Kevin De Bruyne: 'Nergens spijt van'

Het is vrijdag 10 januari, Abu Dhabi. Patrick De Koster zit in de tribune bij de oefenwedstrijd VfL Wolfsburg-Anderlecht. De avond is gevallen, en die dag hebben donkere wolken samengetroept. Als postbodes van een onaangename boodschap. De mobiele telefoon van De Koster licht op:

De Koster: "Het was mijn broer. Het ging zeer slecht met mijn zieke vader en hij had veel pijn. Mijn broer vroeg of ik de toestemming gaf voor een waardig afscheid zonder te veel lijden. Dan zit je daar, in Abu Dhabi, en moet je je vader uit handen geven..."

Als de wedstrijd is afgelopen, barst hij in tranen uit.

De Koster: "De transfer van Kevin naar Wolfsburg was nog niet rond. Wat moest ik doen? Afmaken waar ik aan begonnen was of naar huis vliegen - maar dat kon ik niet maken tegenover Kevin en zijn familie. Mijn vader zou gewild hebben dat ik in Abu Dhabi bleef. Ik heb de deal afgerond als een eerbetoon aan mijn vader. Dankzij hem kon ik destijds beginnen als bediende bij de voetbalbond en sta ik waar ik nú sta. Het was het laatste plezier dat ik mijn vader kon schenken..."

Hij drinkt van zijn champagne. Even valt de stilte ten huize De Koster.

Kevin De Bruyne zal het hele interview achterover leunen. Ontspannen. Mama Anne lacht: "Kevin beseft niet dat hij nu een voetballer is met een enorme marktwaarde. Zo is Kevin altijd geweest: hij heeft zich nooit druk gemaakt in de dingen rondom hem."

"Geld is geld", haalt De Bruyne nonchalant de schouders op.

Trainingsijver

Chelsea FC gaat verder zonder 'the kid', zoals José Mourinho De Bruyne voortdurend noemde. "Ik kwam best goed overeen met Mourinho. Tactisch is hij een heel sterke trainer. Vorige zomer overhaalde hij mij om bij Chelsea te blijven."

De Koster: "Er lag nochtans een heel mooi bod van Dortmund op tafel."

De Bruyne: "Mijn voorbereiding was goed, en ik stond in de basis bij de competitiestart."

De Koster: "Maar na de mindere wedstrijd van de hele ploeg op Manchester United ben je uit het elftal verdwenen. Om een reden waar wij nog altijd het raden naar hebben, hé."

De Bruyne: "Ik weet het écht niet. Ik ben het ook nooit gaan vragen aan Mourinho."

Nochtans gaf Mourinho een verklaring, die bewuste eerste oktober op de persconferentie daags voor de Champions League- wedstrijd tegen Steaua Boekarest: De Bruyne trainde niet goed, en dat is heiligschennis bij 'The Special One'.

Kevin schudt het hoofd: "Zo ben ik niet. Ik doe altijd mijn best op training. Vraag maar aan de mensen bij Racing Genk, bij Bremen. Mourinho heeft me dat zelf nooit gezegd: 'Kevin, je traint niet goed'. Ik vind het jammer dat hij zoiets in de pers vertelde. Er ontstond een beeld van mij dat niet juist is."

Mama Anne: "Het was een leugen van Mourinho."

Papa Herwig: "Een excuus."

Mama Anne: "Kevin is zélf iemand die zich enorm druk kan maken in ploegmaats die niet genoeg geven op training. Ik herinner me dat Kevin mij eens vertelde hoezeer hij onder de indruk is van Vincent Kompany. Omdat Vincent, hoewel hij een monument is, toch nooit een mindere training heeft bij de nationale ploeg."

De Koster: "In de interlands met de Rode Duivels kon je niet afleiden dat Kevin minder goed trainde bij zijn club."

Had het misschien iets te maken met zijn mindere defensieve discipline, óók al not done bij Mourinho? "Zever", zegt De Bruyne. Of met zijn lage incasseringsvermogen? Hij zou snel het kopje laten hangen, heet het. "Zever", herhaalt De Bruyne. "Van mij mochten alle trainingen van Chelsea open zijn; ik had niks te verbergen. Ja, oké, ik denk niet dat één speler tevreden is als hij hoort dat hij niet mag spelen, maar ik heb die ontgoocheling nooit laten merken op training."

Twee weken voor Kerstmis trok De Koster naar Londen. Voor een evaluatiegesprek met José Mourinho. Een tête-à-tête.

De Koster: "Ik sprak hem aan met 'coach' - je moet beleefd blijven, want tegen Mourinho kun je niet winnen. Het heeft geen zin om dan zélf een gespannen sfeer te creëren. Mourinho vertelde mij dat hij Kevin een goeie speler vond, maar dat de concurrentie enorm was en dat Kevin daarmee moest leren leven. Bovendien, zo zei Mourinho, kon hij met statistieken aantonen dat Kevin de mindere was van zijn concurrenten. Dat ging toen over goals, assists en het rendement van Kevin in het volledige spelconcept. Die analyse was bijzonder grondig, moet ik toegeven. Mourinho zou de volgende dag met Kevin praten, gaf hij aan."

