Direct naar artikelinhoud

'J.Edgar' De machtshonger van een moederskindje

Volgende week komt bij ons J. Edgar in de bioscoop, een briljante film van regisseur Clint Eastwood over J. Edgar Hoover, de man die 48 jaar aan het hoofd stond van het Federal Bureau of Investigation (FBI). De hoofdrol is voor een indrukwekkende Leonardo DiCaprio.

Het is misschien toevallig, maar zeker ironisch dat het scenario van J. Edgar geschreven werd door Dustin Lance Black. Die won enkele jaren geleden een Oscar voor het scenario van Milk. Dat waseen biopic over Harvey B. Milk, de eerste Amerikaanse politicus die in Californië verkozen werd (als gemeenteraadslid in San Francisco) ondanks of misschien ook wel dankzij het feit dat hij openlijk gay was.

Harvey Milk begon zijn politieke carrière pas in 1972, het jaar waarin J. Edgar Hoover overleed. De kans is dus klein dat de FBI-baas al een geheim dossier over de seksuele geaardheid van Milk had laten aanleggen. Nog kleiner was de kans dat Milk ooit als FBI-agent aanvaard zou zijn door J. Edgar Hoover.

Die wilde immers geen homo's in zijn politiedienst, of vrouwen (tenzij als secretaresse) . Ook had hij er het liefst zo weinig mogelijk zwarten bij.

De ironie is natuurlijk dat J. Edgar Hoover zélf een verdrongen homo- seksueel was. De man die gevreesd werd omwille van zijn legendarische 'secret files', waarmee hij zowat iedereen kon chanteren, wist natuurlijk als de beste hoe privé-geheimen een publieke carrière konden kraken. Maar de film hint ook naar de invloed van een sterke en strikte moederfiguur (rol van Judi Dench), die expliciet laat weten dat zij "liever een dode zoon dan een verwijfde zoon" zou hebben.

Maar J. Edgar is veel meer dan een film over een verdrongen homoseksueel. Het is vooral een fascinerende en tragische kroniek over megalomane zelfbegoocheling en fanatieke machtswellust van een man die zichzelf promoveerde tot beschermer van het vaderland tegen allerlei echte en vermeende vijanden, of dat nu communisten waren, gangsters, beatniks, babykidnappers dan wel overspelige presidenten of lesbisch geïnclineerde presidentsvrouwen. (Jan T.)