Gedaan met zoeken! Daar is de 3D-clitoris

Als "een glanzend roze knopje." Zo eerde de Franse Paul Verlaine haar ooit in zijn gedicht 'Printemps'. Daarmee bevestigde hij meteen de grootste misvatting ooit over de clitoris: dat ze niet meer dan een klein genotsbolletje zou zijn. Een dikke eeuw later rekent de Parijse sociologe Odile Fillod nu af met dat cliché. Zij ontwierp en printte 's werelds eerste 3D-clitoris. Anatomisch correct tot in de puntjes. Met - schrik niet - de vorm van een boemerang.

Weldra zal de 3D-kittelaar in Frankrijk ook de lessen seksuele opvoeding prikkelen. Kinderen zullen er leren hoe de clitoris niet zo verschillend is van de penis. Hoe ze hetzelfde weefsel hebben en allebei opzwellen van genot.

"Het is belangrijk dat meisjes een beeld krijgen van wat er precies in hun lichaam gebeurt als ze seksueel worden gestimuleerd", meent Odile Fillod. "Meer kennis kan ook de schaamte wegnemen."

Bronzen klit

Fillod kwam op het idee toen ze een voorlichtingsfilmpje maakte. Het viel haar op hoe de clitoris in vele boeken gewoonweg ontbrak of verkeerd geschetst stond. Bij Sensoa, het Vlaams expertisecentrum voor seksuele gezondheid, botste men een tijd geleden op hetzelfde probleem.

"In onze hele leermiddelenbank zat niet één deftige afbeelding van de clitoris", vertelt Lies Verhetsel. "Daarom hebben we met een tekenaar samengewerkt. Nu hebben we schetsen in vooraanzicht en doorsnede. Want wij merken ook dat er nood is aan lesmateriaal hierover. Niet alleen voor meisjes, die willen weten wat er daar precies zit. Maar ook voor jongens, die met vragen zitten over hoe ze meisjes in bed kunnen plezieren. Zelfs veel volwassenen hebben er het raden naar hoe dat nu met de clitoris zit. Toon hen die 3D-print en velen vallen van hun stoel."

Dat de kittelaar uitgerekend in Parijs uit de printer rolde, kan geen toeval zijn. Het 'clitoraal activisme' is dezer dagen hot over de grens. Zo publiceerde de Haut Conseil à l'Egalité, de waakhond voor gendergelijkheid, een vernietigend rapport over de huidige seksuele voorlichting. Die zou bol staan van het seksime, met uitspraken dat "jongens meer focussen op geslachtsverkeer, terwijl meisjes meer belang hechten aan liefde". Geeuw, geeuw, zo dachten ook de feministen van Les Infemmes. Zij brachten onlangs een magazine uit met weetjes en cartoons over de schaamstreek. Een 'Clitoris voor dummies', zeg maar. Samen met juwelenmaakster Anne Larue brachten ze ook een opmerkelijk halskettinkje op de markt: een bronzen klit.

Fantastisch, vindt klinisch seksuoloog en De Morgen-columnist Wim Slabbinck. "Vrouwen mogen tonen hoe trots ze zijn op hun seksualiteit." Een clitoris in 3D kan hij alleen maar toejuichen. "Het is een krachtig beeld. Een signaal van gelijkwaardigheid ook. Het toont hoe de klit niet voor de penis moet onderdoen."

Het "centraal station van het orgasme, van het genot", zo omschrijft Slabbinck haar. In Waarom mannen geen seksboeken kopen, dat in september verschijnt, wijdt hij een apart hoofdstuk aan de clitoris. Omdat hij merkt dat de kennis erover zo beperkt is, ook bij koppels bij wie de verveling onder de lakens toeslaat.

Neil Armstrong

Waarom de clitoris zo lang doodgezwegen bleef? "Mannelijke seksuologen bestudeerden bij voorkeur hun eigen lid", stelt hij daarover. "Er waren amper vrouwen actief in de wetenschap. Zij konden geen tegengewicht bieden." Kijk maar naar Gray's Anatomy, het standaardwerk van de menselijke anatomie - en niet te verwarren met de ziekenhuisserie Grey's Anatomy. In de jaren 40 en 50 van de vorige eeuw voegde hoofdredacteur Charles Mayo Goss correcties toe. Een van die 'verbeteringen': de clitoris werd geschrapt.

De revolutie kwam er pas in 1998, toen de Australische urologe Helen O'Connell op kadavers uitploos wat er achter het vrouwelijke eikeltje schuilging. "De wetenschap zou zich moeten schamen dat het zo lang duurde voor ze de clitoris verkende", hekelt Slabbinck. "Om alles in historisch perspectief te plaatsen: dat is dertig jaar nadat we Neil Armstrong op de maan hebben gezet. Dat zegt genoeg over onze wetenschappelijke prioriteiten."

De overheid zou nochtans moeten inzetten op meer kennis over seksualiteit, meent hij. Zowel bij jongeren, volwassenen als senioren. Sensoa beaamt: meer kennis draagt bij tot meer genot, zelfverkenning en positieve seksualiteit. Verhetsel: "Brengen ook wij weldra de 3D-clitoris in de klas? Het lijkt me zinvol, maar wellicht duur. (fijntjes) En ik denk niet dat we daar makkelijk subsidies voor zullen krijgen."