, maar hij was wel de enige die er werd op afgerekend door Mourinho. Naar verluidt besefte De Bruyne toen meteen dat hij geslachtofferd zou worden. De wedstrijd erop zat hij in de tribune en moest hij zelfs niet mee naar Boekarest - hij onderhield in die dagen samen met Essien zijn conditie bij de min-21.

Nadien zou hij geen speelminuten meer krijgen. 'A fall from grace', na een bevredigende seizoensstart met een goed debuut tegen Hull City (man van de match) en een basisplaats bij de verplaatsing naar Manchester United.

"'The Kid Kevin' moet in mijn richting komen en dan zal ik ook een stap naar hem zetten", zei Mourinho begin deze maand. "Hij is een heel goeie speler en zijn tijd hier zal wel komen." Kort kwam het erop neer dat Mourinho van De Bruyne verwacht dat die ook op verdedigend vlak stappen zet. Dit wil zeggen:in positie blijven, zijn man volgen, hoog storen en de bal zo snel mogelijk recupereren.

De Bruyne weet in ieder geval waar hij vanavond voor staat. Voor zijn toekomst bij Chelsea verknalt hij die (laatste?) kans misschien beter niet. Anders lijkt een transfer in januari onvermijdelijk.