Sofia Coppola

In de vijfde speelfilm van scenariste-cineaste Sofia Coppola volgen we de avonturen van een groepje tieners uit Calabasas, een van de betere buurten in de San Fernando Valley, niet ver van Los Angeles. Ze schuimen feestjes af waar ze zich behalve met drank en drugs bezighouden met elkaar te fotograferen. Facebook rules! Hun tienerdromen? Een eigen kledinglijn, een eigen parfum en natuurlijk ook een eigen tv-show.

Geobsedeerd als ze zijn door beroemdheden maakten die kids enkele jaren geleden zélf naam als 'the Bling Ring'. Via allerlei sociale media, zoals Dlisted, volgden zij het doen en laten van beroemdheden uit Hollywood en de bijbehorende showbizz, zoals Paris Hilton, Orlando Bloom, Lindsay Lohan en Audrina Patridge. Zo konden de tieners perfect weten wanneer hun potentiële slachtoffers zeker niet thuis zouden zijn. Ze drongen hun riante, maar blijkbaar toch niet overbeschermde woningen binnen om met juwelen, merkkledij, schoenen, maar ook met de voorradige pillen en stapeltjes cash aan de haal te gaan. De totale buit zou zo'n 3 miljoen dollar geweest zijn.

Die kids waren ordinaire dieven, maar zelf zagen zij het niet zo. De eerste zin uit de film is niet toevallig: "Let's go shopping!". Het duurde een tijdje voor de 'ring' opgerold werd, maar dat hoeft niet echt te verbazen als je ziet dat ze bij Paris Hilton 'op bezoek' konden gaan, zonder dat die merkte dat er spullen verdwenen waren.

Als dochter van een wereldberoemde regisseur behoort Sofia Coppola (°1971) tot de zogenoemde 'Hollywood royalty'. Ze maakte haar debuut, als baby van amper drie maanden, in de doopscène van de eerste Godfather-film uit 1972. Ze was ook even te zien als het jongere zusje van het titelpersonage in Peggy Sue Got Married van haar vader. Voor Life with Zoe, het Francis Ford Coppola-luik uit de episodefilm New York Stories, kreeg ze zelfs een 'credit' als coscenariste en kostuumontwerpster. De ontnuchtering kwam er toen vader Coppola haar de rol gaf van Mary in de derde Godfather-film. Het was een noodgreep omdat Winona Ryder het op het laatste moment liet afweten, maar dat kon niet beletten dat de filmpers bijzonder scherp en vaak hatelijk over haar acteerprestatie rapporteerde.

Sofia begon dan te fotograferen deed wat televisiewerk, lanceerde haar eigen kledinglijn Milk Fed, enzovoort. Maar toen ze uiteindelijk met Lick the Star (1998) haar eerste korte film maakte, merkte ze tot haar eigen verbazing dat ze meer van regisseren afwist dan ze gedacht had. En vooral: dat ze het heel erg graag deed.

"Wat zo opwindend is aan regisseren, is dat je - in tegenstelling tot het échte leven - iedereen kunt laten doen wat je wilt en dat je er alles kunt laten uitzien zoals je wilt. Ja, sommigen zullen dit een vorm van megalomanie vinden", vertelde ze daar indertijd met een lachje over.

Sofia Coppola kwam The Bling Ring vorige maand zelf voorstellen op het Festival van Cannes, waar haar film de prestigieuze nevensectie Un Certain Regard mocht openen.

De inspiratie voor het scenario haalde u uit het Vanity Fair-artikel 'The Suspects Wore Louboutins' van Nancy Jo Sales. In de film is er zelfs een actrice die haar rol speelt.

Coppola: "Toen de zaak in de zomer van 2009 aan het licht kwam, besteedde ik er eerlijk gezegd niet zoveel aandacht aan. Mijn interesse werd pas echt gewekt toen ik dat artikel van Nancy Jo Sales las. Omwille van alle details én omdat het inzicht gaf in het perspectief van die kids. Omdat het zoveel zei over de hedendaagse cultuur, de trashy tabloids en realityshows, en dan vooral over die obsessie met bekendheid, dacht ik dat het interessant kon zijn om daar een film over te maken.

"Nancy heeft mij heel erg geholpen bij de research. Zij heeft mij bijvoorbeeld de transcripties van alle interviews, die ze voor haar artikel gedaan heeft, ter beschikking gesteld. Die interviews maken ook echt deel uit van het filmverhaal, want daarin geven die kids immers hun kijk op de hele affaire. Sommige van hun quotes waren echt ongelooflijk. Ze leken niet te beseffen wat ze fout hadden gedaan. Ze waren vooral geobsedeerd door de roem en media-aandacht die hen te beurt vielen. En ze waren heel erg bezig met wat ze zouden dragen om naar hun proces te gaan."

