Samsung: 'De sleutel tot groei is innovatie'

'Samsung? Ordinaire copycats." Apple mag er dan al zelf een handje van weg hebben om ideetjes van kleinere bedrijven te kopiëren, de voorbije jaren deed het Amerikaanse bedrijf er alles aan om zijn Zuid-Koreaanse concurrent van kopieerpraktijken te beschuldigen. De Samsung Galaxy? Kopie van de iPhone. De Galaxy Tablet? Ook al een doorslagje van de iPad.

De kritiek ligt gevoelig bij Samsung, dat er alles aan doet om zijn imago bij te spijkeren en niet meer over zich heen te laten lopen. Iets wat stofzuigermaker James Dyson in februari ondervond toen hij op de Apple-trein sprong en Samsung van copycatpraktijken beschuldigde. Samsung daagde Dyson meteen voor de rechter.

Ook de opening van hun Innovation Centre in hartje Londen een halfjaar geleden moet daarbij helpen. In dat Centre, het zesde al van Samsung, moet een groepje mensen alleen maar denken over hoe wij morgen zullen willen bellen, surfen of televisiekijken. Want als Samsung verder wil groeien, moet het de kaart van de innovatie trekken, zegt Jean-Daniel Ayme, vicepresident van Samsung Europe. "In Europa heeft zeventig procent van de mensen nu al een smartphone. De sleutel tot verdere groei is innovatie. We moeten anticiperen op wat de mensen in de toekomst willen. Daarom investeren we veertig miljoen dollar per dag aan onderzoek en ontwikkeling in de technologie van morgen."

Dat ontdekken is onder meer de taak van Lysa Clavenna, het hoofd van een klein ploegje dat zich over mobiele innovatie moet ontfermen. Clavenna is niet meteen de typische baas van een technologiebedrijf: in plaats van een verleden als ingenieur, informatica of marketeer, heeft ze een verleden als modeontwerpster. En dat is een voordeel, vindt ze zelf. "Voor mij moet iets gewoon werken. Als je een paar keer moet klikken voor iets werkt, is het niet oké." Daarom ook dat ze in haar team voor een grote verscheidenheid koos. "Iedereen heeft een verschillende expertise: chemie, fysica, psychologie, architectuur, economie... En we hebben ook veel mensen uit veel verschillende landen. Op die manier krijg je verschillende perspectieven."

Platte batterij

Om nieuwe concepten te ontwikkelen werken Clavenna en co op verschillende manieren. Door rond zich te kijken, maar ook door allerlei onderzoek waarin ze hopen inzicht te krijgen in wat mensen willen en denken. "Als je mensen vraagt wat ze willen, zeggen ze dat ze houden van de producten zoals ze zijn. Als je vraagt wat ze haten, geven ze geen antwoord behalve een batterij die veel te snel plat is. Ons gaat het erom onvervulde en onopgemerkte behoeften te ontdekken." En daarvoor zetten ze bij Samsung hun proefpersonen al eens in aparte situaties. "Wat gebeurt er als je mensen zonder smartphone zet, maar hen wel twintig tv-toestellen geeft? Door te observeren wat ze doen, ontdek je misschien nieuwe dingen."

Die onderzoeken leidden onder meer tot een kindermodus op smartphones en een 'ultra power saving'-modus waardoor de slimme telefoon nog een tijdlang meegaat, ook al zijn er nog maar enkele procenten energie over. Daarnaast moet dit denkwerk ook tot nieuwe mogelijkheden leiden in het 'internet der dingen', waarbij alle toestellen met elkaar verbonden zijn via het web. "Zo zou je je wasmachine kunnen aanzetten via smartphone," zegt Clavenna. "Zo'n mogelijkheden kunnen kleine stressmomenten wegnemen die je leven niet ruïneren, maar wel ambetant zijn. Dit geeft je rust en maakt het leven net iets makkelijker."

Maar als de Samsungmannen en -vrouwen nu van één iets de mond vol van hebben, zijn het wel de 'wearables'. De slimme polshorloges en armbanden die tellen hoeveel stappen je zet en je op de hoogte houden van een nieuwe mail of sms zijn volgens het Zuid-Koreaanse bedrijf de toekomst. "Dit gaat exploderen", zegt Jean-Daniel Ayme met de Gear Fit om de pols. "Ik ben daar absoluut zeker. De voorspelling is dat de markt van wearables tegen 2018 negen miljard dollar zal waard zijn."

Iedereen verslaafd

Alleen, een armband rond de pols dragen die je zegt een nieuwe mail te hebben, zonder dat je die mail helemaal kan lezen? Of een sms krijgen op de polsband, zonder dat je die treffelijk kan beantwoorden? De meerwaarde van zo'n toestel dat al snel 200 euro kost is niet voor iedereen meteen duidelijk. Toch is die er, houdt Ayme vol. "Wie had er vijf jaar geleden een tablet nodig? Kijk waar we nu staan. Het zal tijd vergen voor iedereen hieraan verslaafd is, maar het zal gebeuren. Dit moet je proberen om overtuigd te raken."