'Internet maakt niet meer pedo's'
De organisatie Terre des Hommes kreeg met het virtuele Filippijns meisje Sweetie aandacht voor de problematiek van pedofilie via de webcam. Toch had de politie het liever anders gezien: 'Waarom gaven ze de politie niet eerst die info alvorens die met de wereld te delen? Nu zijn de verdachten gewaarschuwd.'
Peter De Waele jaagde bij de federale gerechtelijke politie van Brussel meer dan vijftien jaar op pedofielen. Als woordvoerder van de federale politie noemt hij het positief dat het Nederlandse Terre des Hommes met het 3D-meisje Sweetie de aandacht vestigt op de problematiek van cyberseks met minderjarigen.
Op de vraag of hij zo'n actie en de communicatie daarover toejuicht, schudt De Waele heftig van neen. "Ik twijfel niet aan hun goede bedoelingen. Maar de organisatie zou de politie op 4 november de identiteiten hebben doorgespeeld van duizend mannen die het meisje wilden betalen voor seks. Op datzelfde moment maakte de organisatie dat ook bekend aan de rest van de wereld. De mannen die ooit hebben gechat met Sweetie zijn dus gewaarschuwd."
Cijfers die bevestigen dat het fenomeen toeneemt, zijn niet voorhanden, zegt de federale politie. "Het feit dat Europol en Interpol een speciale werkgroep hebben opgericht, toont dat de toestand bijzonder ernstig is. Ik denk dat het internet pedofielen wel faciliteert, maar ik ben nog altijd niet overtuigd dat het meer pedofielen maakt. Het internet maakt het benaderen van kinderen wel duizend keer gemakkelijker."
Cybersekstoerisme
De Waele noemt het geen toeval dat net een meisje uit Filippijnen zoveel pedofielen lokte. "Omdat die kinderen meestal minder parentale en gerechtelijke hulp krijgen. Vooral in Azië stellen we vast dat ouders meewerken aan cybersekstoerisme. Die ouders zeggen tegen hun kinderen: zet u in de zetel voor de computer en doe wat meneer vraagt. Omdat ze in armoede leven. Maar dat mag geen alibi zijn. We moeten daar als politie juist intensiever op werken."
Het is onduidelijk of het virtueel verkrachten van kinderen ook een invloed heeft op het aantal kinderen dat fysiek worden verkracht. "Dat is moeilijk in te schatten. Er zijn twee soorten pedofielen. De ene ziet zijn buurmeisje en kruipt achter zijn computer op zoek naar kinderporno om zo zijn gedachten van zijn buurmeisje af te houden. De andere pedofiel geraakt net opgewonden van dat soort beelden waardoor hij zich gaat vergrijpen aan dat buurmeisje. Ik vrees dat sommige mannen die gechat hebben met dat Filippijns meisje ook daadwerkelijk klaar zijn om naar de Filippijnen te trekken. Vergelijk dat met iemand die zot is van fjorden. Als je elke dag naar foto's van fjorden kijkt op je pc, denk je toch ook: als het ooit eens past, trek ik daarheen."
Politie alarmeren
De Waele zegt dat internetpedofielen niet moeilijker te pakken zijn ondanks dat ze anoniem achter hun computer zitten. "Het voordeel van een internetpedofiel is: hij laat altijd sporen na. Ofwel op zijn eigen computer ofwel op die van zijn slachtoffer. Terwijl, als we spreken over de nonkel die zijn nichtje betast: dat is haar woord tegen het zijne."
Peter De Waele beklemtoont dat pedofilie via het internet zich niet altijd afspeelt op zogeheten dark sites, afgesloten websites. "Pedofielen benaderen kinderen ook gewoon via Facebook. Ik wijs ouders altijd op hun verantwoordelijkheid. Ik maakte het al mee: dat ze me zeggen dat ze een onbekende vriend van hun dochter gedefriend hebben omdat hij vroeg of hij haar slipje mocht zien. Zijn naam? Kennen ze niet. Hun dochter is dan misschien wel gespaard, maar weet dat die pedofiel onmiddellijk op zoek gaat naar een ander slachtoffer. Daarom: maak een print screen en alarmeer de politie. Misschien is dat het ontbrekende puzzelstukje dat we zoeken. Het is al gebeurd: dat we zo ontdekten dat die man ook effectief meisjes heeft misbruikt. Zonder die tip was hij onder de radar gebleven."