Oprichter WikiLeaks Julian Assange wordt uitgeleverd aan Zweden
Julian Assange zal uitgeleverd worden aan Zweden. Twee Engelse rechters hebben
in hoger beroep bepaald dat de uitlevering op verdenking van twee seksuele misdrijven 'onwettig' noch 'onrechtmatig' is, zoals de oprichter van WikiLeaks had betoogd. Hiermee bevestigen
ze een oordeel van de Londense rechtbank eerder dit jaar.
De 40-jarige Australiër overweegt om nogmaals te appelleren, desnoods in Straatsburg. Het valt te bezien of dat zin heeft omdat de rechters meer naar het Europese recht dan naar het Engelse gewoonterecht hebben gekeken.
Buiten het gerechtshof kreeg Assange steun van tientallen aanhangers, die vermoeden dat de uitlevering een eerste stap vormt naar een vervolging van 's werelds bekendste klokkenluider in de VS. Op het hek hing een spandoek met de tekst 'Free Assange! Free Manning! End all wars!', een verwijzing naar de ex-soldaat Bradley Manning die momenteel gevangen zit omdat hij een video van een Amerikaanse helikopteraanval op Bagdad naar WikiLeaks zou hebben gelekt.
Geestige oom
Een verbitterde Assange benadrukte dat hij nergens voor veroordeeld is. Dat is correct, want het gaat om een arrestatiebevel van de Zweedse aanklager die de Australiër wil verhoren in verband met seksueel misbruik van twee vrouwen in Stockholm. Pas nadat hij is verhoord komt er mogelijk een officiële aanklacht.
Assange opperde ook in beroep te gaan tegen de juridische kosten van zo'n 19.000 euro, wat erop duidt dat hij wat krap bij kas zit.
Assange staat al een klein jaar onder elektronisch toezicht, een lot dat hij voor het merendeel van de tijd ondergaat op het landgoed van zijn beschermheer Vaughan Smith, oprichter van de Frontline Club in Londen, een genootschap voor onafhankelijke journalisten. Aan de vooravond van het hoger beroep had Smith laten weten dat Assange binnen zijn familie de rol vervult van geestige en ruimhartige oom.
Dat is niet de indruk die Assange het afgelopen jaar heeft gewekt bij de buitenwereld. Hij kreeg een flinke ruzie met zijn advocaat, waarna hij ook gebrouilleerd raakte met onderzoeksjournalist Nick Davies van The Guardian, de krant die in Engeland aanvankelijk het podium vormde voor de WikiLeaks-onthullingen. Davies had het bij Assange verbruid door te schrijven over de Zweedse aanklacht zonder deze te beschouwen als samenzwering van de CIA.
Vervolgens ging het ook mis met Andrew O' Hagan, de ghostwriter van Assanges autobiografie.
Toen de zelfbenoemde vrijheidsstrijder ontdekte dat de Schotse schrijver zijn hele levensloop papier had gezet, en niet alleen zijn strijd voor rechtvaardigheid, probeerde hij het contract met de uitgever te ontbinden. Uiteindelijk is het boek zonder toestemming van Assange gepubliceerd. Hij moest ook zelf zijn autobiografie kopen. Niet veel mensen deden hetzelfde.