Direct naar artikelinhoud

Jazz Middelheim kleurt een dag buiten de lijntjes

Donderdag mag Toots Thielemans op zijn 91ste nog maar eens de openingsdag van Jazz Middelheim opfleuren, een vierdaagse vol hoogstaande jazz en een schalkse geut pop in de marge daarvan. Om de een of andere reden sleept het festival echter een sombere reputatie met zich mee. Onlangs nog bijvoorbeeld schreef Hugo Camps in zijn column dat het met de publieke belangstelling voor het festival maar niet wil lukken. Dat klopt niet, want al jaren neemt de belangstelling toe en de meeste dagen zit Park Den Brandt aan de grens van haar capaciteiten. Dat zal dit jaar niet anders zijn, gezien het verwachte goede weer en het smaakvolle, zij het wat voorzichtige, programma.

Om te beginnen natuurlijk Toots Thielemans, sinds medio jaren negentig een vaste waarde op Middelheim en ook steevast de man die het gulste applaus mag ontvangen. Dat is ook nog steeds terecht, want zelfs op zijn oude dag musiceert hij nog slim, speels en zelfs een tikkeltje eigenwijs. Hij zal dan ook best wel zijn mannetje staan na het vrouwelijk geweld van Terri Lyne Carrington en haar groep met Lizz Wright.

Zoals gewoonlijk zijn er nog andere ouwe getrouwen van de partij, en bij deze editie ligt vooral zondag de gemiddelde leeftijd hoog. Charles Lloyd (75) komt dan met zijn kwartet met Jason Moran, en Randy Weston (87) met zijn vertrouwde African Rhythms Septet.

Heel wat jazzliefhebbers zullen nochtans vooral in de vooravonden de oren spitsen. Zo zijn er vrijdag het straffe Anthony Braxton Diamond Curtain Wall Quintet en het kwartet van Robin Verheyen met Marc Copland. Zondag komt de magnifieke pianostilist Bill Charlap, voor het eerst in ons land. Ook interessant wordt de jonge Armeense pianist Tigran Hamasyan, die drie dagen lang in verschillende combinaties aantreedt.

Zaterdag kleurt Middelheim nadrukkelijk buiten de lijntjes met niemand minder dan Randy Newman, de schalkse verteller en bard die zo schitterend de Amerikaanse droom een spiegel voorhoudt. Newman is een sterke persoonlijkheid en zijn muziek is gesofisticeerder dan je denkt: stuk voor stuk goede redenen om deze dwarse zet op een jazzaffiche te verantwoorden.