Botsing van karakters

De Bruyne: "Mourinho kwam naar mij met dezelfde boodschap. Concurrentie, hard trainen, 'er is altijd de kans dat je speelt'. En hij vertelde dat hij niet van plan was om mij te laten gaan, zelfs niet op huurbasis - 'je bent een goeie voetballer'. Maar wat kon ik daarmee? Na zijn persconferentie in Boekarest ben ik nóg harder gaan trainen, ook op mijn vrije dagen. Ik verloor drie kilo en twee procent vet - hoewel we gerust alles konden krijgen op de club; cola, chocolade... Maar er is nooit iets veranderd. Ik vroeg hem daarom heel vriendelijk om mij te laten gaan."

Mama Anne (strijdvaardig): "Ik zou blijven en die man willen overtuigen dat hij helemaal fout zat. Zo zit ik in elkaar (lacht)."

De Bruyne (schudt het hoofd): "Het was uitzichtloos."

Zullen we zelf eens een gokje doen? Het was een botsing van karakters. José Mourinho houdt van sterke ego's, met een zekere (emotionele) intelligentie - mannen met baarden; types Drogba, Sneijder, Terry, Materazzi, Ibrahimovic. "Wij spraken nooit met elkaar", vertelt De Bruyne. Terwijl je van bovengenoemde namen net hoort hoe dicht Mourinho wel bij zijn spelers staat - ín hun privé leven, haast. Misschien was Kevin net té veel 'kid' voor Mourinho.

De Bruyne: "Het zou kunnen dat hij in het begin inderdaad mijn karakter anders verwachtte. Maar je leert elkaar toch kennen?"

De Koster: "Ik heb zopas nog een mailtje gestuurd naar Chelsea om hen te bedanken voor de oplossing die er is gekomen, en ik heb afgesloten met: 'Wie weet zien we elkaar ooit nog terug.'"

De Bruyne: "Ik heb absoluut geen spijt van mijn overstap van Racing Genk naar Chelsea. Ik speelde een goed seizoen bij Werder Bremen, ik ben een completere voetballer gewonnen, ik leerde zelfstandig zijn, en zélfs de voorbije vier maanden neem ik er graag bij - ook dàt is een leerproces geweest."

"Duitsland is qua beleving rond het voetbal even mooi als Engeland." De Bruyne zegt het met pretoogjes. Hij heeft het gevoel thuis te komen, in de Bundesliga.

De Koster: "Ik ben gaan praten met Atlético Madrid."

De Bruyne: "Dat kwam in de buurt van wat ik wilde."

Dàt was duidelijk niet het geval voor Anderlecht...

De Koster: (lacht)

De Bruyne: "Ik zou niet willen terugkeren naar België. Later, misschien, op het eind van mijn carrière. Maar nu zou ik een stap terug zetten. Er zijn betere competities in andere landen waar ik mijn plaats heb."

De Koster: "Herman (Van Holsbeeck, red.) heeft mij gebeld of er iets mogelijk was. Ik heb meteen 'neen' gezegd, zelfs zonder Kevin te bellen. Ten eerste omdat in het contract met Chelsea destijds door Racing Genk een clausule is opgenomen die zegt dat Kevin nooit

mag worden uitgeleend aan Anderlecht - dat staat er letterlijk in. En daarnaast: ach, als er aanbiedingen zijn uit de hele Bundesliga, en van clubs in Engeland, dan ken ik Kevin goed genoeg om te weten wat zijn keuze is."

In Wolfsburg ziet De Bruyne met Klaus Allofs zijn sportief directeur van bij Werder Bremen terug, hij kent de competitie én hij is zeker van een basisplaats.

Basisplaats

De Bruyne: "Ik was niet zeker dat ik zou spelen bij Atlético Madrid. Die mannen staan wel eerst in Spanje, hé."

De Koster: "Ik had een fantastisch gesprek met Leverkusen. Zij staan tweede achter Bayern München. Eigenlijk staan ze eerste. Want in Duitsland beschouwt iedereen Bayern als van een andere planeet. Je hebt Bayern, en dan de Bundesliga. Wat zou de toegevoegde waarde zijn van Kevin aan Leverkusen? Zeker omdat hij vier maanden heel weinig speelde."

Maar hoe zat dat nu met Schalke 04? De Koster begint te glimlachen: "Joker." Oei, had De Koster een telefoontje gekregen van de bondscoach of zo? "Neen, niet direct... Op een dag belde Vital Borkelmans mij op. Met de boodschap: 'Kijk, er zijn mensen die in het dossier kunnen helpen. Blijf rustig, laat ons doen.' Andere mensen moeten hier volgens mij niet in tussenkomen. Anderzijds begrijp ik de staf van de nationale ploeg wel. De Rode Duivels maken een reële kans op een mooi WK, en dan wil je als bondscoach heel graag met je sterkste selectie afreizen. En jongens als Kevin moeten aan spelen toekomen, natuurlijk."

