Kan Roger Federer wat Pete Sampras kon?
Twee jaar zonder grandslamtitel, dat is verdomd lang voor Roger Federer, intussen 33 jaar. Maar Federer afschrijven voor Nummer 18? Neen, getuige zijn epische comeback tegen Monfils. En opnieuw neen, zie de wijze les van Sampras in de US Open 2002.
Absolute kampioenen zijn uit speciaal hout gesneden. En hou ouder, hoe koppiger, toch? Onwrikbaar gelooft Federer dat hij nog een 18de grandslamtitel aan zijn record kan toevoegen. Dat zijn laatste triomf al dateert van Wimbledon 2012 en de leeftijd in zijn nadeel speelt... so be it. Donderdag weigerde Federer alvast te capituleren tegen Monfils, ook al keek hij in die kwartfinale tegen een 0-2 achterstand in sets aan en moest hij twee matchpunten redden. Federer won nog in vijf sets. Volgende halte is Marin Cilic, op weg naar zijn 26ste grandslamfinale?
Velen vragen zich af of Federer op 33 jaar nog in staat is om een opperste triomf op een grandslam te lukken. Wat bijgeloof mag de Zwitser in deze US Open sterken. We schakelen even terug naar de vorige tennisgeneratie met Pete Sampras, een grote inspiratiebron van Federer. Sampras won in Wimbledon 2000 zijn 13de grandslamtitel, toen een absoluut record. Daar leek het wel bij te zullen blijven. Eens de dertig gepasseerd kalfde de autoriteit van Sampras af. De Amerikaan begon te verliezen van mindere goden. Een pijnlijke afgang op Roland Garros was nog niet verteerd, of Sampras verloor in de tweede ronde op 'zijn' gras in Wimbledon 2002 tegen nobele onbekende George Bastl.
Nog niet versleten
Sampras was afgeschreven, oud en versleten, wekte zelfs medelijden op bij collega's - het teken bij uitstek dat het tijd is om te gaan. "Pete is anderhalve stap trager", zei Rusedski. En toch haalde Sampras zijn gram. Na 33 toernooien zonder titel won hij de US Open in 2002, zijn veertiende grandslamtitel na een zinderende finale tegen zijn aloude rivaal Andre Agassi. De sportwereld boog voor de verrijzenis. Sampras grijnsde met zijn orgelpunt, de titel in New York zou zijn laatste profwedstrijd uit zijn carrière zijn. Een mooier afscheid is ondenkbaar.
Net als Sampras toen zit Federer nu in New York al twee jaar zonder grandslamtitel sinds zijn laatste in Wimbledon 2012. Maar tot daar de vergelijking, want Federer zou na zijn dertigste nooit zo in de rankings terugvallen als Sampras toen. 2013 was wel een beduidend minder jaar voor Federer, zonder één enkele grandslamfinale, maar vanaf 2014 zit er weer een hoge constante lijn in de prestaties van Federer. In juli speelde de Zwitser nog een beklijvende finale op Wimbledon tegen de Serviër Novak Djokovic. Grote kans dat beide toppers nu ook in deze editie van de US Open onder elkaar om de titel zullen vechten.
En ook dit verschilletje nog. Mocht Federer in New York triomferen, verwacht dan niet dat hij net als Sampras een punt achter zijn carrière zet. Daarvoor lijkt het vuur nog te hevig te branden bij de Zwitser. Hij liet zelfs al uitschijnen door te willen gaan tot de Olympische Spelen van Rio in 2016. Olympisch goud in het enkelspel is de enige grote titel die hem nog ontbreekt. Hoeft het gezegd dat het voor echte kampioenen moeilijk is om die gedachte uit het hoofd te bannen?