U spreekt in The Bling Ring niet echt een oordeel uit. Maar het gegeven is dan ook zo hallucinant dat het bijna automatisch een satire geworden is.

"Ik wou in de film laten zien hoe die tieners, volgens mij althans, die hele affaire beleefd hebben. En dan het publiek laten beslissen wat zij daar zelf van vinden. Het is niet aan mij om de kijker een oordeel op te dringen. In het begin ziet het er misschien allemaal erg opwindend en verleidelijk uit, maar daar blijft op het einde weinig van over. Ik heb hun gedrag dus zeker niet als glamoureus willen voorstellen, maar wel willen tonen dat er consequenties aan verbonden waren. Het is voor een filmmaker altijd interessant om telkens iets nieuws te proberen. Ik vond het boeiend om een dergelijk misdaadverhaal in mijn eigen stijl te vertellen. Na zo'n girly film als Marie Antoinette, mijn eerste epoquefilm, wasmijn vorige film Somewhere zeer rustig en minimalistisch, dus nu wilde ik iets met meer energie. The Bling Ring nu een echte ensemblefilm geworden."

Ik kan mij voorstellen dat u dit project eerst door een paar juristen hebt laten screenen omdat het tenslotte over echte personen gaat.

"Ja, absoluut. Het was de eerste keer dat ik met zo veel advocaten heb moeten overleggen (glimlacht). Het was behoorlijk ingewikkeld. Maar zoals ik al zei: het is altijd interessant om iets te doen wat je nog niet eerder hebt gedaan. En daar dan van te leren. Om toch een zekere vrijheid te bewaren, hebben we uitdrukkelijk voor een gefictionaliseerde versie gekozen, ook al zijn de personages geïnspireerd op echte mensen. Als het om bekende figuren gaat, mag je hun namen gebruiken. Maar als dat niet het geval is, moet je de toelating vragen of andere namen verzinnen."

Dat er bij Paris Hilton niet één, maar meerdere keren werd ingebroken zonder dat zij merkte dat er allerlei spullen verdwenen waren: is dat fictie of echt?

"Echt gebeurd, net als die sleutel onder de deurmat. De film zit vol met dergelijke kleine, maar authentieke details. Zoals dat kleine zusje van een van de meisjes, dat door de groep wordt meegenomen omdat zij nog makkelijk door het hondenluikje kan kruipen. Dat soort details maakte het ook zo leuk om aan dit project te werken.

"Ik was blij dat Paris Hilton zo vriendelijk was om ons in haar echte huis te laten draaien (waarvan de trapzaal vol hangt met haar eigen ingelijste coverfoto's en zelfs de zitkussens haar afbeelding dragen, JT). Dat heeft de film echt geholpen. Het was een zeer exotisch universum voor mij. Een totaal andere wereld. Ik had zoiets nog nooit gezien. Van de andere huizen hebben we onze eigen, meer glamoureuze versie gemaakt. De film wordt verteld vanuit het gezichtspunt van die kids, dus ook vanuit hun idee hoe die celebrityhuizen eruitzien."

Paris Hilton heeft zelfs een cameo in de film. In een interview vertelde ze dat zij indertijd in clubs is geweest waar die kids ook waren, gekleed in de jurken die ze bij haar gestolen hadden. 'I had no idea', zegt ze!

"Op dit moment heeft zij de afgewerkte film nog niet gezien, maar ze heeft wel al laten weten dat de trailer er volgens haar erg goed uitzag. Ik kijk er naar uit om met Orlando Bloom en de anderen over de film te praten, want ik ben wel nieuwsgierig naar hun reacties."

Hebt u zelf contact gehad met die inbrekers?

"Ik heb met twee van hen gesproken, om van hun versies te horen. Die bleken nogal verschillend te zijn. Het meest interessante materiaal dat ik daaraan heb overgehouden waren opnieuw allerlei kleine details, zoals het feit dat een van de meisjes er zelfs met de hond van Paris Hilton vandoor wilde gaan."

Sommige van die jonge daders hadden zelfs hun eigen realityshow Pretty Wild, over hun leventje als model en partygirl. Ze werden voor dat programma trouwens ook gevolgd tijdens hun proces.

"Ja, ik heb daar voor mijn research naar gekeken. En ik vond dat wel interessant. Er zijn tegenwoordig zoveel realityshows dat het niet echt een verrassing kan worden genoemd. Maar het blijft natuurlijk wel bizar. En het was uiteraard ongewoon dat een van die meisjes tijdens zo'n show gearresteerd werd."

