Tom Boonen valt zwaar en geeft op in Gent-Wevelgem
Eén week voor de Ronde van Vlaanderen zit Tom Boonen met kopzorgen. Een val in de finale van Gent-Wevelgem zadelde de Belgische kampioen op met een pijnlijke rechterknie. Of dat gevolgen heeft voor zijn deelname aan de Vlaamse klassiekers moet nog blijken.
De N304 Reningelststeenweg in Kemmel, een mooi stuk kaarsrecht asfalt, 66 kilometer voor Wevelgem en daar lag Tom Boonen plots in de berm te spartelen. Met vertrokken gezicht en zorgelijke blik. Kreunend en steunend in de vrieskou van het West-Vlaamse Heuvelland. "Allemaal waren we een goeie positie aan het zoeken in de aanloop naar de eerste Kemmel-beklimming", aldus de Belgische kampioen. "Ik wachtte het geschikte moment af om op te rukken in de groep, zonder al te veel energie te verspillen. Net toen ik dacht go, gebeurde het ..."
Boonen werd op rechts voorbijgestoken door een andere renner, waardoor hij zijn rush naar voor nog een paar seconden moest uitstellen. "Precies in die paar seconden liep dat gootje over in een stoeprand van om en bij de tien centimeter hoogte. Ik zat gevangen en moest dus jumpen. Maar daar had ik helaas de ruimte niet voor."
De crash was onvermijdelijk. Boonen raakte de rand met zijn voorwiel en smakte behoorlijk hard tegen de grond. "Eerst met mijn knie, daarna met de rest van mijn lichaam." Boonen wilde meteen rechtkrabbelen, maar dat ging moeizamer dan verwacht. "Ik kan er niet meer op steunen", klonk het tot twee keer toe.
Minuten na het incident vervolgde Boonen zijn tocht. Maar niet voor lang. Op de top van de Kemmelberg draaide hij af om met de wagen van de ploeg door te rijden naar de finish in Wevelgem. Teamarts Yvan Vanmol stelde de eerste diagnose: kneuzing van de rechterknie en zwelling ter hoogte van de pees net onder de knieschijf. "Mijn knie staat dik en doet pijn", voegde Boonen er nog aan toe. "Afwachten nu hoe ze na een nachtje slapen reageert. Ik panikeer zeker niet. Het is belangrijk nu om eerst te stappen voor ik kan lopen."
Niets gebroken
Dat laatste mag gerust letterlijk worden genomen. Eenmaal de zwelling geweken, zal veel duidelijk worden. "Dat Tom na de val toch opnieuw in het zadel kroop en nog enkele kilometers doorfietste is op zich een positief signaal", klonk het binnen de ploeg. "Maar je weet hoe dat gaat na zo'n val. Pas de volgende dag ben je wat stijf en daarna valt de schade goed en wel op te meten. Van één zaak zijn we overtuigd: er is niets gebroken."
Het moet gezegd: tot de fatale tuimeling was Boonen aan een noeste werkdag bezig. Hij was het die het peloton al na acht kilometer koersen vanuit de nieuwe startplaats Gistel in vijf waaiers trok. "Ik was de eerste om er een lap op te geven. Tot mijn val hadden we alles perfect onder controle.
Met alle gemiste wedstrijdkilometers is het misschien niet onverstandig om vanaf dinsdag mee te rijden in de Driedaagse De Panne-Koksijde? "Dat bespreken we maandag", gaf ploegleider Wilfried Peeters mee. "Het behoort alleszins tot de mogelijkheden, aangezien we Tom als eerste reserve op de deelnemerslijst hebben geplaatst."