Van de pub naar centercourt
Marcus Willis kwalificeerde zich als nummer 772 voor het hoofdtoernooi en mocht op audiëntie bij Roger Federer. De cultheld met overgewicht verloor in drie sets, maar ontroerde iedereen.
Je ontmoet een leuke vrouw in de pub en vertelt haar dat je naar Philadelphia verhuist om tennisles te geven. Ze haalt je over om het nog een te keer proberen als profspeler. Enkele maanden later sta je als nummer 772 van de wereld op het centercourt van Wimbledon tegenover Roger Federer. Marcus Willis is meer dan een cultheld met overgewicht. De 25-jarige Brit bewijst dat in elk mens een winnaar schuilt, zelfs als je lang moet zoeken.
Natuurlijk eindigt de droomreis van Willis, nadat hij op audiëntie is geweest bij de beste tennisser aller tijden. In drie sets (6-0, 6-3, 6-4) onderstreept Federer het verschil tussen een zevenvoudig Wimbledon-kampioen en de debutant, die eigenlijk voor 36 euro per uur bejaarden had moeten trainen op de Warwick Boat Club. Toch kon Willis onmogelijk verliezen. Zijn spectaculaire doorbraak vanuit het niets is het mooiste tennissprookje op Wimbledon van de afgelopen decennia.
Junior die talent vergooide
Federer is de galante kampioen met historisch besef. "Deze verhalen hebben we nodig in onze sport", weet de Zwitser. Hij laat de linkshandige Willis voorgaan als ze zijn huiskamer betreden, het beroemdste tennistheater ter wereld. Willis hapt al naar adem tijdens de staande ovatie van het publiek. Hij schudt zijn hoofd in ongeloof. Wie had hij nog niet zo lang geleden gezien in de spiegel? "Een loser. Ik was te zwaar, ik sloeg geen glas bier af. En ik dacht: je bent beter dan dit." Het is dat de romantische komedie over Wimbledon al in 2004 is uitgebracht, maar in een remake moet Willis de hoofdrolspeler zijn.
De ontluikende liefde voor een gescheiden moeder van twee kinderen houdt hem in Engeland en Willis meldt zich als nummer 23 van Groot-Brittannië voor de prekwalificaties van Wimbledon. En zowaar: hij verdient een wildcard voor het officiële kwalificatietoernooi.
Willis wint opnieuw drie keer en plaatst zich voor het hoofdtoernooi, waar het sprookje voortgaat met een prachtige zege op Richard Berankis, 54ste op de wereldranglijst. Natuurlijk komt die bizarre reeks niet uit het niets. Willis is het klassieke voorbeeld van de junior, die zijn talent vergooide.
In 2008 was de maat vol voor de Britse tennisfederatie LTA. Willis werd tijdens het juniorentoernooi van de Australian Open naar huis gestuurd. "Het probleem was dat Marcus geen discipline had", vertelde Paul Hutchins, voormalig directeur mannentennis bij de LTA aan The Times. "Hij weigerde in te zien dat hij hard moest werken om de top te bereiken. Niemand drong tot hem door."
Willis was een figurant als senior en kwam nooit verder dan de 322ste plaats op de wereldranglijst. "Ik werd in de echte wereld gegooid en kon me daar niet staande houden", zei hij. "Ik won niks en verloor mijn vertrouwen. Toen kwamen de verkeerde keuzen. Ik amuseerde me in het nachtleven en dronk te veel. Niet de levensstijl van een topsporter."
Dit jaar verdiende Willis welgeteld 425 euro op een Future in Tunesië, in de laagste categorie van het proftennis. Op Wimbledon krijgt hij een cheque van ruim 60.000 euro. Hij heeft zijn leven gebeterd, al kan er nog wel een kilootje of tien af.
Met zijn onorthodoxe spel maakt Willis, bijnaam 'Cartman', schitterende punten tegen Federer en zal zijn vrienden later in de pub vertellen hoe hij de Zwitserse grootmeester met een fabuleuze lob voor schut zette. Federer wint, maar de verliezer ontroert het publiek. Hadden de Britse voetballers maar zo gevochten als Willis, verzuchten de commentatoren op de BBC. Na zijn onvergetelijke ontmoeting met Federer blijft Willis nog even op zijn stoel zitten, om de droom te koesteren. Daarna neemt hij een biertje.