Die jonge daders zijn duidelijk ook fashion victims. Zelf bent u altijd al in mode geïnteresseerd geweest. U bent bijvoorbeeld heel goed bevriend met de Amerikaanse ontwerper Marc Jacobs.

"Maar mijn belangstelling voor mode is helemaal anders! Bij hen draait het allemaal om de merken en de status. Het moet flashy zijn. Het is meer een kwestie van showing-off. Mijn interesse gaat uit naar mooie, goedgemaakte en gesofisticeerd ontworpen kleren. Er is dus wel degelijk een verschil, denk ik. Het is ook niet zo dat ik gefascineerd zou zijn door mode. Ik geniet daarvan, net zoals ik van kunst en van fotografie kan genieten. Maar mode is voor mij zeker geen obsessie zoals het dat wel is voor de kids in deze film."

Eigenlijk is dit een film waarbij je als kijker niet bepaald veel sympathie voelt voor de daders, maar evenmin voor de slachtoffers.

"Het was inderdaad een uitdaging om een film te maken met zo veel onsympathieke personages. Juist daarom heb ik geprobeerd om van de jongen een ietwat sympathiek personage te maken. Er moest toch één iemand zijn met wie het publiek als het ware een connectie kon leggen. He's just a kid! Ik denk dat de kijker makkelijk kan begrijpen hoe Marc bij die hele zaak betrokken is geraakt.

"We hebben allemaal, toen we zelf jong waren, wel dingen gedaan om ergens bij te horen. Om deel uit te maken van een bepaalde groep. We zijn allemaal ooit tieners geweest. En op die leeftijd denk je niet altijd aan de consequenties. Ik heb indertijd ook dingen gedaan die ik nu stupide vind en die ik niet opnieuw zou doen. Maar het was in ieder geval nooit zo extreem als wat deze kids gedaan hebben."

Het zal voor de fans van de Harry Potter-films wel even wennen zijn om Emma Watson in deze film aan het werk te zien.

"Ik heb Emma gekozen omdat ik haar aanpak van het personage erg intelligent vond. En omdat ze haar werk zo serieus nam. Ik vond het boeiend om te zien hoezeer zij zichzelf voor deze rol kon transformeren, want zij is in werkelijkheid zó verschillend van het personage dat zij in deze film vertolkt."

Hoe hebt u met de jonge cast gewerkt?

"We hebben op voorhand nogal wat gerepeteerd. Vrienden van mij hebben bijvoorbeeld hun huis ter beschikking gesteld, zodat ik de kids daar kon laten 'inbreken', om ze te laten aanvoelen hoe het is om 's nachts in iemands huis binnen te dringen en daar spullen weg te nemen. Maar het was niet de bedoeling dat mijn film zou tonen hoe je zulke inbraken pleegt (lacht). Wie dat wil leren, kan beter op Google gaan kijken.

"De cast heeft daarnaast ook wat tijd met elkaar doorgebracht vóór we met de opnamen begonnen zijn. Claire Julien, het blonde meisje dat Chloe speelt, was de enige die zelf in Los Angeles woonde en zij heeft de rest zo'n beetje op sleeptouw genomen. Ik vond het belangrijk, voor mij en voor hen, dat zij zich echt als een groep vrienden zouden gedragen, dat zij die typische dynamiek zouden voelen. Het was over het algemeen erg aangenaam om met deze jonge cast te werken omwille van hun enthousiasme en hun energie. Voor sommigen was het hun eerste professionele acteerjob of de eerste speelfilm waaraan ze meewerkten."

Naar het einde van de film, als de media zich op de zaak storten en de uitdrukking 'The Bling Ring' haar intrede doet, zegt de jonge Marc: 'America has this sick Bonnie and Clyde fascination'.

"Dat heb ik niet zelf geschreven. Dat is een quote van de echte jongen. Interessant, ja. Maar wat hij daarna zegt, is dat evenzeer. Hij zegt dat hij iets gedaan heeft waar de maatschappij op neerkijkt. Maar hij beseft blijkbaar zelf nog altijd niet dat hij wel degelijk iets verkeerds gedaan heeft."

In de film zijn die kids zowat de hele tijd bezig foto's van elkaar en van zichzelf te nemen.

"Ja, dat is ook zo'n hedendaags fenomeen, met Facebook en al die andere sociale media. Dat gebeurt zo vaak en dat maakt zo'n deel uit van hun levensstijl dat ik dat ook in deze film wou laten zien. Dat is trouwens ook de reden waarom de hele zaak uiteindelijk aan het licht is gekomen. De politie heeft hen kunnen arresteren omdat ze op Facebook en op hun computers allerlei foto's gevonden hebben. En neen, ik heb zelf geen Facebookpagina en twitteren doe ik evenmin."

The Bling Ring draait vanaf woensdag in de Belgische bioscopen.