Direct naar artikelinhoud

Een verhaal in 7 minuten

48 regisseurs kregen van Canvas de kans een documentaire te maken. Alles kon, er was maar één voorwaarde: de documentaire mocht 7 minuten duren. 'Het was immens moeilijk te kiezen, maar het was ook bevrijdend.'

Hoe vertel je een verhaal in nauwelijks 7 minuten televisie? Voor documentairemakers die meestal niet op een minuutje meer of minder kijken lijkt het een bijna onmogelijke opdracht, maar het was wel de opdracht die ze meekregen van Canvas voor 4X7. "In de beperking toont zich de meester", vindt de omroep, en in zo'n korte tijdsspanne kan een regisseur zich pas echt onderscheiden. Extra voordeel voor de kijker: als zo'n minidocumentaire je tegensteekt, weet je dat er snel een andere zit aan te komen.

Canvas schreef 48 makers aan om zo'n documentaire te maken, goed voor twaalf afleveringen met telkens vier stukken. In de selectie zitten gevestigde namen als Paul Jambers, Stijn Meuris, Marc Didden en Stijn Coninx, maar evengoed een pak aanstormend talent dat nog aan het begin van de carrière staat.

Betonnen blokken

"Voor Canvas is 4X7 een gelegenheid om het enorme potentieel aan audiovisueel talent in Vlaanderen te laten floreren", verklaarde Canvas-netmanager Reinhilde Weyns. "Het is de manier om het documentairegenre op een permanente manier in het daglicht te stellen."

In de eerste aflevering maakt Stijn Meuris een documentaire over de betonnen blokken die overal op straat opduiken, terwijl de pas afgestudeerde Dylan Pelgrims vertelt over het 'attention deficit disorder' dat zijn leven voor een groot stuk bepaalt. Lidewij Nuijtten, die voor Iedereen beroemd vorig jaar haar straat in Brussel leerde kennen, maakte een portret van haar vader die pianostemmer is. De vierde documentaire komt van Annabel Verbeke, die in Oostende de tachtigjarige Joseph tegen het lijf liep.

"Ik was al een tijdje aan het werken rond het Terminus-effect, dat mensen op het einde van hun leven naar de zee trekken", zegt Verbeke. "Vaak vereenzamen ze daar en leiden ze niet het leven dat ze willen leiden. Ze wachten constant op iets dat er niet komt. Ik wou over die absurditeit iets maken, tot ik toevallig Joseph tegenkwam in de lift. Hij zei dat hij nog nooit op iets of iemand gewacht had. Hij was zo innemend. Men zegt soms dat je verliefd moet worden op je personage en hier was dat zo."

Annabel Verbeke, die als freelancer in de tv-wereld aan de slag is en aan een eigen documentaire werkt, kreeg van Canvas carte blanche om het verhaal uit te werken. "We hadden eerst wel een A4'tje moeten opstellen met het verhaal en waarom ik dat wilde vertellen en in welke stijl, maar daarna was het aan mij om mijn goesting te doen. Iedereen kreeg hetzelfde budget om mee te werken en het was aan ons om dat in te vullen. Ik heb er bijvoorbeeld voor gekozen om op pellicule te draaien, waardoor ik al de helft van mijn budget kwijt was."

Geen royale som

Het budget was sowieso geen royale som geld, zegt Verbeke. "Dat is wel jammer aan zulke projecten. Rijk zul je er zeker niet van worden. Het was heel hard werken en de documentaire is vooral met passie gemaakt. Maar ondanks dat blijft het een mooi initiatief: Canvas biedt een mooi platform en we kunnen de documentaire zelf verspreiden naar festivals. Ik hoop dat dit de documentaire wat populairder maakt."

En die 7 minuten? Het was eerst wat vloeken, maar uiteindelijk was het ook leerrijk. "Met zo'n beperking moet je echt kiezen. Met de pellicule had ik ook maar 45 minuten beeldmateriaal. Ik moest dus eerst goed nadenken wat ik echt wou. Dat bleek uiteindelijk ook een bevrijding."

4X7, vanavond om 21.10 uur op Canvas