Direct naar artikelinhoud

Een superheld als een ander

Hoe toon je een tweejarige dat een beperking je net sterker maakt? Simpel: door hem in het kostuum van een superheld te hijsen. De Amerikaanse fotografe Renee Bergeron deed het eerst voor haar zoon Apollo, en sinds de start van The Superhero Project ook voor anderen.

Zelf was Bergeron er al langer van overtuigd dat haar zoontje een superheld was. Apollo overleefde twee hartoperaties in negen maanden tijd en leerde leven met de sonde in zijn buik, waardoor hij extra voeding kreeg om aan te sterken. "Alleen voelde Apollo het zelf allesbehalve zo aan. Als hij in de spiegel keek, leek hij niet iemand sterk te zien. Door de ingrepen had hij bovendien maar weinig controle over zijn eigen lichaam", aldus Bergeron.

De fotografe tobde een hele winter over een oplossing en kwam uit bij het idee om van Apollo een superheld te maken. Bij de eerste lentezon hees ze haar peuter daarom in laarzen, knoopte ze hem een cape om en zette ze hem een zwembril op. Een nieuwe superheld was geboren, sonde en al. "Waarom die G-tube in zijn buik verbergen, zoals sommige fotografen misschien zouden doen? Apollo en andere kinderen zijn net zo waardevol als anderen", vindt Bergeron.

Ook de andere kinderen die deelnamen aan The Superhero Project werden daarom met oog voor hun typische kenmerken gefotografeerd in Bergerons tuin. "Kinderen met autisme zullen bijvoorbeeld niet snel lachen. Dat hoeft ook niet", legt de fotografe uit. "Het is wel een hele opdracht om hen in beeld te brengen. Ze beseffen niet altijd wat je van plan bent, waardoor ik soms op de grond moest duiken om hen te fotograferen." (lacht)

Superheld, supergeld?

De foto's van Bergerons zoontje en de andere kinderen met een beperking gaan sinds kort de wereld rond. Mooi meegenomen of stiekem altijd al het plan? "Er zullen vast mensen zijn die denken dat ik met The Superhero Project startte om zelf beroemd te worden. Dat is niet zo", verzekert Bergeron. "Dat ik de meeste foto's al maakte in 2013 en ze nu pas toevallig in de pers opduiken, is daarvan het beste bewijs."

De reacties die Bergeron krijgt, zijn dan ook uitsluitend positief. "De reactie van Cody's moeder raakte me het meest. Zij barstte in tranen uit toen ze haar zoon, die het syndroom van Down heeft, als superheld zag", zegt Bergeron. "Als alleenstaande moeder moet ze namelijk altijd alleen omgaan met de commentaren die ze krijgt. Meestal bedoelen mensen het goed als ze je aanspreken over de beperking van je kind, maar zoiets kan heel negatief overkomen."

Bergeron weet waarover ze praat. Als biologische moeder van negen kinderen en adoptiemoeder van vijf kinderen heeft ze de nodige ervaring in omgaan met beperkingen en speciale noden. Haar adoptiedochter Avi werd geboren met een cocaïneverslaving en heeft daardoor bijvoorbeeld leerproblemen. Adoptiezoon Mordecai heeft dan weer leermoeilijkheden omdat zijn biologische moeder alcoholverslaafd was tijdens de zwangerschap. En dus kregen ook Avi en Mordecai al een plekje in The Superhero Project.

"Mijn andere kinderen zijn daar heus niet jaloers om. Ze weten dat hun moeder een professioneel fotografe is, ze zijn het gewend dat ik de hele tijd foto's maak", zegt Bergeron. "Voor hen is een dag waarop ik werk aan The Superhero Project dus een dag als elke andere." En hoe ziet zo'n dag er dan uit voor een moeder van veertien kinderen? "O, ik neem het leven zoals het komt, dag voor dag. Net zoals elke moeder dat doet."

Cody (3)

Helemaal verliefd werd Bergeron naar eigen zeggen toen ze Cody ontmoette. "Zijn karakter is zo mooi, je kunt niet anders dan voor hem vallen. Hij kust en knuffelt je zo vaak dat je begrijpt waarom zijn moeder hem Cody Bear noemt." Cody's moeder barstte trouwens in tranen uit toen ze de foto's van haar zoon zag. "Iedereen merkt meteen dat Cody het syndroom van Down heeft, maar niet iedereen reageert daar even subtiel op", vertelt Bergeron. "Cody's moeder vond het daarom fantastisch dat ik het superheldgehalte van haar zoon meer in de verf zette."

Avery (2)

Zo zenuwachtig was Bergeron toen ze Avery voor haar lens kreeg. Het meisje was na Apollo de eerste die poseerde voor The Superhero Project. "Als Apollo er geen zin in had of de foto's niet echt wilden lukken, kon ik altijd terug het huis in gaan en het later opnieuw proberen. Deze keer moest het meteen lukken." En dat was ook het geval. "Avery was heerlijk om te fotograferen", herinnert Bergeron zich. Dat Avery te vroeg was geboren, meerdere hersenoperaties had ondergaan en een sonde had, bleek geen obstakel voor model en fotografe.

Melanie (4)

De zoektocht naar het ideale kostuum voor Melanie duurde niet lang. Het verhaal van de rups die vlinder werd, paste volgens Bergeron en Melanies ouders perfect bij het meisje met autisme en epilepsie. De vele onderzoeken en behandelingen die Melanie onderging, zorgden naar hun mening namelijk voor een heuse transformatie. Hoewel Melanie altijd al een vrolijke kleuter was, is ze door de hulp van anderen nog meer ontpopt. Al liet ze dat niet heel eenvoudig vastleggen. Omdat Melanie snel afgeleid was, moest Bergeron haar door de tuin achtervolgen.

Victoria (22 maanden)

De foto's van Victoria waren voor Bergeron een aanleiding om ook het verhaal van de ouders van een kind met een beperking wat meer aandacht te geven. De ouders van Victoria wisten namelijk niet voor de geboorte dat hun dochter leed aan Proximal Femoral Focal Deficiency, een aandoening waardoor onder andere het ene been van Victoria korter is dan het andere. Sinds haar geboorte zijn Victoria's ouders wel non-stop op zoek naar medische hulp en uitleg over de zeldzame ziekte van hun dochter. Zelfs al moeten ze daarvoor ver reizen of zelfs verhuizen.

Mordecai (11)

Bergerons adoptiezoon Mordecai is de enige die zijn beperking niet voor haar lens toont. Of zo lijkt het toch op het eerste gezicht. Dat Mordecai enkele vingers en tenen mist, blijft namelijk verborgen achter zijn cape. "Maar Mordecai heeft weinig last van het feit dat enkele vingers en tenen ontbreken", vertelt Bergeron. "Zijn leerstoornis en explosieve karakter - twee gevolgen van de alcoholverslaving van zijn moeder - spelen hem meer parten. Zeker omdat mensen niet aan hem zien dat hij speciale noden heeft en ze daarom soms te hoge verwachtingen hebben."