Zijn gebrek aan matchritme viel op in de jongste twee oefeninterlands van de nationale ploeg tegen Colombia en Japan. In die laatste wedstrijd begon De Bruyne zelfs op de bank: "Ik vond het op dat moment jammer dat ik niet mocht starten. Ik dacht: 'Het zijn maar oefenmatchen en het is belangrijk voor mij om even ritme op te doen.' Maar goed, ik heb in mijn invalbeurt bewezen dat ik wel degelijk iets kan bijbrengen - ik had drie assists kunnen hebben."

Aan zijn basisplaats onder Marc Wilmots twijfelt De Bruyne niet: "Tegen Colombia was het niet goed, maar al de rest... Ik ben daar eerlijk in: ik heb niet het gevoel dat ik opeens aan de kant zal worden geschoven. Ik ben niet vertrokken bij Chelsea omdat ik straks naar het WK moet - het kan daar na drie matchen afgelopen zijn - maar omdat ik het voetbalplezier kwijt was."

Het is trouwens een fabeltje, vertelt De Bruyne, dat meetrainen bij een topclub als Chelsea gelijkstaat met speelminuten. "Bij Chelsea heb ik bijna nooit met bijvoorbeeld Eden (Hazard, red.) en de andere titularissen getraind. Omdat we driemaal per week speelden, deelde Mourinho ons vaak op in kleinere groepjes. Terwijl sommigen een uitlooptraining hadden, stond ik bij andere jongens voor een stevigere, vaak fysieke training. Op de duur ben je je balgevoel kwijt. En als ik dan wél eens mocht spelen, zoals voor de Ligabeker, sputterde mijn lichaam. Nadat ik tegen Sunderland de hele wedstrijd plus de verlengingen had gespeeld, kreeg ik daarna twee weken last van mijn hamstrings."

De Bruyne speelde tegen Colombia een draak van een match, net toen Mourinho in de tribune zat: "Ik wist dat hij zou komen. Hij had enkele dagen eerder aan mij gevraagd hoe hij het makkelijkst in België geraakte..."

De champagne die mevrouw De Koster bijvult is niet aan De Bruyne besteed. Lust hij niet. "Wacht", grijnst De Koster, en hij verdwijnt om even later terug te komen met twee flessen vodka die hij op tafel plaatst. "Laten we eens proberen, hé."

De Bruyne wuift het voorstel weg: "Da's niet met kokossmaak. En vodka drink ik met ananas. Vodka Ciroc."

Held

We nemen u mee naar Los Angeles, afgelopen zomer. De Bruyne was er op vakantie met zijn vrienden. "Op vakantie gaan alle remmen los. Dan word ik wel eens dronken. Gaan slapen om 5u 's morgens en drie uur later opstaan om te gaan lopen. Op vakantie mag het wel, vind ik. Niet? Tijdens het seizoen ben ik een superprof. Dan doe ik niets decadents. Ik ben sinds augustus twee keer uit geweest in Londen. Ik heb nooit moeten werken in mijn leven, maar ik ben ook nooit losbandig geweest. Ook niet in mijn kledij. Ik draag nu weliswaar een riem van Gucci, maar een vriend kocht die voor mij. Ik voetbal niet voor het geld."

De Koster: "Kevin, geef toe: je kijkt toch al wat meer uit, hé, als je 's ochtends buiten stapt."

De Bruyne: "Mijn trainingspakken zijn deftiger dan vroeger, ja."

"En wat dan nog", voegt hij eraan toe, "Ik begrijp niet dat de mensen zo graag spreken over anderen. Ik bemoei me niet met andermans zaken. Jongens, toch, zóveel negativisme in de wereld. Nu ook weer, hoe men klaagt dat de nieuwe miss België niet knap genoeg is. Laat elkaar toch eens met rust."

Mama Anne: (applaudisseert) "Mijn kinderen zijn normale mensen die altijd eenvoudig zullen blijven."

De Koster: "In 2012 is Kevin met mij, mijn vrouw, onze zoon Sean en diens vriendin mee geweest op vakantie naar Senegal om er Kerst te vieren. Kevin, Sean en zijn vriendin gingen zwemmen. Maar je moet weten dat de stroming voor de kust in Senegal vrij sterk is. Op een gegeven moment waren ze helemaal afgedreven. Mijn schoondochter had niet meer de kracht om tegen de stroming in terug te zwemmen. En ook Sean kon niet meer. En toen, Kevin?"

De Bruyne (haalt zijn schouders op): "Ik nam haar op mijn rug en zwom naar de kust. Da's toch niets speciaal?"

Mama Anne: "Voilà. Zo is Kevin."

Kevin De Bruyne. Held van een familie, en komende zomer hopelijk van een hele natie.