Direct naar artikelinhoud

78.000 mensen willen op Mars wonen

Meer dan 78.000 kandidaten hebben zich de voorbije twee weken al aangemeld bij Mars One, de organisatie die in 2022 vier mensen voorgoed naar Mars wil sturen. Sterrenkundigen reageren minder enthousiast. 'Mars One speelt met mensenlevens.'

De meest begeerde baan in de geschiedenis. Zo noemt CEO Bas Lansdorp het enkeltje richting rode planeet dat Mars One aanbiedt. Maar vier kandidaten vertrekken in september 2022 uiteindelijk richting Mars, waar ze zeven maanden later landen. Vanaf dan dragen ze alleen nog maar ruimtepakken en wonen ze in luchtdichte woningen. Voorgoed, want op Mars een raket bouwen om terug te keren, is nog onmogelijk.

"Je moet dit alles met een container zout nemen", zegt professor Floris Wuyts, die aan het hoofd staat van het Antwerps Universitair Research centrum voor Evenwicht en Aerospace. "Zo'n project lukt pas als er mondiaal aan wordt gewerkt en als je er 100 miljard euro voor kunt vrijmaken. Dan nog zullen mensen pas binnen enkele decennia naar Mars kunnen reizen."

Realitysoap

Mars One wil de kosten drukken door te werken met bestaande technologie en door een realitysoap over de kandidaat-bewoners te lanceren. Samen met sponsoring moet dat de zes miljard euro opbrengen die Mars One nodig denkt te hebben voor een eerste reis.

"Alleen staan de karakterkenmerken van de gemiddelde realityster haaks op de kenmerken die je best hebt om het met drie anderen uit te houden in de ruimte", merkt sterrenkundige Bart Vandenbussche van de Koninklijke Sterrenwacht op. "Zelfs als de organisatie kiest voor vier rustige types kan er nog zoveel verkeerd lopen." Zo moeten de kandidaten in zeven jaar tijd leren om niet alleen voor hun materiaal, maar ook voor elkaars gezondheid te zorgen.

"Volgens onze berekeningen lukt dat", zegt Marieke Wagensveld, woordvoerster van Mars One. Dan nog zijn er heel wat obstakels tussen het huidige leven van de kandidaten en hun nieuwe leven op Mars. Het lijkt bijvoorbeeld optimistisch om ervan uit te gaan dat ze op een nieuwe planeet binnen afzienbare tijd zelfbedruipend kunnen worden.

Daarnaast is het allesbehalve een evidentie om na zeven maanden gewichtsloos reizen plots weer te functioneren in een omgeving waar wel zwaartekracht aanwezig is. Wuyts: "Er zijn genoeg beelden van astronauten die zich echt slecht voelen of nagenoeg flauwvallen bij de landing of op draagberries weggedragen worden. Op mars is er geen ontvangstcomité."

De meeste wetenschappers maken zich vooral zorgen over het effect van de kosmische straling op de reizigers. Zelfs de Nederlandse Nobelprijswinnaar Gerard 't Hooft, die ambassadeur is van Mars One, is er niet gerust op. "Die straling kan serieuze gezondheidsproblemen veroorzaken", zegt hij.

Doodvonnis

"Ik ben bang dat de astronauten daar nonchalant mee zullen omgaan en denken dat ze er na een tijdje wel aan gewend zijn." Ondanks zijn ambassadeurschap kijkt ook 't Hooft kritisch naar het project van Mars One. "In principe kan het slagen, als alles loopt zoals gepland, maar het zou me niet verbazen dat het niet lukt binnen tien jaar."

Die timing achten de meeste wetenschappers onrealistisch, maar het is niet daarom dat ze het moeilijk hebben met Mars One. Wel omdat het project geen terugvlucht voorziet. "Terwijl je mensen niet met een doodvonnis naar Mars kunt sturen. Zelfs niet vrijwillig. Ze kunnen de risico's die ermee verbonden zijn toch niet juist inschatten", vindt Wuyts. Professor sterrenkunde Christoffel Waelkens (KU Leuven) treedt hem bij. "Het risico dat Mars One wil nemen, is te groot. Het is een commercieel bedrijf dat speelt met mensenlevens. Heel onethisch."

Mars One erkent dat er risico's zijn verbonden aan de reis naar Mars, "zoals altijd in de ruimtevaart", maar de organisatie verzekert dat het haar taak om de kandidaten daarop te wijzen heel serieus neemt. "We moeten inderdaad beklemtonen dat het gaat om een historische, maar heel gevaarlijke daad", zegt ook 't Hooft. "Net zoals we moeten aanstippen dat het soms gewoon heel saai zal zijn op Mars."