Meer dan typen: de getikte historie van het secretaressevak

Secretaresse. Het roept nog altijd - of dankzij Mad Men opnieuw - beelden op van bebrilde maar sexy dames in strakke rok. Vandaar dat de job vandaag 'administratief assistent' genoemd wordt. Dat doet meer eer aan de eigenlijke inhoud van de huidige functie, die door veel beginners als een executive-in-training gezien wordt.

Secretaresse en auteur Lynn Peril schreef met Swimming in the Steno Pool, A Retro Guide to Making It in the Office een boeiende geschiedenis van het beroep. Volgens haar heeft de job een imagoprobleem. We denken dat secretaresses moeten voldoen aan de bizarre en vaak willekeurige vragen van hun bazen. Dat is soms ook zo, zo blijkt uit het verhaal van de jongedame die haar baas moest fotograferen voor, tijdens en na het scheren van zijn snor.

Maar Peril heeft het ook over waarom vrouwen vanaf de 19de eeuw dit beroep, dat daarvóór exclusief door mannen gedaan werd, zijn gaan domineren, en hoe dat vrouwen zowel geëmancipeerd als gehinderd heeft. Voor mannen waren administratieve jobs de eerste stap op de ladder, terwijl vrouwen tot een paar decennia geleden in de steno-klei bleven steken. De Peggy Olsens waren zeldzaam, en secretaresses werden in hun dactylolessen aangemaand om vooral niet ambitieus te zijn, en mee te genieten van de glorie van hun baas. Vandaar dat feministe Gloria Steinem studentes in 1971 aanspoorde om dactylolessen te weigeren. Dat hebben ze niet massaal gedaan.

Voor de secretaresse van vandaag biedt Peril grappig advies.